۱۰ نتیجه برای جنانی
فرحناز چنگاوی، فاطمه جنانی، محمد جواد طراحی،
دوره ۵، شماره ۳ - ( ۱۰-۱۳۸۲ )
چکیده
مقدمه :.مطالعات نشان داده است میزان بروز عوارض در انواع مختلف آیودی متفاوت است و هر چه اندازه آیو دی کوچکتر باشد، عوارضی مثل خونریزی و درد کمتر است. هدف از انجام این مطالعه تعیین و مقایسه عوارضی مثل خونریزی،درد و دفع خود به خود آیودی در استفاده کنندگان آیودی های cuT ۳۸۰A و cu Safe ۳۰۰ در سه ماهه اول بعد از جایگذاری بود.
مواد و روشها : پژوهش حاضر یک کارآزمایی بالینی است که بر روی کلیه خانم های متقاضی آیو دی مراجعه کننده (۲۴۳) به مراکز بهداشتی درمانی شهر خرم آباد طی ۹ ماه انجام شد. نمونه گیری به صورت تصادفی ساده انجام شد.اطلاعات از طریق پرسشنامه و با استفاده از مصاحبه و مشاهده جمع آوری گردید.
یافته ها : نتایج حاصل از پژوهش نشان داد طی سه ماه شدت و شیوع درد و دفع خودبخود در گروه cuT ۳۸۰ A بیشتر از گروه cu safe ۳۰۰ بود و با استفاده از آزمون های آماری تفاوت معنی داری بین دو گروه مشاهده شد؛ ولی از نظر شدت خونریزی بین دو گروه تفاوت معنی داری مشاهده نشد.
نتیجه گیری : :مطالعه حاضر نشان می دهد که آیو دی های جدید(CU Safe ۳۰۰) که در اندازه ای کوچکتر و سازگار با انقباضات رحم ساخته شده اند، کم عارضه تر بوده و بسیار مورد پذیرش استفاده کنندگان واقع شده اند بنابراین توصیه می شود در صورت امکان استفاده از این آیودی جدید نیز در مراکز بهداشتی درمانی گسترش یابد.
فاطمه یاری، هدایت نظری، حسین خدمت، عباس تولایی، سعید فروغی، فاطمه جنانی،
دوره ۶، شماره ۱ - ( ۳-۱۳۸۳ )
چکیده
مقدمه: افسردگی یکی از شایعترین اختلالات روان پزشکی است که شیوع آن در زنان دو برابر بیشتر از مردان است.تستوسترون سرم را با بروز اختلالات رفتاری در زنان و مردان مطرح می نماید. هدف از انجام این مطالعه تعیین سطح آندروژن به خصوص تستوسترون در بیماران افسرده سنین باروری بود.
نتیجه گیری: مطالعه نشان می دهد آندروژن به خصوص تستوسترون نقش مهمی در پاتوژنز افسردگی دارد.
یافته ها: نتایج نشان داد که بین سطح سرمی تستوسترون توتال (ng/dl ۴/۰ و ng/dl ۳/۲۰۲) و آزاد (ng/dl ۱/۰ و ng/dl ۳/۱۴۰) در گروه مورد نسبت به گروه شاهد اختلاف معنی داری وجود داشت (۰۵/۰p<)؛ در حالی که بین سطح سرمی DHEAS در دو گروه اختلاف معنی داری وجود نداشت.
مواد و روشها: پژوهش حاضر با هدف تعیین سطح آندروژن در بیماران افسرده در سنین باروری و مقایسه آن با افراد سالم در سال ۱۳۸۱ انجام شد. پژوهش از نوع case - control بوده که در آن ۳۰ نفر از خانم های سنین باروری در گروه های مورد و ۳۰ نفر در گروه شاهد از نظر تستوسترون، دهیدرو اپی آندروسترون سولفات، مورد بررسی قرار گرفتند. این افراد از نظر سن، وزن، شاخص توده بدنی و سیکل قاعدگی کاملا“ همگن بودند. از افراد واجد شرایط نمونه گیری به عمل آمد و میزان تستوسترون در آزمایشگاه به روش RIA (رادیوایمنواسی) اندازه گیری شد.
