مقدمه: مکانیسم‌های دفاعی، مسئولیت محافظت از (من) در برابر ناملایمات، اضطراب‌ها و کاستی‌های محیطی و درونی را بر عهده دارند و تحت تأثیر سازه‌های مختلف شخصیتی ممکن است کنش‌وری بهنجار یا نابهنجار داشته باشند. پژوهش حاضر با هدف بررسی مکانیسم های دفاعی بیماران مبتلا به سرطان سینه و گروه غیربالینی انجام گرفت. بحث و نتیجه‌گیری: این پژوهش – چه از لحاظ گستردگی و چه از لحاظ موضوع – از معدودترین پژوهش‌هایی بود که در آن برخی از عوامل روانی در مبتلایان به سرطان سینه بررسی و همسو با نظریات قبلی مبنی بر ارتباط تنگاتنگ مؤلفه‌های روانی و بیماری‌های جسمانی، این نتیجه دست آمد که مبتلایان به سرطان سینه از مکانیسم‌هایی استفاده می‌کنند که نظریه‌پردازان روان‌پویشی آنها را دریچه‌ ای به سوی نابهنجاری جسمی و روانی می دانند. یافته‌ها: نتایج نشان داد که میانگین مکانیزم‌های دفاعی نابالغ و نوروتیک در گروه مبتلا به سرطان سینه به‌طور معناداری بیشتر از جامعه غیربالینی است و در مقابل میانگین مکانیزم‌های دفاعی بالغ در جامعه غیربالینی بیشتر از افراد مبتلا به سرطان‌سینه بوده است. مواد و روش‌ها: در این پژوهش 246 نفر از مبتلایان به سرطان سینه و 204 نفر از دانشجویان به عنوان نمومه پژوهش انتخاب شدند. ابزار گردآوری داده ها در این پژوهش پرسشنامه DSQ بود.

واژه‌های کلیدی: سرطان سینه، مکانیسم‌های دفاعی، اضطراب.

متن کامل [PDF 259 kb]   (2655 دریافت)