مقدمه : در سالهای اخیر مطالعات گوناگونی در رابطه با نگرش اقشار مختلف جامعه نسبت به بیماری های روانی انجام شده است که نتایج آن توانسته است با برنامه ریزی بهینه در این مقوله، تحولات مثبتی در بهبود نگرش جامعه ایجاد نماید. هدف از انجام این مطالعه نیز بررسی نگرش دانش آموزان دبیرستانی نسبت به اختلالهای روانی بود. مواد و روشها : در این مطالعه توصیفی - مقطعی به بررسی نگرش دانش آموزان دبیرستانی نسبت به اختلالهای روانی پرداخته شد. تعداد 600 دانش آموز (شامل 301 دانش آموز دختر و 299 دانش آموز پسر)به صورت تصادفی چند مرحله ای انتخاب شدند. ابزار گرد آوری اطلاعات یک پرسشنامه شامل: سوالاتی پیرامون مشخصات دموگرافیک و سنجش نگرش دانش آموزان بود. اطلاعات به دست آمده توسط نرم افزار9.1 SPSS تجزیه و تحلیل شدند. یافته ها : نتایج بدست آمده نشان داد که 8/58 درصد دانش آموزان دارای نگرش منفی و 2/41 درصد دارای نگرش مثبت نسبت به اختلالهای اعصاب و روان بودند.آزمون آماری t اختلاف معنی داری بین میزان نوع نگرش دانش آموزان دختر و پسر نشان نداد(05/0 (p> . بین پایه تحصیلی با نگرش دانش آموزان نسبت به اختلالات اعصاب و روان از لحاظ آماری رابطه معنی دار وجودداشت (05/0p<). 77 درصد دانش آموزان اظهار داشتند در صورت برخورد با بیماران مبتلا به اختلال اعصاب و روان به آنها توصیه مراجعه به پزشک و افراد واجد صلاحیت را می دهند. 54 درصد دانش آموزان، عدم آگاهی و توجه والدین به فرزندانشان را در بروز اختلالهای اعصاب و روان مؤثر دانستند. 3/46 درصد تنبیه بدنی از طرف معلم و مسئولین مدرسه را در بروز اختلالات اعصاب و روان مؤثر دانستند. 90% آنها به آموزش از طریق روانپزشک یا روانشناس در مدرسه علاقه زیادی نشان دادند. نتیجه گیری : نتایج این مطالعه نشان می دهد نگرش دانش آموزان دبیرستانی شهر خرم آباد نسبت به اختلالات اعصاب و روان در سطح مطلوبی نیست. با توجه به اینکه ریشه بیشتر اختلالهای اعصاب و روان از عدم آگاهی و نگرش نادرست به این مقوله است، ضروری است که با نگاهی ژرف به این مسئله با برنامه ریزی صحیح در جهت تغییر نگرش دانش آموزان گام مؤثری در جهت سلامت و بهداشت روانی نوجوانان برداشته شود.

واژه‌های کلیدی: نگرش، اختلالهای روانی، دانش آموزان

متن کامل [PDF 145 kb]   (2666 دریافت)