یافته

مقدمه: پژوهش حاضر با هدف بررسی نقش نارسایی شناختی و هیجانی در پیش­بینی عضویت در گروه­ های معتاد و غیرمعتاد انجام شد.

مواد و روش ­ها: این پژوهش یک پژوهش بنیادی و از نظر نوع بررسی پس­رویدادی (مقطعی- مقایسه ­ای) است که به‌صورت گذشته­نگر انجام شد. جامعه آماری پژوهش حاضر را مردان سوء­مصرف­کننده مواد مراجعه کننده به مراکز ترک اعتیاد یکی از شهرستان‌های استان لرستان در سال 1393 تشکیل می­دادند. نمونه انتخابی از این جامعه شامل 100 نفر از افراد سوءمصرف­کننده مواد و 100 نفر از افراد عادی (از میان همراهان بیماران) بودند که به روش نمونه ­گیری هدفمند انتخاب شدند. همه شرکت­ کنندگان پرسشنامه­ های نارسایی شناختی (CFQ) و نارسایی هیجانی (TSA-20) را تکمیل نمودند. جهت تجزیه و تحلیل داده­ ها از روش تحلیل ممیز استفاده شد. آنالیز با استفاده از برنامه آماری SPSS-20 صورت گرفت.

یافته­ ها: در تحلیل ممیز به روش همزمان، هفت متغیر پیش­بین (دشواری در توصیف و شناسایی احساسات، تفکر معطوف به بیرون، مشکلات حافظه، حواس­پرتی، اشتباهات سهوی و عدم یادآوری اسامی) و در روش گام به گام سه متغیر پیش­بین (نارسایی شناختی، دشواری در توصیف احساسات و مشکلات مربوط به حافظه) برای تنها تابع ممیز از اختلاف بین دو گروه معتاد و غیرمعتاد تبیین می ­شود.

بحث و نتیجه ­گیری: نتایج نشان داد که افراد معتاد و غیرمعتاد را می­توان از روی نارسایی شناختی و هیجانی تمییز داد.