یافته

مقدمه: سلیاک یک بیماری خودایمنی می­باشد که به دنبال مصرف غذای حاوی گلوتن به ویژه در افرادی که استعداد ژنتیکی دارند، رخ می دهد. هدف از این مطالعه مقایسه روش های موجود برای تشخیص بیماری سلیاک و ارتباط سنجی میان این روش ها می ­باشد.

مواد و روش ­ها: در این مطالعه، 50 بیمار با شک بالینی سلیاک وارد مطالعه شدند. پس از انجام آزمایش IgA anti-TTG به روش الایزا، بیماران تحت عمل آندوسکوپی قرار گرفته و تقسیم بندی بافت شناسی بر اساس نوع مارش انجام شد و نتایج با تست IgA anti-TTG مقایسه گردید.

یافته­ ها: 50 بیمار شامل 23 پسر و 27 دختر با میانگین سنی 8.36 سال بودند. آزمایشات سرولوژیک در 45 نفر مثبت و در 5 نفر منفی بود. در بررسی هیستوپاتولوژیک بیماران، طرح غیر طبیعی در تمام موارد مشاهده گردید که اکثرا در گروه مارش III قرار گرفتند. بین نتایج سرولوژیک و یافته های بیوپسی بیماران ارتباط معنی داری به دست آمد (014/0 p-valu=). در حالی که میان سن بیماران و نتایج بیوپسی ارتباط معنی داری دیده  نشد.

بحث و نتیجه ­گیری: بر اساس نتایج به دست آمده در این مطالعه بین یافته های هیستوپاتولوژیک و یافته های سرولوژیک رابطه معنی داری مشاهده گردید، رویکرد تشخیصی مطرح شده در این مطالعه می تواند در ارزیابی هر چه بهتر بیماری سلیاک مفید واقع شود. در پایان، برای تشخیص قطعی بیماری سلیاک انجام آزمایشات مولکولی و تعیین هاپلوتایپ های HLADQ نیز پیشنهاد می گردد.