دوره 21، شماره 3 - ( 8-1398 )                   جلد 21 شماره 3 صفحات 128-119 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print


گروه بیهوشی، دانشکده علوم پزشکی، دانشگاه تهران، تهران، ایران
چکیده:   (5394 مشاهده)
مقدمه: مانیتورینگ TOFیا پایش عصب عضله  تکنیکی است که پس از اتمام  بیهوشی  عمومی جهت تشخیص میزان کارایی عضلات بیمار زمانی  که  در حین  بیهوشی  داروهای بلوک کننده عصب-عضله  بکار رفته باشد استفاده می‌شود. TOF با تحریک عصبی در اعصاب محیطی بیمار ارزیابی دقیق نیاز به شل کننده را در حین عمل  فراهم می آورد. هدف از این  مطالعه بررسی میزان شلی عضلانی با مانیتورینگ TOF در بیماران کاندید عمل جراحی در بیمارستان شریعتی در زمان های بدو ورود و یک ساعت بعد از ریکاوری می باشد.
مواد و روش ­ها: ابزار مطالعه چک لیست تهیه شده توسط تیم تحقیقاتی حاوی اطلاعات دموگرافیک، نوع جراحی، مدت عمل ، BMI و  اطلاعات  نمایش داده  شده توسط دستگاه  Nerve stimulator  بود. میزان  TOF بیماران در بدو ورود و حین خروج از ریکاوری با در نظر گرفتن زمان یک ساعته برای تمام بیماران اندازه گیری شد و بر اساس تغییر کردن یا نکردن میزان  TOF بیماران  به دو گروه تقسیم شدند .
یافته ها: در این مطالعه 400 بیمار مورد بررسی قرار گرفتند . TOF Ratio دو گروه بیماران در بدو ورود به ریکاوری 4/81 و  یک ساعت بعد 9/89 می  باشد.  بیشترین میزان تغییرات TOF مربوط به مردان با درصد 57% بود. بیشترین تغییرات TOF در ریکاوری در جراحی ستون فقرات 5/87% و کمترین تغییرات در جراحی شکمی 5/17% مشاهده شد. طول عمل در گروه با تغییرات TOF 125 دقیقه و در گروه بدون تغییرات 75 دقیقه بود. سن افراد در گروه بدون تغییرات TOF 34 سال و در گروه با تغییرات TOF  44 سال بود. BMI در گروه با تغییرات TOF     kg/m2 27 و گروه بدون تغییرات  TOF kg/m2  28 بود.
بحث و نتیجه ­گیری: به نظر می رسد تغییرات شلی عضلانی با فاکتورهای زیادی مرتبط است و مانیتورینگ TOF احتمال باقی ماندن بلوک عصبی عضلانی را در  PACU و بعد از ترخیص و در نتیجه آن احتمال عوارض تنفسی و آسپیراسیون را کاهش می دهد.
واژه‌های کلیدی: بیهوشی، مانیتورینگ، TOF، ریکاوری
متن کامل [PDF 317 kb]   (1474 دریافت)    
نوع مطالعه: پژوهشي | موضوع مقاله: بیهوشی
دریافت: 1397/12/15 | پذیرش: 1398/6/13 | انتشار: 1398/9/12

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.