روانشناسی بالینی، دانشگاه شهید چمران اهواز، اهواز، ایران
چکیده: (2168 مشاهده)
مقدمه: هدف از پژوهش حاضر بررسی اثربخشی درمان با تحریک مغناطیسی مکرر فراجمجمهای (r TMS) با فرکانس بالا (20هرتز) بر توهمات شنیداری، گفتگوی درون و حافظۀ کاری در بیماران اسکیزوفرن بود. |
مواد و روش ها: این پژوهش یک طرح آزمایشی با پیشآزمون- پسآزمون و گروه کنترل بود. جامعه آماری این پژوهش کلیۀ بیماران اسکیزوفرن مراجعهکننده به بخش سرپایی اورژانس بیمارستان امام حسین تهران در سال 1398 بودند که از میان آنها 12 نفر به روش نمونهگیری در دسترس بر اساس ملاکهای ورود و خروج انتخاب و در دو گروه 6 نفرِ تقسیم بندی شدند. گروه آزمایش به طور انفرادی طی 10 جلسه تحت درمان تحریک مکرر مغناطیسی فرا جمجمهای (r TMS) با فرکانس بالا (20 هرتز) قرار گرفتند، اما گروه کنترل هیچ مداخلهای در طی پژوهش دریافت نکردند. آزمودنیها با استفاده از مقیاس نشانگان مثبت و منفی در اسکیزوفرنی، پرسشنامه انواع گفتگوی درون و پرسشنامه حافظه فعال دانیمن و کارپنتر پیش و پس از درمان ارزیابی شدند. دادههای حاصل از این پژوهش با استفاده از روش آماری تحلیل کواریانس یک متغیری (آنکوا) و تحلیل کواریانس چند متغیری (مانکوا) تجزیه و تحلیل شدند. |
یافته ها: یافتههای پژوهش نشان داد که میان گروه آزمایش و کنترل از لحاظ توهمات شنیداری، گفتگوی درون و حافظه فعال تفاوت معنیداری وجود دارد (0.05> P). میزان توهمات شنیداری و گفتگوی درون در گروه آزمایش نسبت به پیشآزمون و گروه کنترل به طور معنیداری کاهش یافته بود، اما حافظه فعال افزایش یافته است. |
بحث و نتیجه گیری: تحریک مکرر مغناطیسی فرا جمجمهای (r TMS) به طور معنیداری سبب کاهش توهمات شنیداری، گفتگوی درون و بهبود حافظۀ فعال شده است. |
نوع مطالعه:
پژوهشي |
موضوع مقاله:
روانشناسی دریافت: 1399/3/23 | پذیرش: 1399/9/17 | انتشار: 1400/3/10