مقدمه: بیماری رینیت آلرژیک به‌عنوان یک بیماری التهابی مزمن سیستم تنفسی است که می‌تواند تأثیر شدیدی بر روی کیفیت زندگی بیماران بگذارد. این پاسخ التهابی در ناحیه موکوسی لوله‌های هوایی شامل یک پاسخ با میانجی گری ایمونوگلوبین E به‌وسیله ماست سل‌ها است به‌طوری که واکنش‌های فاز تأخیری به‌واسطه ائوزینوفیل‌ها و بازوفیل‌ها انجام می‌شود. اینترلوکین 18 یک عضو از خانواده اینترلوکین‌ها است که به‌عنوان فاکتور القا کنندهIFN-γ  نامیده می‌شود و در تعادل واکنش‌های ایمنی مربوط به Th1/Th2  نقش دارد بنابراین هدف ما در این تحقیق بررسی ارتباط بین پلی‌مورفیسم-137G/C در پروموتر ژن اینترلوکین 18 با میزان IgE سرمی در مبتلایان بیماری رینیت آلرژیک بود.

مواد و روش ­ها: سطح کلی IgE در سرم 131 بیمار مبتلا به رینیت آلرژیک و 62 فرد سالم به‌ روش الایزا اندازه گیری شد و سپس ارتباط سطح کلی IgE در افراد بیمار و سالم با پلی‌مورفیسم-137G/C مورد بررسی قرار گرفت. آنالیزهای آماری با نرم افزار 19SPSS  انجام گرفت.

یافته­ ها: نتایج این تحقیق بیانگر عدم وجود ارتباط معنی دار بین ژنوتیپ‌های پلی­مورفیسم -137G/C و سطح IgE سرمی بین افراد بیمار مبتلا به رینیت آلرژیک و افراد سالم بود (05/0P>).

بحث و نتیجه ­گیری: عدم وجود ارتباط معنی دار بین ژنوتیپ‌های پلی‌مورفیسم -137G/C ژن IL-18 با سطح IgE موجود در سرم بیانگر عدم نقش این ژنوتیپ در بروز بیماری رینیت آلرژیک می ­باشد.