فاطمه جنانی، فرحناز چنگاوی،
دوره ۷، شماره ۲ - ( ۵-۱۳۸۴ )
چکیده
نتیجه گیری: با توجه به یافتههای پژوهش، دیس‌لیپیدمی به عنوان یک عامل خطر در فیزیوپاتولوژی بیماری پره‌اکلامپسی مطرح است.
مواد و روش ها: این پـژوهش یک بـررسی مورد ـ شاهدی است که در آن زنان در حال زایمان با سن حاملگی ۴۰-۳۷ مراجعه کننده به بخش زایشگاه مرکز آموزشی درمانی عسلیان به دو گروه ۴۰ نفره مورد (افراد پره‌اکلامپتیک) و شاهد (سالم) تقسیم شده و مورد مطالعه قرار گرفتند. از خون واحدهای مورد پژوهش نمونه‌گیری به عمل آمد و میزان کلسترول توتال، تری‌گلیسیرید توتال، لیپوپروتئین با دانسیته کم (LDL) و لیپوپروتئین با دانسیته بالا (HDL) اندازه‌گیری شد.
یافته ها: در این پژوهش سطح کلسترول توتال، تری‌گلیسرید توتال و لیپوپروتئین با دانستیه کم (LDL) اختلاف آماری معنی‌داری را بین دو گروه مورد و شاهد نشان داد (۰۰۱/۰P<). در حالی که سطح لیپوپروتئین با دانسیته بالا (HDL) در دو گروه اختلاف معنی‌داری نداشت.
مقدمه: پره‌اکلامپسی یکی از شایعترین اختلالات دوران بارداری می‌باشد و به عنوان یکی از علل مهم مرگ و میر مادر و جنین به خصوص در کشورهای در حال توسعه شناخته شده است. علت اصلی پره‌اکلامپسی نامشخص است. یکی از فرضیه‌هایی که در مورد فیزوپاتولوژی پره‌اکلامپسی مطرح است، اختلال در سطح لیپوپروتئین‌ها است. هدف از انجام پژوهش حاضر تعیین سطوح لیپوپروتئین‌ها در افراد پره‌اکلامپتیک و مقایسه آن با افراد سالم باردار است.
سهیلا اکبری، فاطمه جنانی، فرحناز چنگاوی، مریم ایازی، معصومه غفارزاده،
دوره ۷، شماره ۳ - ( ۹-۱۳۸۴ )
چکیده
مقدمه: پره اکلامپسی به عنوان یک علت مهم پریناتال مرتالیتی و مربیدیتی در جهان باقی مانده است و همراه با خونریزی و عفونت، تریاد عوامل مرگبار مادران را تشکیل می‌دهند. فاکتورهای متعددی جهت تشخیص زودرس این عارضه و یا تعیین شدت و وخامت این بیماری مشخص شده است. از آنجایی که اختلال تروفوبلاستی یکی از اتیولوژی‌های مطرح شده در این بیماری می‌باشد بر آن شدیم که میزان HCG سرم را که منعکس‌کننده میزان فعالیت تروفوبلاست می‌باشد در خانمهای باردار با فشار خون طبیعی و پره اکلامپسی خفیف و شدید تعیین نماییم.
مواد و روش ها: این مطالعه مقایسه‌ای بر روی ۷۵ خانم حامله مراجعه کننده به بیمارستان عسلیان که از نظر سنی و گراویتی تقریباً همسان بودند انجام شد. خانمهای حامله در سه گروه ۲۵ نفری با فشار خون طبیعی پره اکلامپسی خفیف و پره اکلامپسی شدید قرار گرفتند. سطح سرمی HCG به روش ELISA در هر سه گروه اندازه‌گیری و با یکدیگر مقایسه شد.
