دوره 5، شماره 4 - ( 10-1382 )                   جلد 5 شماره 4 صفحات 51-43 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print


Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:

Javadnia F, Hashemitabar M, Hemadi M. Effect of diabetes mellitus on quality and quantity pregnant rat in Pre-implantation embryo development. yafte 2004; 5 (4) :43-51
URL: http://yafte.lums.ac.ir/article-1-996-fa.html
جواد نیا فاطمه، هاشمی تبار محمود، حمادی مسعود. تأثیرکمی وکیفی بیماری دیابت موش باردار بر جنین ها در مرحله قبل از لانه گزینی. مجله علمی پژوهشی یافته. 1382; 5 (4) :43-51

URL: http://yafte.lums.ac.ir/article-1-996-fa.html


چکیده:   (15316 مشاهده)
مقدمه: نوزادان مادران دیابتی در مقایسه با نوزادان مادران سالم نقص های مادرزادی، سقط های جنینی و تأخیر رشد داخل رحمی را به طور معنی داری بالاتر نشان می دهند. بیشترتحقیقات در گذشته در مرحله ارگانوژنز صورت گرفته است. در تحقیق حاضر عوارض سوء ناشی از افزایش قند خون و یا اختلالات متابولیکی دیابت در مرحله قبل از لانه گزینی بر روی جنین ها بررسی شد. مواد و روشها: در این مطالعه موش های صحرایی ماده به دو گروه مساوی(60= n) آزمایش وکنترل تقسیم شدند. در گروه آزمایش داروی استروپتوزوسین به میزان gr/kg 30 به صورت داخل صفاقی به مدت سه روز متوالی تزریق و وضعیت دیابتی ایجاد شد. حیوانات هر دوگروه با موش های نر هم نژاد هم قفس شدند. در صورت مشاهده پلاک واژینال، صبح روز بعد به عنوان روز اول حاملگی درنظر گرفته شد. موش های باردار در روز دوم , سوم و چهارم بارداری به روش قطع نخاعی کشته شدند و با محیط کشت M2 فلاشینگ لوله و شاخ رحم انجام شد. جنین ها به قطراتµl 25 محیط M16 منتقل شدند و سرعت تقسیمات کلیواژی و تعداد جنین ها با استفاده از آزمون Anova و کیفیت بلاستومر های جنین با آزمونChi-squre بررسی شد. یافته ها: تعداد تقسیمات کلیواژی در گروه دیابتی نسبت به گروه کنترل به طور معنی دار ی(P<0.001) کاهش یافت. به طوری که در روز دوم فقط 63% جنین های دیابتی در مقایسه با 8/94% جنین های گروه کنترل به مرحله 2سلولی رسیدند. در روز سوم1/38% جنین های گروه دیابتی در مقایسه با 2/52% گروه کنترل به مرحله 4 سلولی و در روز چهارم 5/8% جنین های گروه دیابتی در مقایسه با 2/78% گروه کنترل به مرحله مورولایی رسیدند. تعداد جنین ها با کیفیت مطلوب در گروه دیابتی بطور معنی دار ی(P<0.001) کاهش یافت؛ به طوری که در صد فراوانی کیفیت مطلوب (A) در گروه آزمایش نسبت به گروه کنترل, در روز دوم (43/74% به 5/95%), سوم (5/47% به 1/94%) و چهارم (5/8% به 9/88%) کاهش داشته است. نتیجه گیری: به طور کلی دیابت موش های حامله سبب افزایش معنی داری در کیفیت نا مطلوب جنین ها به صورت افزایش تخریب سلولی و کاهش تعداد جنین ها در مقایسه با جنین های گروه کنترل بسته به منظور در روز دوم, سوم و چهارم در مراحل قبل از لانه گزینی شده است.
متن کامل [PDF 244 kb]   (2237 دریافت)    
نوع مطالعه: پژوهشي |
دریافت: 1391/10/19 | پذیرش: 1400/7/21 | انتشار: 1382/10/25

ارسال نظر درباره این مقاله : نام کاربری یا پست الکترونیک شما:
CAPTCHA

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.

کلیه حقوق این وب سایت متعلق به یافته می باشد.

طراحی و برنامه نویسی : یکتاوب افزار شرق

© 2024 CC BY-NC 4.0 | Yafteh

Designed & Developed by : Yektaweb