دوره 24، شماره 1 - ( 2-1401 )                   جلد 24 شماره 1 صفحات 10-1 | برگشت به فهرست نسخه ها


XML English Abstract Print


گروه میکروب شناسی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی زابل، زابل، ایران
چکیده:   (1572 مشاهده)
مقدمه:  عفونت‌های ادراری یکی از شایعترین عفونتهایی می باشد که موجب مراجعه بیماران به بیمارستانها می شود. اشریشیاکلی از عوامل اصلی ایجاد کننده عفونت‌های ادراری می باشد. شیوع مقاومت به آنتی بیوتیک‌های آمینوگلیکوزیدی از نگرانی های سیستم های بهداشتی-درمانی در سرتاسر جهان می باشد. هدف از این مطالعه شناسایی الگوی مقاومت آنتی بیوتیکی و شیوع ژنهای آمینوگلیکوزید استیل ترانسفراز در اشریشیاکلی‌های جدا شده از عفونت‌های ادراری بیماران سرپایی مراجعه کننده به بیمارستان امیرالمومنین (ع) زابل بود.
مواد و روش ­ها: در این مطالعه توصیفی-مقطعی در فاصله زمانی مهر 1398 لغایت فروردین 1400 در مجموع 110 جدایه اشریشیاکلی، از بیماران مراجعه کننده به بیمارستان امیرالمومنین (ع) زابل جمع آوری شد. پس از تعیین هویت، الگوی مقاومت آنتی بیوتیکی با استفاده از روش کربی بائر و مطابق با دستورالعمل‌های موسسه استاندارد آزمایشگاهی و بالینی تعیین شد. شیوع ژنهای مقاومت آمینوگلیکوزیدی aac(3)-Ia، aac(2)-Ia و  aac(6)-Iaبا استفاده از واکنش زنجیره ای پلیمراز (PCR)  مورد ارزیابی قرار گرفت.
یافته­ ها:  در این مطالعه بیشترین حساسیت آنتی بیوتیکی جدایه‌های مورد بررسی نسبت به مروپنم و جنتامایسین دیده شد، به طوری­که 91درصد جدایه‌ها  به این آنتی بیوتیک‌ها حساس بودند. همچنین بیشترین مقاومت نسبت به آنتی بیوتیک­های سفالوتین و آمپی سیلین دیده شد بطوری­که به ترتیب 60 و 90 درصد جدایه ها مقاوم بودند. هشت جدایه (7درصد) حامل ژن aac(3)-Ia و 5 جدایه (5/4 درصد) حامل ژن  aac(6)-Ia بودند.
بحث و نتیجه ­گیری: با توجه به بالا بودن میزان مقاومت در برابر برخی از آنتی بیوتیک‌ها مانند آمپی سیلین و سفالوتین تجویز آنها باید محدود شود. براساس یافته‌های این مطالعه مقاومت دربرابر آمینوگلیکوزیدها و شیوع ژنهای آمینوگلیکوزید استیل ترانسفراز بالا نیست ولی پایش دائمی باکتری های حامل ژنهای مقاومت آمینوگلیکوزیدی جهت پیشگیری از گسترش عفونت‌های مقاوم به درمان ضروری است.
متن کامل [PDF 252 kb]   (1020 دریافت)    
نوع مطالعه: پژوهشي | موضوع مقاله: میکروب شناسی
دریافت: 1400/11/11 | پذیرش: 1401/2/10 | انتشار: 1401/2/10

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.