. مقدمه: اثر اسانس روغنی ساتورجا خوزستانیکا جمزاد((SKEO نوع بومی بر فعالیت و بیان ژن برخی آنزیم های تنظیم کننده قند در کبد رتهای نرمال و دیابتی شامل گلوکوکینازGK))، گلیکوژن فسفریلازGP)) و فسفوانول پیرووات کربوکسی کینازPEPCK)) مورد ارزیابی قرار گرفت. . دهان به رتهای دیابتی و نرمال بمدت سه هفته خورانده شد. سطوح mRNA با استفاده از تکنیک Real time-PCRاندازه گیری شد. . یافته‌ها: غلظت قند خون رتهای دیابتی دریافت کننده SKEO در قیاس با رتهای کنترل دیابتی بطور معنی داری کاهش یافت(p<0. 001). فعالیت و سطوح mRNA آنزیم های GK و GP در رتهای دیابتی تحت تیمار با SKEO در قیاس با کنترل دیابتی بطور متوسط افزایش نشان داد گرچه این تغییرات معنی دار نیست. فعالیت PEPCK کبدی و سطوح mRNA آن در رتهای نرمال تحت تیمار با SKEO در قیاس با گروه کنترل نرمال بطور معنی داری کاهش یافت (05/0p<). سطوح افزایش یافته mRNA و فعالیت PEPCK رتهای دیابتی دریافت کننده SKEO در قیاس با گروه کنترل دیابتی بطور معنی داری کاهش می یابد (p< 0. 05). . بحث و نتیجه‌گیری: یافته ها اشاره دارند که گونه بومی SKEO به واسطه یک افزایش متوسط در مقادیر GK و GP بعلاوه یک کاهش قابل توجه در PEPCK در کبد رتهای دیابتی تحت تیمار ممکن است در عمل پائین آوردن گلوکز پلاسما سهیم باشد به نظر می رسد که این عمل در ارتباط با خواص آنتی اکسیدان SKEO باشد.