دوره 19، شماره 2 - ( 7-1396 )
جلد 19 شماره 2 صفحات 40-30 |
برگشت به فهرست نسخه ها
،کارشناس برنامه ریزی آموزشی مرکز مطالعات و توسعه آموزشی، دانشگاه علوم پزشکی لرستان، خرم آباد، ایران
چکیده: (5516 مشاهده)
| مقدمه: این مطالعه با هدف بررسی اثربخشی برنامه درمانی مثبتنگر بر بهزیستی روانشناختی زنان دارای کودکان مبتلا به بیش فعالی – نقص توجه انجام شد. |
| مواد و روش ها: این مطالعه از نوع شبهآزمایشی و طرح پیش آزمون - پس آزمون با گروه کنترل بود. نمونه پژوهش شامل 50 مادر دارای کودک مبتلا به بیشفعالی- نقص توجه در سال 95-94 بود. برای انتخاب نمونه از روش نمونهگیری سهلالوصول استفاده شد. شرکتکنندگان به صورت کاملاً تصادفی در دو گروه 25 نفره تقسیم شدند. این گروهها به صورت تصادفی به دو گروه آزمایش و کنترل تقسیم شدند. گروه آزمایش برنامه درمانی مثبتنگر و گروه کنترل هیچ مداخلهای دریافت نکرد. بسته درمانی مثبتنگر طی 6 جلسه آموزشی ارائه شد. قبل و بعد از اجرای آزمایش، همه شرکتکنندگان به پرسشنامه بهزیستی روانشناختی پاسخ دادند. سه ماه بعد از آزمایش یعنی در پیگیری، جهت بررسی ماندگاری اثرات برنامه، شرکتکنندگان به پرسشنامه پاسخ دادند. دادههای به دست آمده از طریق آزمون تحلیل کوواریانس چندمتغیره و نرمافزار آماری SPSS18 تحلیل شدند. |
| یافته ها: نتایج این مطالعه نشان داد برنامه مثبتنگر منجر به تأثیر معناداری در همه 6 مؤلفه بهزیستی روانشناختی شد. لازم به ذکر است که همه نتایج در سطح (05/0>P) و درجات آزادی (48 و 2) معنادار بود و تأثیر آن طی سه ماهه پیگیری پابرجا ماند (05/0>P). |
| بحث و نتیجه گیری: با توجه به نتایج به دست آمده برنامه درمانی مثبتنگر میتواند در کاهش مشکلات روانشناختی و ارتقای سطح زندگی مؤثر باشد. همچنین این برنامه در ترویج سلامت روان در میان مادران دارای کودکان مبتلا به مشکلات روانشناختی ازجمله بیشفعالی مؤثر است. |
نوع مطالعه: پژوهشي |
دریافت: 1396/7/4 | پذیرش: 1396/7/4 | انتشار: 1396/7/4
دریافت: 1396/7/4 | پذیرش: 1396/7/4 | انتشار: 1396/7/4
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |