مقدمه: نفروپاتی دیابتی یکی از علل مرحله نهایی بیماری کلیوی است .به علت هیپرگلیسمی در کلیه آنژیوتانسین II بطور موضعی افزایش یافته و موجب القاء ضایعات کلیوی بویژه ضایعات گلومرولی می شود. دراین تحقیق گیرنده نوع1 آنژیوتانسینII(AT1)توسط لوزارتان بلوکه وتاثیر این دارو در مهار ضایعات کلیوی بطور کمی ارزیابی گردید. مواد و روشها: در این مطالعه تجربی 24 رت نر دوماهه نفرکتومی چپ گردیده و بطور تصادفی به سه گروه 8 تایی تقسیم شدند. سپس با تزریق آلوکسان(mg/Kg 120زیرجلدی)در گروههای دوم و سوم دیابت القاء گردید.5 روز بعد از القاء دیابت به گروه سوم مدت 8 هفته لوزارتان(mg/Kg/day 5)از راه دهان داده شد.سپس کلیه حیوانات تمام گروههابرداشته وفیکس گردید. هر کلیه به اسلایسهایی با ضخامت یک میلی متر بریده (نمونه گیری تصادفی سیستماتیک)وبعداز پردازش بافتی از هر اسلایس زوج برش با ضخامت 5 میکرون تهیه و با روش PAS رنگ آمیزی شدند. با استفاده از روش کاوالیری و دایسکتور فیزیکی حجم کلیه، حجم گلومرولهاو تعداد گلومرولها در هر کلیه برآورد گردید. تفاوت میانگینهای متغیرهادربین گروهها بانرم افزار SPSS12و روش آماری Mann withneyدر P<0.05 ارزیابی گردید. یافته ها: نتایج بدست آمده نشان دادند درمان با لوزارتان در گروه درمانی نسبت به گروه دیابتی بدون درمان در هر سه متغیر حجم کلیه،حجم گلومرولها وتعداد گلومرولها تفاوت معنی داری داشته است (05/0p<) وتوانسته است در مهار ضایعات مؤثر باشد. نتیجه گیری: مصرف لوزارتان در دز پایین و دراز مدت در رتهای دیابتی –نفرکتومی یکطرفه توانسته است بطور معنی داری در جلوگیری از افزایش حجم کلیه (حدود 84%) تأثیر داشته و افزایش حجم گلومرولی را 67% مهار ودر جلوگیری از کاهش تعداد گلومرولها حدود 68% مؤثر باشد.برای حصول نتایج بهتر ترکیب درمانی با داروهای دیگر پیشنهاد می گردد.

واژه‌های کلیدی: لوزارتان، تعداد کل گلومرول، حجم کل گلومرولی، استریولوژی، دیابتی، نفرکتومی یکطرفه، دیابت نوع یک

متن کامل [DOC 124 kb]   (2583 دریافت)