دوره 10، شماره 2 - ( یافته 1387 )                   جلد 10 شماره 2 صفحات 30-21 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print


چکیده:   (14570 مشاهده)

مقدمه: مطالعات متعدد حاکی از آن است که اسهال در مبتلایان به سوء تغذیه شایع تر است، زیرا سوء تغذیه زمینه ساز عفونت شده و عفونت نیز منجر به اسهال می شود که خود چرخه معیوب شناخته شده ای است با توجه به شیوع بالای گاستروانتریت در کودکان، و تاثیر وضعیت تغذیه ای بر بروز عفونتهای تنفسی و گوارشی، همچنین هزینه های بالای وارده بر دولت و خانواده ها به دلیل دوره های بستری طولانی مدت کودکان، این تحقیق به منظور بررسی ارتباط بین وضعیت تغذیه ای کودکان مبتلا به گاستروانتریت با طول مدت بستری آنها، در بیمارستان شهید مدنی خرم آباد در سال 1386 انجام گرفت.

مواد و روش‌ها: این تحقیق به صورت مقطعی بر روی 100 کودک زیر 2 سال مبتلا به گاستروانتریت انجام گرفت بیماران به دو گروه 50 نفری، شامل کودکان با «وضع تغذیه مناسب» و کودکان مبتلا به «سوء تغذیه» تقسیم شدند. جهت از بین بردن متغیرهای مخدوشگر، کودکان مورد مطالعه با داشتن : وزن هنگام تولد بالاتر از 2500 گرم، فاصله تولد با نوزاد قبلی بیشتر از 2 سال، نداشتن سابقه بستری به علت هرگونه بیماری در 6 ماهه گذشته و محدوده سنی مادران بین 20 تا 35 سال، به روش متوالی انتخاب شده و اطلاعات مورد نیاز از طریق پرسشنامه جمع آوری گردید میانگین مدت بستری در دو گروه فوق مقایسه گردید و تاثیر متغیرهای مداخله گر احتمالی با فاصله اطمینان 95 درصد تعیین گردید.

یافته‌ها: در این مطالعه بین میانگین مدت بستری (بر حسب روز) با وضع تغذیه، در دو گروه کودکان مورد مطالعه تفاوت معنی دار آماری مشاهده گردید (001/0 p< )، بطوریکه متوسط مدت بستری در کودکان زیر 2 سال مبتلا به گاستروانتریت توام با «سوء تغذیه»، 86/3 روز بود، حال آنکه در کودکان با «وضع تغذیه مناسب» 58/2 روز بود از بین متغیرهای مخدوشگر موثر بر طول مدت بستری، فقط، تغذیه انحصاری با شیر مادر بر طول مدت بستری تاثیر آماری معنی داری داشت (001/0 < p ) .

بحث و نتیجه‌گیری: با توجه به نتایج به دست آمده مشخص شد که درمیان کودکان مبتلا به گاستروانتریت طول مدت بستری در بیمارستان ارتباط معنی داری با وضع تغذیه آنان دارد.

متن کامل [PDF 194 kb]   (2296 دریافت)    
نوع مطالعه: پژوهشي |
دریافت: 1387/11/12 | انتشار: 1387/10/26

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.