۳ نتیجه برای حسینزاده
معصومه ویسکرمی، محمود بهرامیزاده، فرهاد طباطباییقمشه، رضا وهاب کاشانی، سمانه حسینزاده، مینا کریمی، پونه قاسمی، نگار مومنی،
دوره ۱۳، شماره ۴ - ( ۱۲-۱۳۹۰ )
چکیده
مقدمه: راکرها یکی از رایج ترین اصلاحات خارجی کفشهای طبی هستند و در درمان مشکلات مفصل مچ و مفاصل میانی پا به کار میروند. هدف از انجام این مطالعه مشخص کردن میزان دقیق محدودیت حرکتی است که راکر پاشنه-تا-پنجه روی مفاصل پا و مچ ایجاد میکند.
بحث و نتیجهگیری: این مطالعه نشان داد که این کفش طبی دامنه حرکتی مفاصل پا و مچ را در صفحه ساژیتال محدود می کند ولی تا حدودی باعث افزایش دامنه حرکتی این مفاصل در صفحه فرونتال می شود
یافتهها: تفاوت میانگین دامنه حرکتی مفصل مچ با کفش راکر در مقایسه با کفش معمولی در صفحه ساژیتال کاهش( ۰۰۵/۰p= )و در صفحه فرونتال افزایش یافت( ۰۲۸/۰p= ). این تفاوت ها از نظر آماری معنیدار شد ولی در صفحه عرضی اختلاف میانگین( ۲۰۳/۰p= )معنیدار نشد. دامنه حرکتی مفصل میانی پا نیز در صفحه ساژیتال کاهش( ۰۴۷/۰p= )و در صفحه فرونتال( ۰۱۳/۰p= )افزایش یافت . این اختلاف از نظر آماری معنیدار شد. در صفحه عرضی نیز با کفش راکر کاهش دامنه حرکتی از نظر آماری معنیدار شد( ۰۱۵/۰p= ).
مواد و روشها: مطالعه حاضر از نوع نیمه تجربی و نمونه گیری غیر احتمالی در دسترس بود . نمونه آماری ۱۵ دانشجوی دختر در گروه سنی ۱۸ تا ۲۴ سال ، با شاخص توده بدنی طبیعی و الگوی راه رفتن طبیعی بودند. ابزار مورد استفاده دستگاه تحلیل حرکت وایکان ۴۷۰، با ۶ دوربین مادون قرمز با فرکانس ۶۰ هرتز بود. دامنه حرکتی مفاصل ضمن راه رفتن با استفاده از هر دو نوع کفش محاسبه شد و نتایج حاصل با استفاده از آزمون غیرپارامتری ویلکاکسون تحلیل شد.
ادریس حسینزاده، محمدرضا سمرقندی، سیدامیر غیاثیان، محمد یوسف علیخانی، قدرت الله روشنایی، مسعود مقدم شکیب،
دوره ۱۴، شماره ۴ - ( ۹-۱۳۹۱ )
چکیده
مقدمه: با توجه به اینکه مطالعه کمی و کیفی آلودگی برروی بیوآئروسلهای هوای بخشهای مختلف بیمارستانهای آموزشی دانشگاه علوم پزشکی همدان وجود نداشت، در این مطالعه تنوع و تراکم بیوآئروسلها در هوای بیمارستانهای شهر همدان به عنوان پایهای برای مطالعات آتی و یا اقدامات بعدی بررسی شده است.
بحث و نتیجهگیری: میزان آلودگی هوای برخی از بیمارستانها به بیوآئروسلها از نظر کمی بیشتر از استاندارد پیشنهادی بود. اکثر بیمارستانهای مورد بررسی، فاقد سیستم های تصفیه هوا بودند و لذا بایستی در خصوص طراحی صحیح و نصب این تجهیزات اقدام شود.
