مقدمه: سرطان پستان شایع­ترین سرطان در ایران براساس بروز استاندارد شده ­ی سنّی است. رویکرد چند رشته ­ای در درمان این سرطان شامل جرّاحی، پاتولوژی، شیمی ­درمانی و رادیوتراپی از جایگاه ویژه­ ای برخوردار است. در این مطالعه بر آن شدیم تا به بررسی بقای دوساله ­ی بدون عود و اندازه ­ی حاشیه ­ی امن عاری از تومر در بیماران جرّاحی حفظ پستان که مورد درمان چند رشته ­ای گرفته ­بودند بپردازیم.
روش­ ها: این مطالعه در بیمارستان فیروزگر تهران انجام شد و بیماران از اردیبهشت سال 95 تا شهریور سال 97 به روش سرشماری وارد مطالعه شدند و تا شهریور سال 99 تحت پیگیری دوساله قرار گرفتند. جهت بیماران حاشیه­ های امن فوقانی، تحتانی، خارجی، داخلی، قدامی و عمقی در نمونه ­های لامپکتومی اندازه ­گیری شد. همچنین عود دوساله نیز براساس توزیع پوآسون گزارش گردید.
یافته ­ها: در این مطالعه ابتدا 156 بیمار مورد کنسر پستان به روش سرشماری انتخاب شدند که 81 مورد آن جرّاحی حفظ پستان بود. میانگین اندازه ­ی حاشیه ­ی امن در سمت فوقانی 1.73، تحتانی 2.02، خارجی 2.30، داخلی 2.41، قدامی 1.39 و عمقی 1.27 سانتی­متر بدست آمد. تنها در یک بیمار عود موضعی مشاهده شد (بقای بدون عود = 98.77%).
بحث و نتیجه­ گیری: حاشیه ­های امن کافی در کنار رویکرد درمانی چند رشته­ ای با بقای بدون عود دوساله ­ی 98 درصدی در بیماران جرّاحی حفظ پستان همراه بود که در مقایسه با سایر مطالعات بیشتر است. به نظر می ­رسد حاشیه ­ی امن کمتر نیز بتواند با پیشگیری از عود همراه باشد؛ امّا مهم­تر از آن مشارکت دادن مخصّصین رشته های مختلف در درمان بیماران است. این رویکرد برای مداخله برروی بیماران توصیه می ­شود.

واژه‌های کلیدی: بقا در سرطان پستان، حاشیه عاری از تومور، عود محلی تومور، سرطان پستان

متن کامل [PDF 201 kb]   (839 دریافت)