مقدمه: با توجه به اینکه مطالعه کمی و کیفی آلودگی برروی بیوآئروسل‌های هوای بخش‌های مختلف بیمارستان‌های آموزشی دانشگاه علوم پزشکی همدان وجود نداشت، در این مطالعه تنوع و تراکم بیوآئروسل‌ها در هوای بیمارستان‌های شهر همدان به عنوان پایه‌ای برای مطالعات آتی و یا اقدامات بعدی بررسی شده است. بحث و نتیجه‌گیری: میزان آلودگی هوای برخی از بیمارستان‌ها به بیوآئروسل‌ها از نظر کمی بیشتر از استاندارد پیشنهادی بود. اکثر بیمارستان‌های مورد بررسی، فاقد سیستم های تصفیه هوا بودند و لذا بایستی در خصوص طراحی صحیح و نصب این تجهیزات اقدام شود. یافته‌ها: بیشترین و کمترین تراکم بیوآئروسل‌ها در بخش‌های زنان1 و اتاق عمل در بیمارستان زنان فاطمیه (cfu/m3 4/54 در مقابل cfu/m33/13) بدست آمد. مقایسه میزان میانگین تراکم کلی بیوآئروسل‌ها در بیمارستان‌ها با مقدار استاندارد پیشنهادی (cfu/m330) تفاوت معنی‌داری نشان نداد (3/0 = P). شایع‌ترین قارچ های جدا شده از هوای بیمارستان‌ها به ترتیب شامل پنی‌سیلیوم (06/32%)، کلادوسپوریوم (5/20%)، آسپرژیلوس فومیگاتوس (61/14%) و آسپرژیلوس نایجر (43/7%) بود. بیشترین درصد فراوانی باکتری‌های جدا شده استافیلوکوکوس کواگولاز منفی (49/32%)، باسیلوس‌ها (74/14%)، میکروکوک‌ها (68/13%)و استافیلوکوکوس اورئوس (34/11%) بودند. مواد و روش‌ها: در این پژوهش توصیفی ـ مقطعی، 30 بخش بیمارستانی از 5 بیمارستان آموزشی شهر همدان از نظر تنوع و تراکم بیوآئروسل‌های موجود در هوای آنها مورد بررسی قرار گرفت. تعداد بیش از 180 نمونه هوا در قسمت‌های مختلف با روش فیلتراسیون پیشنهادی از سوی کمیته بیوآئروسول (ACGIH) جمع آوری گردید. نمونه‌ها بلافاصله به محیط کشت آگار خونی و سابرودکستروز آگار منتقل و کشت داده شدند و سپس در آزمایشگاه تعداد و نوع کلنی‌های تشکیل شده، شمارش شده و تعیین گردیدند. در نهایت تراکم بیوآئروسول در هوا بر حسب cfu/m3 تعیین شد داده‌ها با نرم افزار آماری SPSS آنالیز گردید و تحلیل‌های آماری مربوطه انجام شد.

واژه‌های کلیدی: بیوآئروسل، هوای بیمارستان، باکتری، قارچ، آلودگی هوا.

متن کامل [PDF 333 kb]   (2934 دریافت)