۵ نتیجه برای آذربایجانی
اصغر کیان‌زاده ، مقصود پیری، محمدعلی آذربایجانی، بهمن حسنوند، فرید بهرامی، حسین امیدی،
دوره ۱۵، شماره ۱ - ( ۲-۱۳۹۲ )
چکیده
مقدمه: مطالعه در زمینه تأثیر پروتکل‌های مختلف تمرین مقاومتی بر بطن چپ پسران نوجوان محدودیت دارد. هدف از مطالعه حاضر، تعیین تأثیر تمرین مقاومتی با شدت کم در مقابل تمرین مقاومتی با شدت زیاد بر ساختار و عملکرد بطن چپ پسران نوجوان سالم بوسیله اکوکاردیوگرافی بود.
مواد و روشها: بیست و چهار آزمودنی داوطلب ۱۵ تا ۱۸ ساله به طور تصادفی در سه گروه هشت نفره تمرین مقاومتی با شدت کم (۴۰% تا ۶۰% قدرت بیشینه)، تمرین مقاومتی با شدت زیاد (۷۰% تا ۹۰% قدرت بیشینه) و گروه کنترل قرار گرفتند. پروتکل تمرین به مدت هشت هفته سه جلسه‌ای اجرا شد. متغیرها با استفاده از اکوکاردیوگرافی یک و دو بعدی در وضعیت استراحت و فرمول‌های مخصوص اندازه‌گیری شدند.
بحث و نتیجه‌گیری: تمرین مقاومتی با شدت کم نسبت به تمرین مقاومتی با شدت زیاد در پسران نوجوانان سالم منجر به برخی تغییرات در ساختار و عملکرد بطن چپ شد، احتمالاً این تغییرات با افزایش بارحجمی و بار فشاری مرتبط می‌باشند.
یافته‌ها: در پس‌آزمون نسبت به پیش‌آزمون، در گروه تمرین مقاومتی با شدت کم مقادیر میانگین‌های ضخامت دیوارۀ خلفی بطن چپ در پایان سیستول (۰۲۸/۰ = P) و ضربان قلب استراحت (۰۱۷/۰ = P) به ترتیب افزایش و کاهش معنی‌داری نشان داد. در پس‌آزمون، مقادیر میانگین‌های ضخامت دیوارۀ خلفی بطن چپ در پایان سیستول و شاخص توده بطن چپ در گروه تمرین مقاومتی با شدت کم نسبت به گروه تمرین مقاومتی با شدت زیاد (به ترتیب، ۰۰۷/۰ = P و ۰۰۵/۰ = P) و گروه کنترل (به ترتیب، ۰۰۵/۰ = P و ۰۱۵/۰ = P) و مقدار میانگین توده بطن چپ در گروه تمرین مقاومتی با شدت کم نسبت به گروه تمرین مقاومتی با شدت زیاد (۰۰۷/۰ = P) افزایش معنی‌داری نشان داد.
حمید امینی، محمدعلی آذربایجانی، کمال عزیزبیگی بوکانی،
دوره ۱۹، شماره ۵ - ( ۱۱-۱۳۹۶ )
چکیده
مقدمه: هدف از تحقیق حاضر بررسی تأثیر مکمل زنجبیل بر بیان ژن آنزیم‌های کاتالاز (CAT)، گلوتاتیون پراکسیداز (GPX)، سوپراکسید دیسموتاز (SOD) و سطوح مالون دی آلدهید (MDA) بود.
مواد و روشها: در یک کارآزمایی نیمه تجربی، از میان دانشجویان پسر ۲۵-۲۰ ساله دانشگاه شاهد، ۲۰ نفر انتخاب و به طور تصادفی به دو گروه تجربی (۱۰ نفر) و کنترل (۱۰ نفر) تقسیم شدند. آزمودنی‌های گروه تجربی روزانه یک گرم کپسول زنجبیل را در دوزهای ۲۵۰ میلی‌گرمی، ۴ بار در روز و به مدت ۸ هفته دریافت کردند. افراد گروه کنترل نیز دارونما (مالتودکسترین طعم داده شده) را به همین شکل دریافت کردند. نمونه‌های خونی ۷۲ ساعت قبل از شروع و ۷۲ ساعت بعد از اتمام پروتکل تحقیق، گرفته شد. از روش‌های آماری کولموگروف-اسمیرنوف، t همبسته و مستقل و همچنین نرم‌افزار SPSS (نسخه ۲۲) و اکسل استفاده شد. همچنین سطح معنی‌داری کمتر از ۰۵/۰ در نظر گرفته شد.
