مقدمه: با توجه به اهمیت شناسایی مخازن و منابع احتمالی عفونت در عفونت های بیمارستانی و الگوی حساسیت دارویی آنها مطالعه حاضر انجام شده است . مواد و روش ها: این مطالعه به صورت توصیفی و در سال های 82-81 در بیمارستان شهدای عشایر خرم آباد انجام شد از روپوش کارکنان با احتساب سه مرتبه نمونه برداری جمعا 1020 نمونه گرفته شد. نمونه ها در محیط تایوگلیکولات براث به آزمایشگاه حمل و در آنجا روی محیط های تریپتیکیس سوی آگار یا برین هارت اینفیوژن آگار، مک کانکی آگار و سابورودکستروز آگار ایزوله شدند و کلنی های به دست آمده پس از تعیین هویت به روش کربی-بوئر آنتی بیوگرام شدند و نتایج حاصل با نرم افزار SPSS 7.5 تحلیل گردید . نتیجه گیری: در مجموع در بین باکتری های جدا شده، گروه شایع تر باکتری ها به ترتیب: اسینتوباکترها،کورینه باکتریوم ها، انتروباکتریاسه ها، باسیلوس ها و سودوموناس‌ها بودند و نیز نتایج حاصل از آزمایش آنتی بیوگرام حاکی از حساسیت نسبتا خوب به داروهای آمینوگلیکوزیدی و مقاومت نسبتا شایع در برابر داروهای بتا لاکتام بود. یافته ها: نتایج حاصل از کشت روپوش ها حاکی از آن است که تقریبا 100% نمونه ها حداقل در یک تا سه نوبت نمونه گیری مثبت شدند. بیشترین تعداد سویه های ایزوله شده را گونه های اسینتوباکتر به خود اختصاص داده بودند (یعنی 49/27% کل سویه های ایزوله شده) وآلوده ترین روپوش ها، مربوط به بخش اورژانس و اتاق عمل سرپایی بود.‎

واژه‌های کلیدی: عفونت های بیمارستانی، پاتوژن های بیمارستانی، کارکنان درمانی، اسینتو باکتر

متن کامل [PDF 257 kb]   (3276 دریافت)