BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
URL: http://yafte.lums.ac.ir/article-1-72-fa.html
مقدمه: افزایش غلظت نیترات در منابع آب یک مشکل مطرح در بسیاری از نواحی دنیا می باشد. ورود ترکیبات حاوی نیتروژن به محیط می تواند مشکلاتی نظیر اتروفیکاسیون برای منابع آب و پتانسیل خطر برای سلامتی انسان بدلیل ایجاد بیماری متهموگلوبینما و سرطان را به همراه داشته باشد پس باید نیترات را از منابع آبی حذف کرد. در میان روش های توصیه شده برای حذف این عامل، حذف بیولوژیکی نیترات یک روش موثر برای حذف نیترات از پساب و آب می باشد.
مواد و روش‌ها: در این تحقیق فرآیند حذف بیولوژیکی نیترات با استفاده از منابع مختلف کربن اتانل، متانل و سوکسینات در مقیاس آزمایشگاهی مورد بررسی قرار گرفته است. در این راستا، اثر تغییر نوع منبع کربن، غلظت اولیه نیترات، pH و میزان تلقیح اولیه باکتری ارزیابی شده است.
یافته‌ها: نتایج این تحقیق نشان داده است که از میان منابع کربن مورد آزمایش، باکتری سودوموناس استوتزری قادر به استفاده از متانل به عنوان منبع کربن نمی باشد. با استفاده از سوکسینات این باکتری قادر به حذف کامل نیترات با غلظت 200 میلی گرم بر لیتر بر حسب نیتروژن در دمای 28 درجه سانتیگراد، 2/7= pH و میزان تلقیح اولیه CFU/ml 108× 3
می باشد. میزان نیتریت تولیدی در این فرآیند کمتر از 1 میلی گرم بر لیتر بر حسب نیتروژن بوده است.
بحث و نتیجه‌گیری: باکتری سودوموناس استوتزری مورد استفاده در این مطالعه می تواند از اتانل نیز به عنوان منبع کربن در حذف بیولوژیکی نیترات استفاده نماید اما روند کاهش نیترات برای سوکسینات بهتر از اتانل بوده است.
دریافت: 1387/11/9 | پذیرش: 1400/3/30 | انتشار: 1387/1/27
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