یافته ها: میزان HCG در خانمهای حامله با فشار خون طبیعی ۲۱۲۳ ۱۸۵۷۲ واحد در لیتر بود و میزان آن در خانمهای حامله با پره اکلامپسی خفیف ۶۵۵۸ ۲۳۹۶۲ و در خانمهای حامله مبتلا به پره اکلامپسی شدید ۴۶۳۴ ۵۹۲۲۰ بوده است. بر اساس آزمون آماری کروسکال-والیس سطح HCG در گروه پره اکلامپسی شدید با دو گروه دیگر تفاوت آماری معنی‌دای را نشان میدهد (۰۰۱/۰pv <) اما بین دو گروه با فشار خون طبیعی و پره اکلامپسی خفیف تفاوت معنیدار وجود نداشت.
نتیجه گیری: سطح HCG در خانمهای پره اکلامپسی شدید بیشتر از خانمهای با فشار خون طبیعی و یا مبتلا به پره اکلامپسی خفیف بوده است. بنابراین افزایش HCG می‌تواند شدت وخامت بیماری را نشان دهد اما در مورد تشخیص زودرس بیماری ارزش چندانی ندارد.
سهیلا اکبری، فرحناز چنگاوی، فاطمه جنانی،
دوره ۸، شماره ۲ - ( ۱۰-۱۳۸۵ )
چکیده
مقدمه: خانمها بیش از یک سوم عمر خود را در دوران یائسگی سپری می کند و بیش از ۵۰% آنها با مشکلات ادراری تناسلی روبرو هستند، شایع ترین نوع بی اختیاری ادرار در خانمها بی اختیاری ادرار استرسی می باشد و خانمهای میانسال پراهمیت ترین گروهی می باشند که به این مشکل مبتلا هستند، این مشکل می تواند اثرات منفی بر کیفیت زندگی زنان یائسه چه از نظر روانی و چه از نظر جسمی داشته باشد.
بحث و نتیجه گیری: نتایج بدست آمده نشان می دهد که ایمی پرامین در درمان بی اختیاری ادرار استرسی مؤثرتر از استروژن می باشد و درمان ترکیبی با ایمی پرامین و استروژن مؤثرتر از مصرف ایمی پرامین به تنهایی نیست.
یافته ها: درصد بهبودی در گروه اول که استروژن دریافت کرده بودند، ۵/۲۲% معادل ۷ نفر بود. درصد بهبودی در گروه دوم که ایمی پرامین مصرف کرده بودند، ۸/۵۴% معادل ۱۷ نفر بود.
درصد بهبودی در گروه سوم که هر دو دارو را با هم مصرف نمودند ۹/۷۰% معادل ۲۲ نفر بود. مواد و روش ها: ما در این مطالعه ۹۳ خانم یائسه مبتلا به SUI را به مدت سه ماه تحت درمان قرار دادیم. سه گروه ۳۱ نفره وجود داشت. به گروه اول استروژن، به گروه دوم ایمی پرامین و به گروه سوم استروژن و ایمی پرامین به صورت ترکیبی دادیم.
مطالعه انجام شده، یک مطالعه کارآزمایی بالینی است و هدف اصلی آن بررسی تأثیر استروژن در درمان بی اختیاری ادرار استرسی در مقایسه با ایمی پرامین در بانوان یائسه می باشد. روش جمع آوری اطلاعات در این مطالعه پرسشنامه می باشد.
فرحناز چنگاوی، فاطمه جنانی، پروین آستی، سهیلا اکبری،
دوره ۹، شماره ۱ - ( یافته ۱۳۸۶ )
چکیده
مقدمه: آیودی یکی از روشهای مفید ومؤثرپیشگیری از بارداری است.امروزه انواع مختلف آیودی در بازار موجود می باشد که رایج ترین نوع مورد مصرف در مراکز بهداشتی درمانی کشورمان نوع CU t ۳۸۰A می باشد. براساس مطالعات انجام شده انواع جدیدتر آیودی از جمله نوع CU safe ۳۰۰ مؤثرتر وکم عارضه تراز انواع قبلی است وبه همین دلیل بسیار مورد پذیرش متقاضیان می باشد. مطالعه ای که توسط پژوهشگر وهمکاران چهارسال پیش در این زمینه انجام شد نشان داد عوارض جانبی زودرس آیودی از جمله خونریزی، درد و دفع خود به خودی آیودی طی چهار ماه اول بعد از جایگذاری در انواع CU safe ۳۰۰ بسیار کمتر از انواع CU t ۳۸۰ A بود. مطالعه حاضر جهت مقایسه عوارض دیررس این دو نوع آیودی بعمل آمد شاید نتایج آن بتواند راهگشایی برای گسترش استفاده از این روش مفید تنظیم خانواده گردد. |
مواد و روش ها: این بررسی که یک مطالعه همگروهی است در آن ۲۴۶ نفر از زنانی که طی چهارسال بصورت دو گروه (۱۲۳ نفری) از آیودی CU safe ۳۰۰ و CU t ۳۸۰A استفاده نموده اند مورد بررسی مجدد قرار گرفتند. با استفاده از پرسشنامه وطی مصاحبه ای حضوری در مورد عوارض دیررس از جمله دفع خود بخودی و حاملگی ناخواسته، اطلاعات جمع آوری شد. در نهایت اطلاعات با استفاده از نرم افزار SPSS وآزمون مجذور کای وتی زوج مورد تجزیه وتحلیل قرار گرفت. |
یافته ها: نتایج مطالعه نشان داد آیودی CU safe ۳۰۰ بسیار مؤثر تر وکم عارضه تر از انواع CU t ۳۸۰A می باشد ومقایسه میزان شکست این دو آیودی با استفاده از آزمون تی زوج تفاوت معنی داری نشان داد. |
بحث و نتیجه گیری: با توجه به نتایج بدست آمده از این پژوهش وهمخوانی با سایر مطالعات آیودی جدید CU safe ۳۰۰ بسیار مؤثرتر وکم عارضه تر از آیودی های رایج است وتوصیه می شود در صورت امکان جایگزین آیودی های قدیمی تر گردد ویا در کنار سایرانواع مورد استفاده قرار گیرد |
|
سهیلا اکبری، نصرت اله رشیدی، فرحناز چنگاوی، فاطمه جنانی، محمد جواد طراحی،
دوره ۱۰، شماره ۳ - ( یافته ۱۳۸۷ )
چکیده
مقدمه: با توجه به هدف سازمان بهداشت جهانی و وزارت بهداشت و درمان مبنی بر کاهش میزان سزارین باید به دنبال روشهای جایگزین سزارین انتخابی باشیم. به همین دلیل برآن شدیم اثرات زایمان در آب را به عنوان یک روش زایمان طبیعی بدون مداخله پزشکی بر کاهش میزان درد و طول مدت زایمان مورد ارزیابی قرار دهیم.
مواد و روشها: این مطالعه از نوع کارآزمایی بالینی بوده و جامعه مورد پژوهش خانمهای باردار G۱ و G۲ با سن حاملگی ۳۸-۴۲W بوده اند که به درمانگاه بیمارستان عسلیان مراجعه کرده بودند. حجم نمونه ۱۰۰ مورد بود که در دو گروه ۵۰ نفری زایمان به روش معمولی و زایمان در آب قرار گرفتند. و طول مدت زایمان و میزان درد با استفاده از تستهای آماری کای اسکور، کروسکال والیس و من وینتنی مورد تجزیه و تحلیل آماری قرار گرفت و ۰۵/۰ p< معنی دار تلقی گردید.
یافته‌ها: نتایج نشان داد که میانگین طول مدت مرحله فعال زایمان در روش زایمان در آب ۸/۰ ± ۱/۳ ساعت بود که در مقابل طول مدت مرحله فعال زایمان در گروه مقابل که ۸/۰ ± ۷/۴ ساعت بوده به طور معنی داری کاهش دارد (۰۵/۰ p< ) و همچنین طول مدت مرحله دوم زایمان در گروه زایمان در آب ۲۲/۰ ± ۵۳/۰ ساعت و در گروه مقابل ۴۳/۰ ± ۸۸/۰ ساعت بود که باتوجه به ۰۵/۰ p< به طور معنی داری طول مدت مرحله دوم زایمان نیز در روش زایمان در آب کاهش داشته است.میزان درد نیز در هر دو گروه با استفاده از روش میزان معیار درد تعیین شد. در گروه زایمان در آب ۷۹/۰ ± ۵۳/۳ و در گروه مقابل ۷/۱ ± ۹۶/۶ برآورد شد. که با توجه به ۰۵/۰ p< کاهش میزان درد در گروه زایمان در آب معنی دار تلقی گردید.