یافته ها: بین گروه‌ها تفاوتی در بیان ژن آنزیم‌های آنتی‌اکسیدانی و سطوح MDA دیده نشد (۱۴۴/۰P= برای SOD، ۲۳۴/۰P= برای CAT، ۱/۰P= برای GPX و ۲۰۱/۰P= برای MDA). در گروه تجربی، مکمل زنجبیل تنها باعث کاهش معنادار MDA شد (۰۱/۰P=).
بحث و نتیجه گیری: با توجه به نتایج این تحقیق می‌توان گفت ۸ هفته مصرف مکمل زنجبیل احتمالاً می‌تواند بدون تأثیر گذاشتن بر بیان ژن آنزیم‌های آنتی‌اکسیدانی، پراکسیداسیون لیپیدی را کاهش دهد.
امید یعقوب پور یکانی، محمد علی آذربایجانی، مقصود پیری، پروین فرزانگی،
دوره ۱۹، شماره ۵ - ( ۱۱-۱۳۹۶ )
چکیده
| مقدمه: اثرات ضد التهابی و ضد آپوپتوتیک فعالیت بدنی مشخص شده است و اثربخشی آن وابسته به شدت، مدت و نوع می‌باشد. چون چاقی به عنوان التهاب خفیف مزمن در نظر گرفته می‌شود، منطقی است آسیب‌های دژنراتیو بافتی به ویژه در کبد به عنوان مرکز متابولیسم رخ دهد. هدف مطالعه حاضر، بررسی اثر دو نوع تمرین هوازی (استقامتی و تناوبی شدید) بر نشانگران آپوپتوز هپاتوسیتی در رت‌های تغذیه شده با غذای پرچرب بود. |
| مواد و روشها: در یک کارآزمایی تجربی، ۲۸ سر رت نر نژاد ویستار به صورت تصادفی در چهار گروه کنترل نرمال، کنترل- غذای پرچرب، غذای پرچرب-تمرین استقامتی، غذای پرچرب-تمرین شدید تناوبی قرار گرفتند. در مرحله اول به مدت ۱۳ هفته آزمودنی‌ها غذای پرچرب دریافت نمودند. پس از آن به مدت ۱۲ هفته، هفته‌ای ۵ جلسه به تمرین پرداختند. در پایان دوره، پس از بیهوشی بافت کبد جهت سنجش بیان ژن‌های مسیر آپوپتوز برداشته شد. |
| یافته ها: تمرین با شدت بالا موجب افزایش معنی‌دار بیان ژن BAX شد (۰۱/۰P=)، در حالی که اثر معنی‌داری بر بیان ژن Bcl-۲ نداشت (۰۶/۰P=). تمرین شدید تناوبی در مقایسه با تمرین استقامتی با شدت متوسط موجب افزایش در نسبت ۲ BAX/Bcl- شد. الگوی تغییرات Caspase-۹ نیز مشابه تغییرات نسبت BAX/Bcl-۲ بود. |
| بحث و نتیجه گیری: نتایج نشان داد، اثر فعالیت بدنی بر مسیر آپوپتوز هپاتوسیتی وابسته به نوع و شدت آن می‌باشد. لذا توصیه می‌گردد از تمرینات استقامتی با شدت متوسط برای حفاظت کبد از آسیب‌های ناشی از تغذیه با غذای پرچرب استفاده شود. |
طاهره غلامی برمی، محمدعلی آذربایجانی، حسن متین همایی،
دوره ۲۰، شماره ۲ - ( ۳-۱۳۹۷ )
چکیده
| مقدمه: هورمونهای استروئید آنابولیک اغلب از سوی ورزشکاران جهت بهبود عملکرد ورزشی مورد سوء مصرف قرار می‌گیرد. هدف از این پژوهش، مطالعه همزمان عصاره الکلی عناب، اسیدگالیک و تمرین استقامتی بر تغییرات هیستوپاتولوژی بافت هیپوکامپ در موش‌های صحرایی نر مسموم شده با استروئید آنابولیک (بولدنون) می‌باشد. |
