.‏ مقدمه: از آنجا که اطلاعات دقیقی در مورد عوارض بینایی در بیماران تالاسمی منطقه مازندران وجود ندارد دراین مطالعه ‏شیوع عوارض چشمی و عوارض مرتبط با آن در بیماران مبتلا به تالاسمی ماژور تحت پوشش بخش تالاسمی بیمارستان ‏بوعلی سینا ی ساری مورد بررسی قرار گرفت. ‏ .‏ مواد و روش ها: این مطالعه به روش توصیفی مقطعی وجامعه مورد مطالعه 60 نفر از بیماران تالاسمی ماژور تحت پوشش ‏بخش تالاسمی بیمارستان بوعلی سینای ساری بودند. بیماران از نظر وضعیت بیماری و عوارض آن از پرونده موجود در بخش ‏بررسی شده سپس بررسی حدت بینایی توسط اپتومتریست و با کمک چارت اسنل و بررسی ته چشم توسط پزشک انجام ‏شد. . ابزار مطالعه پتانسیل برانگیخته بینایی( ‏VEP‏ )دستگاه ‏TOENEES‏ ساخت ایتالیا بود که واجد قابلیت اخذ ‏VEP‏ و ‏P‏300 بود. یافته ها با نرم افزار ‏SPSS‏13 و استفاده از ابزار آمار توصیفی و تستهای آماری مناسب تحلیل گردید. ‏ .‏ یافته ها: مطالعه بر روی 60 بیمار که 33 نفر از آنها (55%) مذکر بودند انجام شد. در مطالعات چشمی 4 نفر (6/6%) از نظر ‏اپتومتری مشکل داشتند سه بیمار با اصلاح عیب انکساری دید نرمال پیدا نمودند. در معاینات اسلیت لامپ 3 بیمار (5%) ‏مبتلا به کاتاراکت به صورت ‏Inferior Posterior cortical cataract‏ بودند. 2 بیمار (3/3%) نیز رسوبهای دانه ای در ‏نواحی محیطی و سطحی عدسی ‏punctuate lens cortical opacity‏ داشتند. یک بیمار (7/1%) نیز ‏mild nuclear sclerosis‏ داشت. در معاینات با افتالکوسکوپ مستقیم و غیر مستقیم 4 بیمار (7/6%) تغییرات رنگدانه ای در ناحیه ماکولا و ‏یک بیمار (7/1%) تغییر در عصب بینایی به صورت ‏Left optic nerve head pit‏ داشتند . همچنین در ارزیابی ‏نوروفیزیولوژیک به صورت ‏VEP‏ هیچیک از بیماران یافته غیر طبیعی از نظر زمان تاخیر یا ‏latency ‏ و ولتاژ نشان ندادند.‏ .‏ بحث و نتیجه گیری: این پژوهش نشان می‌دهد که در بیماران ما مجموعاً 20% دچار عوارض چشمی بودند. عوارض یافت ‏شده در مطالعه ما می تواند ناشی از سمیت مستقیم دسفرال، توکسیسیتی آهن،و اثرات دارو در اتصال به مس و روی و خارج ‏کردن آنها از سلول‌های شبکیه و یا از عوارض خونسازی خارج مغز استخوانی تالاسمی باشد. مسلماً با استناد به یافته های ‏فوق معاینات و پیگیری مستمر این بیماران از لحاظ عوارض چشمی و تنظیم دوز دسفرال ضروری به نظر می رسد.‏