مقدمه: مطالعه حاضر میزان شیوع انگلهای رودهای در افرادی که به بیمارستانهای تحت پوشش دانشگاه علوم پزشکی واقع در شهر زاهدان در سالهای 1398 تا 1402 مراجعه کردهاند را مورد بررسی قرار داد. مواد و روش ها: مطالعه حاضر توصیفی و به صورت مقطعی صورت گرفته است و شامل 5976 از افرادی هست که با علائم گوارشی به بیمارستان مراجعه کردهاند. برای توصیف دادهها از میانگین (انحراف معیار) و تعداد (درصد) برحسب گروههای مورد مطالعه استفاده گردید. یافته ها: نتایج نشان داد که تعداد 1510 نفر از لحاظ آلودگی مثبت تشخیص داده شدند. بیشترین میزان شیوع آلودگیها به تکیاختههای رودهای مربوط به ژیاردیا با 528 نفر ( 8/8 %) و کمترین میزان شیوع مربوط به اندولیماکس نانا با 10 نفر (16/0 %) بود. بیشترین میزان شیوع آلودگیها به کرمهای رودهای مربوط به انتروبیوس ورمیکولاریس با 64 نفر (07/1 %) و کمترین میزان شیوع مربوط به تریکیوریس تریکیورا 19 نفر ( 31/0 % ) بود. بحث و نتیجه گیری: با مقایسه درصد آلودگی در مطالعه اخیر و سایر مطالعات مشابه در سالیان گذشته شیوع بیماریهای انگلی رودهای در تمام مناطق کشور به طور قابل ملاحظه ای کاهش یافته است. در عین حال میزان آلودگی به تکیاختههای رودهای به نحو قابل ملاحظهای بیشتر از کرمهای رودهای بود که میتواند به واسطه انتقال مستقیم و سادهتر آنها نسبت به انتقال تخمها و یا لاروهای کرمی باشد. |
بازنشر اطلاعات | |
![]() |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |