یافته

مقدمه: واردشدن ترومابه زنان باردارمی تواند منجر به عوارض زودرس مانند دکولمان جفت و زایمان زودرس و در نهایت خونریزی و مرگ مادر و جنین شود. به همین دلیل تروما یکی از علل مهم بروز حاملگیهای پرخطرمحسوب می شود. از هر 12 زن باردار یک نفر دچار صدمات جسمی می شود و 7% حاملگی ها گرفتار عوازض ناشی از صدمات می شوند. سوانح رانندگی معمولترین علت غیر زایمانی مرگ و میر مادر در دوران بارداری است. درهمین راستا پژوهشی با هدف تعیین حاملگیهای پر خطر ناشی از تروماهای جسمی در زنان باردار مراجعه کننده به مرکز پزشکی قانونی ومراکز درمانی دانشگاهی شهر خرم آباد انجام شد.

مواد و روش‌ها: پژوهش حاضر یک مطا لعه توصیفی و مقطعی است. در این پژوهش کلیه زنان بارداری (71 نفر ) که به علت صدمات ازاول مهر1384 تا پایان شهریور1385( به مدت یکسال) به مرکز پزشکی قانونی ومراکز درمانی دانشگاهی خرم آبادمراجعه کرده بودند مورد بررسی قرارگرفتند. ابزار گرداوری داده های پژوهش یک پرسشنا مه و برگ ثبت مشاهدات بود وکلیه واحدهای مورد پژوهش ظرف 24 تا 48 ساعت اول بعد از وقوع تروما در محل بستری مورد بررسی قرار میگرفتند و پس ازترخیص یک ماه بعداز سانحه بر اساس آدرس محل سکونت از نظر وقوع عوارض پیگیری انجا م می شد.اطلا عات به دست امده با استفاده از نرم افزار SPSS مورد تجزیه وتحلیل قرارگرفت وجهت تجزیه و تحلیل داده ها از آمار تو صیفی واستنباطی استفاده شد.

یافته‌ها: براساس نتایج پژوهش علت مراجعه 1/60% ازواحد های مورد پژوهش تروماهای اتفاقی و 6/31 %سورفتار و 3/8% خود کشی بود که شایعترین علت تروماهای اتفاقی تصادف با وسایل نقلیه بود.از نظر تروماهای عمدی زنانی که مورد سورفتار همسر قرار گرفته بودند دارای بیشترین فراوانی بودندمیانگین سن بارداری 6/22 هفته ونیزبیشترین محل آسیب ناحیه شکم و اکثر صدمات به تروما های متعدد اختصاص داشت.بیشترین عارضه در تروماهای اتفاقی زایمان زودرس و درصدمات عمدی مرگ مادر و جنین بود.در این پژوهش آزمونهای آماری ارتباط معنی داری بین علت صدمات ونوع تروما با عوارض بارداری نشان نداد.

بحث و نتیجه‌گیری: نتایج پژوهش حاکی از شیوع بالای سوانح و سورفتار وخودکشی در زنان باردارموردپژوهش است وکلیه عوارض ایجادشده عوارض زودرس می باشد همچنین مقایسه نتایج با سایر پزوهشهای مشابه حاکی از وقوع بیشتر صدمات عمدی است که با آموزش به مادران و خانواده های آنان و آگاه ساختن از عوارض جسمی وروانی سو رفتار و نیزجلوگیری از عدم قرارگیری مادران در شرایط پر خطرمانند بستن کمربند ایمنی میتوان تا حد موثری از وقوع سوانح و عوارض بالاخص مرگ مادر و جنین پیشگیری نمود.