دوره 8، شماره 1 - ( 3-1385 )                   جلد 8 شماره 1 صفحات 19-13 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print


چکیده:   (10978 مشاهده)
مقدمه: باتوجه به اهمیت عارضه خونریزی رحمی بعد از سزارین و بنا به تناقضات اثر داروهای مختلف بر روی آن ، مطالعه‌ای به منظور مقایسه اثر دکستروز 10% با اکسی توسین 40 واحد در لیتر در سفت وجمع شدن رحم در زایشگاه شهید شبیه‌خوانی شهرستان کاشان در سال 1384 انجام شد. مواد و روش ها: این مطالعه به صورت کار آزمایی بالینی دو سوکور به منظور مقایسه تأثیردو گروه دارویی دکستروز 10% با اکسی توسین 40 واحد در لیتر درجمع وسفت شدن رحم درزنان حامله‌ای که تحت سزارین الکتیو قرار می گرفتند وبصورت تخصیص تصادفی به دو گروه دریافت‌کننده انفوزیون 200 میلی لیتر دکستروز 10% (60نفر) و دریافت‌کننده انفوزیون 40 واحد در لیتر اکسی توسین (60نفر)تقسیم شده بودند، انجام شد. اطلاعات لازم با روش مشاهده جمع آوری شد و نتایج با آزمون آماری کای - اسکور مورد تجزیه و تحلیل آماری قرار گرفت. نتیجه گیری: تزریق دکستروز 10% در جمع وسفت شدن رحم بعد از سزارین موثرتر از دوز اکسی توسین 40 واحد در لیتر بود. به ویژه هرچه تعدادزایمان فرد بیشتر باشد این تأثیرواضح تراست لذا می توان جهت کنترل خونریزی وکمک به جمع وسفت شدن رحم بعد ازسزارین بدلیل عوارض دوز بالای اکسی توسین ، از دکستروز 10% به جای اکسی توسین 40 واحد در لیتر استفاده کرد. یافته ها: نتایج حاصل ازاین مطالعه نشان داد که گروههای مورد مطالعه به لحاظ عوامل مؤثر بر پاسخ‌دهی به داروها مثل سن و وزن اختلاف معنی‌داری ندارند. همچنین نتایج تحقیق نشان داد که در گروه دارویی دکستروز 10%، میزان پاسخ دهی یعنی جمع وسفت شدن رحم بطور قابل توجهی دارای تفاوت معنی دار در مقایسه با گروه دارویی اکسی توسین 40 واحد در لیتر بود (05/0 p<). انفوزیون د کستروز 10% درزنانیکه بیشتر از یک زایمان داشته اند موثرتراز زنان زایمان اول بود و روش دارویی اکسی توسین اضافی 40 واحد در لیتر در زنان زایمان اول موثرتربود (05/0 p<).
متن کامل [PDF 270 kb]   (6412 دریافت)    
نوع مطالعه: پژوهشي |
دریافت: 1391/11/3 | پذیرش: 1396/3/20 | انتشار: 1396/3/20

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.