| مواد و روش ها: در این مطالعه تجربی، ۷۰ سرموش نر از نژاد ویستار، در محدوده وزنی ۲۰۰-۲۵۰ گرم انتخاب و به صورت تصادفی به ۱۰گروه تقسیم شدند. شامل گروه: ۱-کنترل، ۲-شم، ۳- مسموم شده با بولدنون (۵ میلی‌گرم/ بر کیلوگرم)، ۴- عناب+ بولدنون، ۵- اسیدگالیک + بولدنون، ۶- تمرین استقامتی + بولدنون (۵ میلی‌گرم)، ۷- عناب+ تمرین استقامتی، ۸- اسیدگالیک + تمرین استقامتی، ۹- بولدنون (۲میلی‌گرم / بر کیلوگرم)، ۱۰- بولدنون ۲ میلی‌گرم + تمرین استقامتی. پس از هشت هفته تمرین استقامتی و دریافت هفتگی بولدنون به صورت تزریق عضلانی، موش‌های صحرایی مورد نمونه‌گیری بافتی قرار گرفتند و سپس بر روی آنها بررسی هیستوپاتولوژی انجام شد. |
| یافته ها: دریافت بولدنون موجب پیکنوز، نکروز، تغییرات نورون های هرمی، نوروژنز و پرخونی در بافت هیپوکامپ می شود. تمرین استقامتی موجب کاهش این آسیب ها شد (۰۱/۰=P). عصاره عناب (۰۲/۰=P) و اسید گالیک (۰۱/۰=P) نیز موجب کاهش این آسیب ها شد. ترکیب تمرین استقامتی و عصاره عناب و یا اسید گالیک اثر سینرژیستی بر میزان کاهش آسیب ها داشت (۰۰۱/۰=P). |
| بحث و نتیجه گیری: بر اساس نتایج این مطالعه مشخص شد تغییرات ساختاری بافت هیپوکامپ در اثر مسمومیت با بولدنون در همه گروه‌ها، نسبت به گروه کنترل به طور معنی داری بیشتر بود. اما در هیچ یک از گروه‌ها التهاب مشاهده نشد. همچنین مشخص شد در این شرایط، تمرین استقامتی و عصاره عناب و یا اسید گالیک بر کاهش آسیب های نورولوژیک ناشی از دریافت بولدنون موثر بوده و اثر سینرژیستی دارد. |
ابوالفضل جعفرزاده باغان، مقصود پیری، محمد علی آذربایجانی،
دوره ۲۱، شماره ۳ - ( ۸-۱۳۹۸ )
چکیده
| مقدمه: هدف پژوهش حاضر بررسی تاثیر چهار هفته تمرین ورزشی اختیاری و اجباری در دوران نوجوانی بر رفتار شبه اضطراب و تاثیر آن بر میزان بیان ژن عوامل التهابی در مخچه است. |
| مواد و روش ها: به منظور انجام آزمایش، ۴۰ سر رت نر به صورت تصادفی به ۵ گروه کنترل(C)، جدا شده از مادر (MS)، جدا شده از مادر و ورزش اختیاری (MS+RW)، جدا شده از مادر و ورزش اجباری (MS+TM) و جدا شده از مادر و داروی فلوکسیتین (MS+flx) تقسیم شدند. به استثنای گروه کنترل رت های سایر گروه ها از روز ۲ پس از تولد تا روز ۱۴ پس از تولد به مدت ۱۸۰ دقیقه از مادرشان جدا شدند. سپس آزمودنی ها به صورت ۴ تایی تا روز ۲۸ در قفس نگهداری شدند. گروه های تمرین و دارو از روز ۲۸ با اختیاری (چرخ گردان) تمرین اجباری (تردمیل) و دارو (فلوکسیتین) تیمار شدند. در روز ۶۰ رفتارهای شبه اضطرابی به وسیله آزمون رفتاری EPMارزیابی شد. میزان بیان ژن عوامل التهابی در بافت مخچه نیز اندازه گیری شد. |
| یافته ها: نتایج ما نشان داد ورزش اختیاری توانست بطور معنی داری و بهتر ار ورزش اجباری رفتارهای شبه اضطراب ناشی از استرس جداسازی از مادر را خنثی نموده و بیان ژن عوامل التهابی در مخچه را کاهش دهد. |
| بحث و نتیجه گیری: نتایج پژوهش حاضر نشان داد ورزش اختیاری می تواند به عنوان روش درمانی غیردارویی برای اختلالات ذهنی و روانی همچون اضطراب مفید باشد. |