بحث و نتیجه‌گیری: این مطالعه نشان می دهد که زایمان در آب به علت کاهش طول مدت زایمان و کاهش میزان درد و کاهش نیاز به مداخلات پزشکی می تواند جایگزین مناسب غیر دارویی و غیر تهاجمی برای موارد سزارین های انتخابی باشد.
فاطمه جنانی، دکتر سهیلا اکبری، دکتر بهرام دلفان، طاهره طولابی، فرزاد ابراهیم زاده، معصومه معتمدی،
دوره ۱۳، شماره ۱ - ( ۳-۱۳۹۰ )
چکیده
واژینیت کاندیدایی یکی از رایج‌ترین مشکلات زنان است و سالانه بیش از ۱۰ میلیون زن بدین علت مورد مشاوره و درمان قرار می‌گیرند .به طور شایع داروهای موضعی از جمله گروه آزول در درمان این بیماری به کار گرفته می‌شود،که در مواردی استفاده از این داروها موجب بروز عوارض جانبی و عود مکرر عفونت واژینال می‌گردد.اخیراًً گزارش‌های متعددی در مورد اثرات ضدقارچی و ضدمیکروبی گیاه مورت ارائه شده است.این پژوهش باهدف تعیین اثرکرم واژینال مورت و مقایسه آن با کرم واژینال کلوتریمازول در بیماران مبتلا به واژینیت کاندیدایی انجام شد .
مواد و روشها: در این کارآزمایی بالینی دوسوکور تصادفی ۸۰ زن غیرباردار در دو گروه دریافت‌کننده کرم واژینال مورت وکرم واژینال کلوتریمازول قرار گرفتند .علائم و نشانه‌های بالینی و آزمایشگاهی در ابتدای مطالعه و پس از درمان توسط پرسشنامه و فرم مشاهده ثبت گردید .درمان در هر دو گروه به مدت ۷ روز انجام شد .داده ها توسط آزمون مجذور کای ،تی تست ،من ویتنی، مک نمار و ویل کاکسون تجزیه و تحلیل گردید .
بحث و نتیجه‌گیری: این مطالعه نشان داد اثرات درمانی کرم واژینال مورت نه تنها مشابه کرم کلوتریمازول می‌باشد بلکه در بهبود بعضی از علائم واژینیت کاندیدایی اثر بخشی بیشتری دارد . بنابر این استفاده از این فرآورده را می‌توان برای درمان عفونت کاندیدایی واژن پیشنهاد نمود.
یافته‌ها: نتایج پژوهش اختلاف آماری معنی‌داری را در بهبود خارش دستگاه تناسلی و ترشح در گروه مورت نسبت به گروه کلوتریمازول نشان داد(۰۰۲/۰=p).نتایج مثبت کشت اول (یک هفته پس از درمان )در دو گروه مورت و کلوتریمازول (۵/۷درصددر برابر ۵/۱۷ درصد )و کشت دوم(یک ماه پس از درمان)(۱۵درصد در برابر ۶/۲۵ درصد )مشابه هم بودند واختلاف آماری معنی‌داری مشاهده نشد .
فرحناز چنگایی، سهیلا اکبری، فاطمه جنانی،
دوره ۱۸، شماره ۲ - ( ۶-۱۳۹۵ )
چکیده
|
مقدمه: زایمان زودرس یکی از شایعترین علل مرگ میر پریناتال در سراسر جهان است. هدف این مطالعه تعیین تأثیر کرم واژینال کلیندامایسین در پیشگیری از زایمان زودرس بود.
