دوره 18، شماره 2 - ( 6-1395 )                   جلد 18 شماره 2 صفحات 105-98 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print


گروه تربیت بدنی و علوم ورزشی، دانشکده ادبیات و علوم انسانی، دانشگاه لرستان، خرم آباد، ایران
چکیده:   (6631 مشاهده)

مقدمه: هدف از این مطالعه شناسایی متغیر الگوی فعالیت عضلانی (آمپلی تود) عضلات پکتورالیس ماژور، بخش قدامی دلتویید و تری‌سپس پرتاب‌گران نیزه قهرمان جهان و پارالمپیک مرد کشور با استفاده ازEMG  بود.

مواد و روش­ ها: فعالیت الکتریکی عضلات پکتورالیس ماژور، بخش قدامی دلتویید و تری‌سپس 24 نفر پرتابگر نیزه معلول نخبه مرد ایرانی کلاس‌های مختلف نشسته و ایستاده با استفاده از دستگاه الکترومیوگرافی سطحی انجام شد. در این مطالعه از تحلیل واریانس یک طرفه (One way ANOVA) و آزمون تی(t) مستقل در سطح معنی‌داری 05/0 استفاده گردید.

یافته­ ها: بین الگوی فعالیت عضلانی‌(آمپلی‌تود) عضلات پکتورالیس ماژور و دلتویید قدامی کلاس‌های نشسته، عضله تری‌سپس  کلاس‌های ایستاده و عضله پکتورالیس ماژور کلاس‌های نشسته با ایستاده قهرمانان معلول در طی رهایی نیزه تفاوت معنی‌داری وجود داشت (001/0>p). در حالی‌که در آمپلی‌تود  عضله تری‌سپس کلاس‌های نشسته پکتورالیس ماژور و بخش قدامی عضله دلتویید کلاس­ های ایستاده و بخش قدامی عضله دلتویید و تری­سپس کلاس­ های نشسته و ایستاده تفاوت معنی‌داری مشاهده نگردید.

بحث و نتیجه­ گیری: به طور متوسط میانگین تمامی متغیرهای مورد نظر در کلاس‌های نشسته بیشتر از کلاس ­های ایستاده بود. بالاترین مقادیر آمپلی‌تود  به ترتیب متعلق به بخش قدامی عضله دلتویید، پکتورالیس ماژور و تری‌سپس گروه ­های نشسته بود. این امر نشان دهنده استفاده بیشتر از عضلات مورد نظر بواسطه اختلال و معلولیت و عدم کارآیی عضلات پایین تنه پرتاب‌گران نشسته نسبت به پرتاب‌گران ایستاده می­باشد. مقایسه آمپلی­تود فعالیت الکترومیوگرافی عضلات مورد نظر در همه کلاس ­ها و معلولیت ­ها نشان داد که آنها نقش مهمی در عملکرد  پرتاب‌گران معلول ایفا می کنند.

متن کامل [PDF 237 kb]   (3431 دریافت)    
نوع مطالعه: پژوهشي |
دریافت: 1395/6/17 | پذیرش: 1395/6/17 | انتشار: 1395/6/17

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.