یافتهها: بیشترین و کمترین تراکم بیوآئروسلها در بخشهای زنان۱ و اتاق عمل در بیمارستان زنان فاطمیه (cfu/m۳ ۴/۵۴ در مقابل cfu/m۳۳/۱۳) بدست آمد. مقایسه میزان میانگین تراکم کلی بیوآئروسلها در بیمارستانها با مقدار استاندارد پیشنهادی (cfu/m۳۳۰) تفاوت معنیداری نشان نداد (۳/۰ = P). شایعترین قارچ های جدا شده از هوای بیمارستانها به ترتیب شامل پنیسیلیوم (۰۶/۳۲%)، کلادوسپوریوم (۵/۲۰%)، آسپرژیلوس فومیگاتوس (۶۱/۱۴%) و آسپرژیلوس نایجر (۴۳/۷%) بود. بیشترین درصد فراوانی باکتریهای جدا شده استافیلوکوکوس کواگولاز منفی (۴۹/۳۲%)، باسیلوسها (۷۴/۱۴%)، میکروکوکها (۶۸/۱۳%)و استافیلوکوکوس اورئوس (۳۴/۱۱%) بودند.
مواد و روشها: در این پژوهش توصیفی ـ مقطعی، ۳۰ بخش بیمارستانی از ۵ بیمارستان آموزشی شهر همدان از نظر تنوع و تراکم بیوآئروسلهای موجود در هوای آنها مورد بررسی قرار گرفت. تعداد بیش از ۱۸۰ نمونه هوا در قسمتهای مختلف با روش فیلتراسیون پیشنهادی از سوی کمیته بیوآئروسول (ACGIH) جمع آوری گردید. نمونهها بلافاصله به محیط کشت آگار خونی و سابرودکستروز آگار منتقل و کشت داده شدند و سپس در آزمایشگاه تعداد و نوع کلنیهای تشکیل شده، شمارش شده و تعیین گردیدند. در نهایت تراکم بیوآئروسول در هوا بر حسب cfu/m۳ تعیین شد دادهها با نرم افزار آماری SPSS آنالیز گردید و تحلیلهای آماری مربوطه انجام شد.
عبدالرحیم یوسفزاده، قدرتاله شمس خرم آبادی، حاتم گودینی، ادریس حسینزاده، مهدی صفری،
دوره ۱۵، شماره ۵ - ( ۱۲-۱۳۹۲ )
چکیده
مقدمه: رودخانهها جزء کوچکی از آبهای جاری جهان و بهعنوان یکی از منابع اساسی تأمین آب برای مصارف گوناگون از جمله کشاورزی، شرب و صنعت مطرح میباشند. هدف از این مطالعه بررسی کیفیت آب رودخانه خرمرود خرمآباد با استفاده از شاخص کیفیت آب (NSFWQI) و سامانه اطلاعات جغرافیایی (GIS) بوده است. مواد و روشها: در این مطالعه مقطعی، پارامترهای کیفی مورد نیاز جهت محاسبه شاخص (NSFWQI) شامل pH، اکسیژن محلول، کل جامدات، اکسیژن مورد نیاز بیوشیمیایی، کدورت، دما، فسفات، نیترات و کلیفرم مدفوعی در شش ایستگاه انتخابی به مدت شش ماه از سال ۱۳۹۱ با استفاده از روش استاندارد مورد اندازهگیری قرار گرفت. پهنهبندی مسیر رودخانه با استفاده از نرمافزار GIS صورت گرفت. یافتهها: با توجه به نتایج حاصل از این مطالعه، بالاترین کیفیت آب در ایستگاه شماره یک با میزان عددی شاخص (NSFWQI) معادل ۸۲ (آبهای با کیفیت خوب) در مردادماه و آبانماه و بدترین کیفیت آب در ایستگاه شماره شش با میزان عددی شاخص (NSFWQI) معادل ۴۲ (آبهای با کیفیت بد) در شهریورماه و آبانماه گزارش شد. هرچه از ایستگاه اول به سمت ایستگاههای آخر حرکت میکنیم آلودگی آب بیشتر و از کیفیت آن کاسته میشود. بحث و نتیجهگیری: بر اساس نتایج بدست آمده، شاخص کیفیت آب (NSFWQI) شاخص خوبی جهت مشخص نمودن اثر منابع آلوده-کننده بر روی آب رودخانه میباشد. نتایج نشان داد که بر اساس میانگین شاخص مورد مطالعه کیفیت آب رودخانه در ایستگاه اول خوب، ایستگاههای دوم، سوم و چهارم متوسط و در ایستگاههای پنجم و ششم بد میباشد. نتایج فوق امکان تصمیمگیری در خصوص پایش و کنترل منابع آلودهکننده آب رودخانه و استفاده مؤثر از آن را جهت مصارف مختلف برای مسئولین ذیربط فراهم میآورد.