مقدمه: ایسکمی- خون ­رسانی مجدد ناشی از پیچش بیضه می ­تواند موجبات آسیب هر دو بیضه را فراهم آورد. مطالعه حاضر جهت ارزیابی اثر داکسی­سایکلین بر روی اختلالات ناشی از ایسکمی- خون­رسانی مجدد تجربی یک­طرفه بیضه در اسپرم‌های اپیدیدیمی موش صورت پذیرفت.

مواد و روش­ ها: این مطالعه بر روی پنج گروه مساوی شش­ تایی موش نر بالغ انجام گرفت. در دو گروه از حیوانات، متعاقب بیهوشی و خارج نمودن بیضه سمت چپ، عروق بند بیضه و مجرای دفران از یکدیگر جدا و با استفاده از پنس خون ­بند غیرتروماتیک، بخش عروقی بند بیضه به مدت 30 دقیقه مسدود گردید. یک گروه از گروه ­های فوق، روزانه 5/2 میلی­گرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن به‌صورت داخل صفاقی داروی داکسی­سایکلین را به مدت 3 روز از روز ایجاد ایسکمی- خون­ رسانی مجدد تجربی دریافت نمود. گروه شاهد، شم و گروهی که تنها داکسی­سایکلین دریافت می­ کرد نیز در نظر گرفته شد. خصوصیات اسپرم هر دو اپیدیدیم پس از 35 روز مورد ارزیابی قرار گرفتند.

یافته ­ها: ایسکمی- خون­ رسانی مجدد یک­طرفه بیضه کاهش معنی­داری را در تعداد، میزان زنده­ مانی و قابلیت تحرک اسپرم‌های هر دو اپیدیدیم موجب گشت. همچنین، میزان وقوع آپوپتوز در اسپرم‌های هر دو اپیدیدیم و بروز ناهنجاری در اسپرم‌های اپیدیدیم همسو به شکل معنی­ داری متعاقب ایسکمی- خون­ رسانی مجدد یک­ طرفه بیضه افزایش یافت. تجویز داکسی­سایکلین بهبود قابل ­توجهی را در تغییرات منفی ناشی از ایسکمی- خون­ رسانی مجدد در فراسنجه­ های فوق موجب گردید.

بحث و نتیجه­ گیری: به نظر می­رسد داکسی­سایکلین به‌صورت بالقوه می­ تواند در برابر عوارض تولیدمثلی طولانی مدت ایسکمی- خون­رسانی مجدد یک­ طرفه بیضه در موش واجد اثرات محافظتی باشد.