دوره ۸، شماره ۱ - ( ۳-۱۳۸۵ )
جلد ۸ شماره ۱ صفحات ۱۱-۳ |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Tavakoli A, Delfan B, Esmaili dahaj M. Effects of enalapril on diabetic neuropathy in rats. yafte 2006; 8 (1) :3-11
URL: http://yafte.lums.ac.ir/article-1-1046-fa.html
URL: http://yafte.lums.ac.ir/article-1-1046-fa.html
توکلی اسدالله، دلفان بهرام، اسماعیلی دهج منصور. بررسی اثر انالاپریل بر نوروپاتی دیابتی در موش صحرائی. مجله علمی پژوهشی یافته. ۱۳۸۵; ۸ (۱) :۳-۱۱
چکیده: (۱۱۹۴۲ مشاهده)
مقدمه: نوروپاتی یکی از عوارض دیابت است که از اهمیت خاصی برخوردار است . کاهش سرعت هدایت عصب که هم در نوروپاتی های دیابتی در انسان و هم در مدلهای حیوانی دیابت بوجود می آید به عنوان یک شاخص مهم نوروپاتی دیابتی در نظر گرفته می شود. در این تحقیق اثر داروی انالاپریل بر کاهش سرعت هدایت عصب، تعداد مویرگهای اندونوریوم و ضخامت غشای پایه مویرگها در عصب سیاتیک حرکتی در موش صحرائی دیابتیک بررسی شده است.
مواد و روش ها: این تحقیق یک مطالعه تجربی است که در آن از 50 سر موش صحرائی نر (gr450-300)استفاده شد. موشها به پنج گروه 10تائی (کنترل، شم، دیابتی، پیشگیری و درمان) تقسیم شدند. القای دیابت بوسیله تزریق زیر جلدی آلوکسان (mg/kg140) انجام گرفت. وزن بدن و گلوکز خون حیوانات در روز شروع آزمایشات و در پایان هر هفته اندازه گیری شد. به گروههای شم و پیشگیری از روز شروع آزمایشات وبه گروه درمان ازپایان هفته پنجم به بعد به مدت چهار هفته‌روزانه mg/kg 5 انالاپریل به صورت خوراکی تجویز شد. سرعت هدایت عصب درعصب سیاتیک حرکتی در روزپایان آزمایشات اندازه‌گیری شد ، سپس تعداد مویرگهای داخل عصب و وضعیت ضخامت غشای پایه مویرگها در گروههای مختلف بررسی گردید.
نتیجه گیری: نتایج این تحقیق نشان می دهد که تجویز خوراکی داروی انالاپریل که یک مهار کننده آنزیم مبدل آنژیوتانسین می باشد ، می تواند نقش مؤثری در پیشگیری و درمان نوروپاتی دیابتی داشته باشد.
یافته ها: دیابت به مدت 5 هفته باعث کاهش سرعت هدایت عصب به میزان 45% گردید (05/0p<). در گروه پیشگیری تجویز خوراکی وروزانه انالاپریل به مدت 5 هفته توانست از کاهش سرعت هدایت عصب در موشهای دیابتی شده به میزان 62% جلوگیری کند (05/0 p<) . تجویز روزانه انالاپریل به موشهای گروه درمان باعث بهبود کاهش سرعت هدایت عصب به میزان 66% (05/0p<) و همچنین افزایش تعداد مویرگهای اندونوریوم به میزان 67% نسبت به گروه دیابتیک گردید(05/0p<). داروی انالاپریل بر سرعت هدایت عصب و تعداد مویرگهای اندونوریوم در موشهای غیر دیابتی اثری نداشت.
نوع مطالعه: پژوهشي |
دریافت: 1391/11/3 | پذیرش: 1396/3/20 | انتشار: 1396/3/20
دریافت: 1391/11/3 | پذیرش: 1396/3/20 | انتشار: 1396/3/20
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
