دوره 23، شماره 2 - ( 3-1400 )
جلد 23 شماره 2 صفحات 58-46 |
برگشت به فهرست نسخه ها
دانشکده پرستاری، دانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی شیراز، شیراز، ایران
چکیده: (1925 مشاهده)
| مقدمه: تشخیص سرطان تجربهای ناخوشایند است. اما بیماران ممکن است تجربیات مثبتی نیز داشته باشند که به آن رشد پس از سانحه میگویند. این مطالعه با هدف تعیین میزان رشد پس از سانحه در بیماران مبتلا به سرطان و ارتباط آن با امید و حمایت اجتماعی انجام شد. |
| مواد و روش ها: مـطالعه حاضر یک مـطالعه توصیفی همبستگی است. جامعه پژوهش شامل کلیه بیماران بزرگسال مبتلا به سرطان گوارشی مراجعه کننده به مراکز درمانی وابسته به علوم پزشکی شیراز بود. نمونه پژوهش شامل 112 بیمار مبتلا به سرطان گوارشی بودند که در ماه های اردیبهشت تا مرداد 1397 به مراکز درمانی انکولوژی امیر، درمانگاه شهید مطهری و درمانگاه امام رضا (ع) مراجعه نمودند و به روش در دسترس انتخاب شدند. داده ها با چهار پرسشنامه خصوصیات دموگرافیک، مقیاس رشد پس از سانحه، پرسشنامه حمایت اجتماعی و مقیاس امید میلر جمع آوری شدند. تحلیل داده ها با نرم افزارSPSS 23 و با استفاده از آمـار استنباطی شامل آزمون ضریب همبستگی پیرسون، تی مستقل، تحلیل واریانس یک طرفه و مدل رگرسیون خطی و در مواردی که متغیرها از توزیع نرمان برخوردار نبودند، از معادل ناپارامتری آزمون های فوق انجام شد. |
| یافته ها: میانگین و انحراف معیار نمره رشد پس از سانحه 64/15±37/81 بود. میانگین و انحراف معیار نمره امید و حمایت اجتماعی نیز به ترتیب 92/24±20/195 و 73/11±39/97 بود. رشد پس از سانحه ارتباط مستقیم و معناداری با حمایت اجتماعی (636/0=r) و امید (687/0=r) داشت (001/0>p). امید (613/0=ß) نسبت به حمایت اجتماعی (192/0=ß) تأثیر بیشتری بر رشد پس از سانحه داشت. |
| بحث و نتیجه گیری: بیماران مبتلا به سرطان، از رشد پس از سانحه در سطح خوب برخوردار بودند. با توجه به ارتباط رشد پس از سانحه با حمایت اجتماعی و امید، ارائه دهندگان خدمات سلامت میتوانند با القای امید و فراهم نمودن حمایت اجتماعی به بیماران مبتلا به سرطان کمک کنند. |
نوع مطالعه: پژوهشي |
موضوع مقاله:
روانشناسی
دریافت: 1399/3/21 | پذیرش: 1399/10/24 | انتشار: 1400/3/10
دریافت: 1399/3/21 | پذیرش: 1399/10/24 | انتشار: 1400/3/10
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |