مقدمه : معمولا میزان بروز دلیریوم بعد از جراحی مفصل ران در سالمندان بالاست و باعث عوارض متعدد، پیش آگهی بد وحتی مرگ و میر می شود. با توجه به عوارض مختلف داروها، موسیقی می تواند یک روش غیر داروئی بی خطر جهت پیشگیری از دلیریوم باشد. هدف این مطالعه تعیین تاثیر موسیقی بر دلیریوم بعد از جراحی مفصل ران در زنان سالمند بستری در بخش ارتوپدی بوده است.

مواد و روشها: این پژوهش یک مطالعه نیمه تجربی می باشد. نمونه های این پژوهش را 100 نفر اززنان سالمند دارای شکستگی مفصل ران بیمارستان شهدا خرم آباد در مدت 4ماه تشکیل می داد. با توجه به معیارهای ورود و روش نمونه گیری تصادفی به دوگروه 50 نفری آزمون و گواه تخصیص داده شدند. ابزار جمع آوری اطلاعات شامل پرسشنامه دموگرافیک و آزمون مختصر وضعیت روانی بود. در این پژوهش ابتدا با آزمون مختصر روانی وضعیت شناختی بیماران بررسی گردیده و برای افراد گروه آزمون، یک روز قبل از عمل، موسیقی باخ پخش شد. پخش موسیقی با استفاده از ضبط صوت مجهز به گوشی، هر بار بیست دقیقه ، سه بار در روز به مدت پنج روز برای افراد گروه آزمون انجام شد. گروه کنترل فقط مراقبت های معمول بخش را دریافت می کردند. بعد از انجام مداخله، در طی مداخله روزی دوبار آزمون مختصر وضعیت روانی از بیماران به عمل می آمد و وضعیت شناختی هر دو گروه بوسیله این آزمون سنجیده شد. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از آزمون t مستقل و زوجی ،آنالیز کوواریانس وآزمون رتبه علامت دار ویلکاکسون انجام گردید.

یافته ها: نتایج نشان می داد که میانگین نمره کل شناختی قبل از مداخله در گروه آزمون 78/21 و بعد از مداخله94/23 بود. مقایسه میانگین نمره کل شناختی بعد از مداخله در دوگروه نشان می دهد که بین میانگین نمره کل شناختی بعد از مداخله در دوگروه اختلاف معنی داری وجود دارد (018/0= p ). این اختلاف حتی با تعدیل اثر نمره کل شناختی قبل از مداخله (001/0 p< ) و تعدیل اثر سن (001/0 p< ) نیز معنی دار بود.

بحث و نتیجه گیری: با توجه به یافته های پژوهش می توان نتیجه گرفت که موسیقی می تواند یک روش موثر و بی خطر غیر داروئی و رفتاری جهت پیشگیری از دلیریوم بعد از جراحی مفصل ران در سالمندان باشد.