مقدمه: کتواسیدوز دیابتی عارضه حاد دیابت می باشد و ازفوریتهای پزشکی است که معمولاً در بیماران دیابتی نوع I دیده می شود و ممکن است تظاهری از بیماری دیابت تیپ I تشخیص داده نشده مخصوصاً در کودکان باشد و همراه با کمبود انسولین، کاهش حجم و تغییر وضعیت روانی می باشد.هدف از انجام این مطالعه بررسی شدت و عوامل مستعد کننده بیماری کتو اسیدوز دیابتی در بیماران بستری در بیمارستان شهدای عشایر خرم آباد. بحث و نتیجه‌گیری: عدم آگاهی بیماران و خانواده‌های آنان در شناخت علائم حاد بیماری و همچنین عدم پذیرش درمان که منجر به قطع مصرف انسولین می‌گردد علت احتمالی شدید بودن بیماری در افراد مطالعه ما می باشد. یافته‌ها: در بایگانی بیمارستان 38 پرونده از افراد که مبتلا به کتو اسیدوز دیابتی بودند موجود بود. از نظر توزیع جنسی در صد زنان مبتلا به این بیماری بیشتر از مردان بود. از نظر سنی بیشترین فراوانی در گروهای سنی 10-9 سال و 29-20 سال بود. از نظر توزیع فراوانی عوامل مستعد کننده بیشترین عامل منفرد مستعد کننده بیماران عدم مصرف انسولین و قطع صرف انسولین بود. از نظر شدت، بیماری اغلب شدید بود که در زنان بیشتر دیده شده است. مواد و روش‌ها: در این روش که مطالعه اپیدمیولوژیک توصیفی می باشد کلیه بیماران دیابتی که بعلت کتواسیدوز دیابتی در بیمارستان شهدای عشایر از خرداد 88 تا خرداد 92 بستری شده بودند و پرونده های آنها که در بایگانی بیمارستان موجود بود توسط همکار طرح، طبق معیارهای از پیش تعیین شده، اطلاعات آنها استخراج و وارد پرسشنامه شد.