مقدمه: توکسوپلاسموز یکی از شایعترین عفونتهای انگلی انسان بوده که در زنان باردار می‌تواند سقط یا ضایعات جنینی جبران‌ناپذیر ایجاد نماید. هدف این تحقیق بررسی سرولوژی عفونت توکسو پلاسما گوندی در زنان باردار مراجعه کننده به مراکز بهداشتی درمانی شهری و روستایی شهرستان الشتردر سال 87 می باشد. مواد و روش ها: تعداد 331 نفر از زنان باردار شهری و روستایی مراجعه کننده به مراکز بهداشتی درمانی شهرستان الشتر (204 نفر شهری و 127 نفر روستایی) جهت یافتن آنتی‌بادیهای اختصاصی ضد توکسوپلاسما در نمونه خون آنها با استفاده از کیتهای تجاری IgG-ELISA و IgM-ELISA تحت بررسی قرار گرفتند. سپس نتایج حاصل مورد تجزیه و تحلیل آماری قرار گرفت. بحث و نتیجه گیری: نتایج حاصل از این مطالعه نشان می‌‌دهد که افزایش سطح تحصیلات و ارتقاء آگاهی‌های بهداشتی مردم می‌‌تواند باعث کاهش میزان ابتلا به توکسوپلاسموز گردد. با توجه به اینکه 8/60% زنان باردار منطقه سابقه آلودگی به این انگل را نداشته و در معرض ابتلا به عفونت اولیه و حاد بیماری بودند، لذا اتخاذ اقدامات موثر پیشگیرانه و کنترلی کاملا ضرورت دارد. یافته ها: در این مطالعه شیوع سرمی توکسوپلاسموز در جامعه شهری و روستایی به ترتیب 2/36% و44% بود. ابتلا به عفونت مزمن توکسو پلاسموز (IgG) به ترتیب در 25% و6/34% و ابتلا به عفونت حاد توکسو پلاسموز (IgM) به ترتیب در2/11%و 4/9% زنان شهری و روستایی مشاهده گردید. بین شیوع سرمی توکسوپلاسموز (IgG و IgM) با سطح تحصیلات, سن افراد, تماس با گوشت تازه، نگهداری گربه در منزل، نوع غذا، شستن سبزیجات، نحوه مصرف سبزیجات و مصرف شیر خام در جمعیت شهری و روستایی رابطه معنی دار مشاهده گردید (P<0. 05). اما بین عیارIgG و IgM و سایر متغیرها ارتباط معنی‌داری دیده نشد.

واژه‌های کلیدی: شیوع سرمی، توکسوپلاسموز، زنان باردار، IgG، IgM، الشتر

متن کامل [PDF 178 kb]   (3328 دریافت)