|
|
مواد و روش ها: مطالعه حاضر یک کار آزمایی بالینی است که بر روی ۲۳۶ نفر از زنان باردار مراجعه کننده به مطب خصوصی همکار پژوهشی که سن حاملگی بین ۲۰-۱۳ هفته داشتند انجام شد. نمونه اسمیر واژینال تهیه و درصورتی‌که نتیجه غیرطبیعی بود فرد به‌طور تصادفی در یکی از دو گروه شاهد یا مورد قرار می‌گرفت. گروه مورد تحت درمان با کرم واژینال کلیندامایسین به مدت سه شب نوبت اول و هفت شب نوبت دوم قرار می‌گرفتند و جهت گروه شاهد مطابق روتین درمانی صورت نمی‌گرفت. اطلاعات با استفاده از پرسشنامه گرد آوری و مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.
|
|
یافته ها: میزان بروز زایمان زودرس در گروه شاهد بیشتر از گروه تحت درمان با کلیندامایسین (۱۲% در مقایسه با ۷%) ولی این تفاوت در حدی نبود که از نظر آماری معنی دار گردد. علاوه بر بروز بیشتر زایمان زودرس در گروه شاهد سن ختم بارداری نیز پایین‌تر و مرگ و میر پریناتال نیز در گروه شاهد به‌طور معنی داری بیشتر از گروه مورد بود.
|
|
بحث و نتیجه گیری: باوجود اینکه تفاوت معنی داری در میزان بروز پره‌ترم لیبر بین دو گروه مشاهده نشد ولی میزان بروز پره‌ترم لیبر در گروه شاهد بیشتر، سن بارداری کمتر و میزان مرگ و میر بیشتر بود. به نظر می‌رسد کلیندامایسین می‌تواند در کاهش مرگ میر پریناتال ناشی از زایمان زودرس مؤثر باشد.
|
معصومه غفارزاده، فاطمه جنانی، فاطمه یاری،
دوره ۲۲، شماره ۳ - ( ۹-۱۳۹۹ )
چکیده
مقدمه: کمبود ویتامین D در طی بارداری و در حین زایمان امری شایع است. یافتههای اخیر نشان میدهد که کمبود ویتامین D با پیامدهای سوء بارداری مرتبط است. این مطالعه به منظور تعیین ارتباط بین سطوح ویتامین D سرم مادر با پارگی زودرس غشاهای جنینی انجام شد.
مواد و روشها: در این مطالعه مورد شاهدی ۷۳ نفر از مادران باردار مبتلا به پارگی زودرس غشاهای جنینی به عنوان گروه مورد و ۷۳ نفر از مادران باردار بدون پارگی زودرس غشاهای جنینی به عنوان گروه شاهد از بین زنان باردار ۱۸ تا ۳۵ سال با سن حاملگی ۲۸ الی ۴۱ هفته که در طی ۶ ماه به بیمارستان عسلیان مراجعه کرده بودند، انتخاب شدند. سطح خونی ویتامین D در هر دو گروه سنجش گردید. اطلاعات دموگرافیک، مامایی و یافتههای آزمایشگاهی با استفاده از پرسشنامه محقق ساخته جمع آوری شد. تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار آماری SPSS (نسخه ۲۰) و آزمون های کای اسکوئر و تی انجام شد. میزان p کمتر از ۰۵/۰ معنیدار در نظر گرفته شد.
یافته ها: میانگین سطح ویتامین D در مادران بارداری که پارگی زودرس غشاهای جنینی داشتند ۲۵/۷ ± ۴۹/۲۲ نانومول بر لیتر و در مادران باردار فاقد پارگی زودرس غشاهای جنینی ۷۲/۸ ± ۷۳/۲۸ نانومول بر لیتر بود. با توجه به ۰۰۱/۰p< ارتباط معناداری بین سطح ویتامین D و پارگی زودرس غشاهای جنینی وجود داشت.
بحث و نتیجه گیری: بر اساس نتایج حاصل از تحلیل داده ها مشخص شد که بین سطح ویتامین D و پارگی زودرس غشاهای جنینی ارتباط معنادار وجود دارد. برای بررسی ارتباط دقیق تر بین سطح ویتامین D مادر و وقوع پارگی زودرس پرده های جنینی، انجام مطالعاتی با حجم نمونه بیشترو در سایر مناطق توصیه می گردد.
