دوره 23، شماره 3 - ( 5-1400 )
جلد 23 شماره 3 صفحات 56-43 |
برگشت به فهرست نسخه ها
گروه فیزیولوژی ورزشی، پژوهشگاه تربیت بدنی و علوم ورزشی، تهران، ایران
چکیده: (2021 مشاهده)
| مقدمه: گسترش بافت چربی باعث افزایش ترشح لپتین و کاهش غلظت آدیپونکتین می شود. ورزش یکی از راه های کنترل و معکوس کردن این فرآیند است. لذا هدف از این مطالعه، تعیین تأثیر 8 هفته تمرین تناوبی خیلی شدید بر لپتین، آدیپونکتین و نسبت لپتین بر آدیپونکتین نوجوانان دارای اضافه بود. |
| مواد و روش ها: در یک طرح پژوهشی نیمه تجربی از میان پسران نوجوان دارای اضافه وزن (18-13 سال، میانگین شاخص توده بدنی 4/1±05/27 کیلوگرم بر متر مربع)، 30 نفر داوطلبانه در 3 گروه 10 نفره شامل گروه تمرین تناوبی کوتاه مدت (9 وهله 30 ثانیه ای با 150 ثانیه استراحت )، طولانیمدت (4 وهله 150 ثانیه ای با 240 ثانیه استراحت) و گروه کنترل قرار گرفتند. گروه های تمرینی به مدت 8 هفته و هر هفته 3 جلسه تمرین دویدن با شدت بالا را انجام دادند. برای تجزیه و تحلیل دادهها از آزمون تحلیل واریانس دو طرفه با اندازه گیری مکرر (3 گروه×2 زمان اندازه گیری) و آزمون تعقیبی بونفرونی در سطح معنیداری 05/0p≤ استفاده شد. |
| یافته ها: 8 هفته تمرین تناوبی خیلی شدید، تأثیری بر لپتین، وزن و شاخص توده بدنی ندارد. اما میتواند آدیپونکتین را افزایش و نسبت لپتین بر آدیپونکتین و درصد چربی را کاهش دهد. همچنین نشان داده شد بین دو نوع تمرین تناوبی تفاوتی در تغییر میزان لپتین، آدیپونکتین و همچنین درصد چربی و شاخص توده بدنی تفاوتی وجود ندارد. |
| بحث و نتیجه گیری: تمرینات تناوبی شدید با افزایش آدیپونکتین و متعاقباً با کاهش نسبت لپتین بر آدیپونکتین میتواند مزایای متابولیکی برای نوجوانان دارای اضافه وزن به ارمغان بیاورد. کم بودن حجم تمرینی، نداشتن محدودیت کالریکی و سایر عوامل اثر گذار در دوران بلوغ از جمله عواملی هستند که ممکن است بر نتایج پژوهش اثر گذار بوده باشند. |
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |