مقدمه: مطالعات نشان می دهند که داروها بر روی سلول های نرمال بدن اثرگذار هستند. هدف اصلی این تحقیق، بررسی اثرات دیکلوفناک و ایبوپروفن بر زنده مانی سلول های نرمال کلیویHEK  در محیط کشت انتخابی بوده است.
مواد و روش‌ها: در این مطالعه تجربی-آزمایشگاهی سلول های HEK به طور تصادفی به گروه شاهد و گروه های تحت تاثیر دوزهای  001/0،  01/0، 1/0، 1، 10 میلی گرم بر میلی لیتر داروهای دیکلوفناک و ایبوپروفن، تقسیم شدند. سپس مقدار اثر سمیت داروها با استفاده از سنجش MTT  مورد سنجش قرار گرفت. داده ها با استفاده از روش آماری آزمونی واریانس یک طرفه بین گروه ها مقایسه شدند.
یافته ­ها: زنده مانی سلول های HEK در معرض دوزهای 001/0، 01/0، 1/0 میلی گرم/ میلی لیتر داروی ایبوپروفن در مقایسه با گروه شاهد دچار افزایش غیر معنادار شده است و زنده مانی سلول های HEK در گروه های دریافت کننده دوزهای 001/0، 01/0، 1/0، 1، 10 میلی گرم بر میلی لیتر از داروی دیکلوفناک در مقایسه با گروه شاهد دچار کاهش معنا دارشده است. (به ترتیب 01/0P<،  05/0P<، 01/0P<، 01/0P<، 01/0P<).
بحث و نتیجه ­گیری: دارو های دیکلوفناک و ایبوپروفن در دوزهای بالا باعث از بین رفتن سلول های HEK می شوند. بنابراین استفاده از این دارو ها در دوزهای بالا نامناسب است.