مقدمه: خانمها بیش از یک سوم عمر خود را در دوران یائسگی سپری می کند و بیش از 50% آنها با مشکلات ادراری تناسلی روبرو هستند، شایع ترین نوع بی اختیاری ادرار در خانمها بی اختیاری ادرار استرسی می باشد و خانمهای میانسال پراهمیت ترین گروهی می باشند که به این مشکل مبتلا هستند، این مشکل می تواند اثرات منفی بر کیفیت زندگی زنان یائسه چه از نظر روانی و چه از نظر جسمی داشته باشد. بحث و نتیجه گیری: نتایج بدست آمده نشان می دهد که ایمی پرامین در درمان بی اختیاری ادرار استرسی مؤثرتر از استروژن می باشد و درمان ترکیبی با ایمی پرامین و استروژن مؤثرتر از مصرف ایمی پرامین به تنهایی نیست. یافته ها: درصد بهبودی در گروه اول که استروژن دریافت کرده بودند، 5/22% معادل 7 نفر بود. درصد بهبودی در گروه دوم که ایمی پرامین مصرف کرده بودند، 8/54% معادل 17 نفر بود. درصد بهبودی در گروه سوم که هر دو دارو را با هم مصرف نمودند 9/70% معادل 22 نفر بود. مواد و روش ها: ما در این مطالعه 93 خانم یائسه مبتلا به SUI را به مدت سه ماه تحت درمان قرار دادیم. سه گروه 31 نفره وجود داشت. به گروه اول استروژن، به گروه دوم ایمی پرامین و به گروه سوم استروژن و ایمی پرامین به صورت ترکیبی دادیم. مطالعه انجام شده، یک مطالعه کارآزمایی بالینی است و هدف اصلی آن بررسی تأثیر استروژن در درمان بی اختیاری ادرار استرسی در مقایسه با ایمی پرامین در بانوان یائسه می باشد. روش جمع آوری اطلاعات در این مطالعه پرسشنامه می باشد.

واژه‌های کلیدی: بی اختیاری ادرار استرسی، استروژن، ایمی پرامین، یائسگی

متن کامل [PDF 146 kb]   (3404 دریافت)