مقدمه: بیماری مولتیپل اسکلروزیس (MS) مهمترین بیماری تخریب غشاء میلین می باشد. برای علت آن یک پایه خودایمنی شناخته شده و نیز مطالعات نیز نشان داده است که تغییرات هورمونهای جنسی از جمله تستوسترون نقشی در این مکانیسم دارد. هدف این مطالعه تعیین این تغییرات و رابطه آن با شدت بیماری می باشد. بحث و نتیجه‌گیری: تستوسترون ارتباط مثبتی با بیماری ام اس دارد. بنابراین مطالعات دیگری در جهت بررسی ارتباط و تآثیر سیستم آندوکرین در علت و درمان بیماری ام اس باید انجام گیرد. یافته‌ها: در این مطالعه سطح سرمی تستوسترون در بیماران در طی مرحله فولیکولی 3/0±0461/0 و گرم در هر میلی لیتر بود در مقایسه گروه کنترل 0.40/0 ±0.82 (011/0P = ) و در طی مرحله لوتئال 7/0 ±58/0 نانوگرم در هر میلی لیتر بود در مقایسه گروه کنترل 3/0±88/0 (03/0P = ) مشاهده شد. بنابراین میانگین میزان سرمی تستوسترون از نظر آماری تنها در هر دو مرحله لوتئال و فولیکولی سیکل قاعدگی به طور معنی داری پایین می باشد (05/ 0P <)، ولی ارتباطی با شدت بیماری ملاحظه نشد. مواد و روش‌ها: 32 بیمار مبتلا به مولتیپل اسکلروزیس در این مطالعه مقطعی انتخاب شدند و با تعداد 60 نفر سالم بعنوان گروه کنترل همسان سازی شدند و میزان سرمی هورمون تستوسترون در هر دو گروه به طور تصادفی در دو مرحله لوتئال و فولیکولی سیکل قاعدگی تعیین و سپس رابطه میزان هورمون با شدت بیماری بررسی گردید.

واژه‌های کلیدی: بیماری ام اس، تستوسترون، مرحله فولیکولی، مرحله لوتئال

متن کامل [PDF 182 kb]   (2848 دریافت)