مقدمه: بیماری پارکینسون یک اختلال تحلیل برنده عصبی پیش رونده است و شامل علائم حرکتی و غیرحرکتی متعددی می‌ باشد که هر کدام به نوبه خود سبب ناتوانی و اختلال عملکرد در سطح گسترده در بیماران می‌شود. این مطالعه با هدف بررسی ناتوانی های بیماران پارکینسونی انجام شد. مواد و روش‌ها: مطالعه به صورت سری-موردها بود. افسردگی بر اساس معیار DSM-IV ، میزان اختلالات شناختی بر اساس آزمون کوتاه وضعیت ذهنی MMSE و ناتوانی بیماران بر اساس معیارهوئن و یارتشخیص داده شد. اختلال عملکرد بویایی با چهار ماده آب، گلاب، توتون و قهوه تشخیص داده شد. بحث و نتیجه‌گیری: این بررسی نشان داد اختلالات حرکتی و غیرحرکتی با شیوع بالایی در بیماران پارکینسونی وجود دارد. ناتوانی در انجام فعالیت‌ها تحت تأثیر فاکتورهایی چون سن، طول مدت درمان و طول مدت بیماری است. بنابراین تشخیص بیماری و درمان مناسب آن قبل از بروز ناتوانی ها باید مورد توجه قرار گیرد. یافته‌ها: در مجموع 79 بیمار مورد مطالعه، بیماری در مردان سه برابر زنان، بیشترین رده سنی درگیر 79-70 سال و شیوع افسردگی و اختلالات شناختی6/45 و 9/32 درصد بود. شیوع حملات روشن- خاموش، حملات زمین خوردن و اختلال بویایی به ترتیب 5/21،9/32 و 4/68 درصد و فراوانی بیماران در مرحله سوم نسبت به سایر مراحل بیماری بیشتر بود. بین طول مدت بیماری و نیز طول مدت درمان و میزان ناتوانی ارتباط معنی داری مشاهده شد. ارتباط بین افسردگی و میزان ناتوانی و نیز شدت بیماری با 006/0= Pمعنی دار بود.

واژه‌های کلیدی: بیماری پارکینسون، ناتوانی، بیمار بستری، کلینیک.

متن کامل [PDF 188 kb]   (6148 دریافت)