مقدمه: سرطان‌های کولورکتال بدخیم ترین و شایعترین سرطان دستگاه گوارش است که چهارمین سرطان شایع در سراسر دنیا می باشد. انتخاب نوع روش درمانی براساس مرحله بندی بیماری انجام می شود. در این پژوهش برآنیم تا با انجام مطالعه مداخله‌ای اثر شیمی درمانی کمکی را در میزان عود موضعی، متاستاز دوردست و نیز طول عمر 3 ساله عاری از بیماری را در مبتلایان به کانسر مرحله II کولورکتال بررسی کنیم. مواد و روش‌ها: در این مطالعه 40 فرد مبتلا به کانسرهای کولورکتال مرحله II از سال 86-1380 وارد مطالعه شدند که پس از انجام جراحی ، شیمی درمانی ادجوانت طبق رژیم درمانی FOLFOX4 برای آنها انجام شد و هر 3 ماه با استفاده از تومور مارکر، سونوگرافی و سی تی اسکن و نیز کولونوسکوپی از نظر عود موضعی و متاستاز بررسی گردیدند. نهایتاً در پایان سال سوم پس از شیمی درمانی میزان عود موضعی، متاستاز و بقای بیماران بررسی شد. بحث و نتیجه‌گیری: در این مطالعه شیمی درمانی کمکی درمرحله II کانسرکولورکتال باعث بقا کلی و بقا عاری از بیماری 3 ساله قابل توجهی شده است. یافته‌ها: در این پژوهش 40 بیمار مورد مطالعه قرارگرفتند که 23 نفر مرد و مابقی زن بودند. پس از 3 سال پیگیری، 2 نفر عود موضعی ، 7 نفر متاستاز دوردست داشتند. 31 نفر از افراد مورد مطالعه پس از 3 سال پیگیری نه دچار عود موضعی شدند و نه متاستاز دوردست داشتند ، به عبارت دیگر طول عمر 3 ساله عاری از بیماری 5/77% بود.

واژه‌های کلیدی: شیمی درمانی کمکی، مرحله II کانسر کولورکتال، بقا کلی، بقا عاری از بیماری.

متن کامل [PDF 201 kb]   (19542 دریافت)