یافته

مقدمه: دیابت پنهان اتوایمیون بزرگسالی (Latent autoimmune diabetes of adults) نوعی دیابت است که پیشرفت کندی داشته و قبل از نیازمندی به انسولین با رژیم غذایی و داروهای کاهنده قند خوراکی کنترل می شود. از سنجش اتوآنتی بادیها جهت تشخیص افتراقی LADA و دیابت نوع۲ استفاده می شود. هدف طرح بررسی فراوانی بیماران LADA در بین مبتلایان به دیابت نوع  ۲ با استفاده از سنجش اتوآنتی بادی های ضد جزیره و ارزیابی ویژگی های کلینیکی و بیوشیمیایی  آنها بود.
مواد و روش‌ها: در این مطالعه توصیفی – مقطعی ۸۶ بیمار دیابت نوع ۲ با محدوده سنی ۲۸ تا ۶۷ سال جهت بررسی حضور اتوانتی بادی های ضد جزیره با روش الایزا ارزیابی شدند. برای تشخیص افراد LADA آنتی بادی های ضد گلوتامیک اسید دکربوکسیلاز، سلول های جزیره و انسولینوما آنتی ژن۲ ارزیابی شدند.
یافته­ ها: از ۸۶ بیمار با فنوتیپ دیابت نوع ۲ تعداد ۳۵ نفر (۷۰/۴۰درصد) از نظر آنتی بادی مثبت و ۵۱ نفر (۳۰/۵۹ درصد) برای هر نوع آنتی بادی منفی بودند. بین دو گروه از نظر سن در هنگام مطالعه، درمان با انسولین، سطوح پپتید C و سابقه بیماری های خودایمنی اختلاف معنی داری مشاهده شد. از طرفی اختلاف معنی داری بین دو گروه از نظر سایر فاکتورهای خطر وجود نداشت.
بحث و نتیجه ­گیری: در بین بیماران دیابت نوع ۲، تعداد بیماران دیابت پنهان خودایمن بالا بوده و همچنین تعداد افرادی که آنتی بادی چندگانه دارند شیوع بالایی دارد.