به خوبی می‌دانیم که بیماریزائی اتانول در کبد و کلیه‌ها در ارتباط مستقیم با افزایش رادیکال‌های آزاد و استرس اکسیداتیو است که منجر به اختلالات ساختمانی و عملکردی در این دو ارگان حیاتی می‌شود. مواد و روش‌ها: 56 عدد موش بزرگ آزمایشگاهی نر از نژاد ویستار در 8 گروه قرار گرفته و به ترتیب زیر درمان شدند: گروه کنترل(سالین نرمال)،گروه اتانول (اتانول 4 گرم بر کیلوگرم وزن بدن)، 3 گروه سه دوز از عصاره میوه عناب (50، 100 و 200 میلی‌گرم بر کیلو گرم وزن بدن)، و3 گروه سه دوز از عصاره میوه عناب و اتانول(با همان سه دوز در کنار اتانول 4 گرم بر کیلوگرم وزن بدن). همه درمان‌ها روزی یک مرتبه بصورت داخل معده‌ای به مدت 60 روز پیاپی صورت گرفت. نمونه‌های سرمی و بافت کبد و کلیه جهت ارزیابی ترکیبات سرمی، فعالیت آنزیم‌های آنتی‌اکسیدان بافتی، و نیز میزان مواد واکنش دهنده با تیوباربیتوریک اسید از موش‌ها اخذ شد. بحث و نتیجه‌گیری: عصاره آبی میوه عناب بعنوان پیش درمان، کبد و کلیه را در برابر آسیب اکسیداتیو ناشی از اتانول محفاظت می‌نماید. یافته‌ها: فعالیت کبدی آنزیم‌های سوپر اکسید دیسموتاز و گلوتاتیون پراکسیداز(GPx)در گروه اتانول، در مقایسه با گروه کنترل به طور معنی‌داری کاهش یافت، در حالیکه عصاره میوه عناب(200 میلی‌گرم) توانست تنها فعالیت گلوتاتیون پراکسیداز را بطور معنی‌دار افزایش دهد. فعالیت GPxکلیوی در مصرف اتانول به طور معنی‌داری نسبت به گروه کنترل افزایش نشان داد. همچنین فعالیت GPxدر گروه عصاره میوه عناب و الکل(200 میلی گرم و 4 گرم) نسبت به گروه اتانول کاهش معنی‌دار نشان داد. در مطالعه حاضر میزان TBARS که نشان‌دهنده پروکسیداسیون چربی است در بافت کبد گروه اتانول،در مقایسه با گروه کنترل افزایش معنی‌دار نشان داد(05/0 p <).

واژه‌های کلیدی: عناب، آنتی اکسیدان، اتانول، استرس اکسیداتیو، کبد، کلیه

متن کامل [PDF 2116 kb]   (3904 دریافت)