۶ نتیجه برای ویسکرمی
رقیه جبرئیلی، مرضیه مومن نسب، افشین قنبری ، حسن علی ویسکرمی،
دوره ۵، شماره ۱ - ( ۱۰-۱۳۸۲ )
چکیده
مقدمه : سلاحهای شیمیایی که سابقه آنها به جنگ جهانی اول بر می گردد به کلیه عواملی اطلاق می شود که اثرات مستقیم سمی بر روی انسان , حیوانات و گیاهان دارند. رژیم عراق در طی دوران جنگ تحمیلی از سموم مختلف به خصوص گاز خردل و اعصاب به طور قابل ملاحظه ای استفاده نمود که اثرات آن پس از گذشت سالها همچنان مشهود است.
مواد و روشها : این مطالعه توصیفی ـ مقطعی با هدف بررسی ضایعات پوستی در جانبازان شیمیایی استان لرستان در سال ۸۱ انجام شد. اطلاعات به وسیله معاینه بالینی جمع آوری و در پرسشنامه ثبت شد و در مجموع ۹۵جانباز که در دوران جنگ در معرض مستقیم با گازهای شیمیایی بودند, مورد بررسی قرار گرفتند .
یافته ها :کلیه جانبازان شیمیایی مورد مطالعه , مرد با میانگین سنی ۲۶/۳۹سال و همگی مبتلا به ضایعات پوستی بودند. شایعترین علائم پوستی: خارش ، سوزش ، خشکی و پوسته پوسته شدن بود.از نظر نوع ضایعه, اریتم (۸۱%)، اکسکوریاسیون
(۹/۸۷%)و پاپول (۵/۴۹%)فراوانترین ضایعات پوستی بودند. تشخیص نهایی در ۷۸درصد جانبازان شیمیایی مورد مطالعه درماتیت مزمن و ۷/۷درصد درماتیت سبوره ئیک و ۸/۸درصد درماتیت مزمن و سبوره ئیک به صورت توأم بوده است .در هنگام مواجهه با گازهای شیمیایی فقط ۹/۳۷درصد جانبازان از ماسک و ۴۰درصد از لباس بطور کامل و صحیح استفاده کرده و بقیه یا استفاده نکرده یا بطور ناقص این وسایل را به کاربرده بودند . ضایعات اکثراًدر نواحی سینه ، کمر و پشت ، اندام تحتانی ، شکم و سرو صورت بوده و ۷۸درصد جانبازان دارای ضایعات متعدد بودند.
نتیجه گیری : با توجه به نتایج این مطالعه, کلیه جانبازان شیمیایی این استان از ضایعات پوستی مختلف و با درجات متفاوت رنج می برند. هر چند پیش از نیمی از آنان نوع گاز را نمی دانستند . لذا پیشنهاد می شود مطالعات گسترده تری بر روی اثرات دراز مدت این گازها انجام شود.
معصومه ویسکرمی، محمود بهرامی‌زاده، فرهاد طباطبایی‌قمشه، رضا وهاب کاشانی، سمانه حسین‌زاده، مینا کریمی، پونه قاسمی، نگار مومنی،
دوره ۱۳، شماره ۴ - ( ۱۲-۱۳۹۰ )
چکیده
مقدمه: راکرها یکی از رایج ترین اصلاحات خارجی کفش‌های طبی هستند و در درمان مشکلات مفصل مچ و مفاصل میانی پا به کار می‌روند. هدف از انجام این مطالعه مشخص کردن میزان دقیق محدودیت حرکتی است که راکر پاشنه-تا-پنجه روی مفاصل پا و مچ ایجاد می‌کند.
بحث و نتیجه‌گیری: این مطالعه نشان داد که این کفش طبی دامنه حرکتی مفاصل پا و مچ را در صفحه ساژیتال محدود می کند ولی تا حدودی باعث افزایش دامنه حرکتی این مفاصل در صفحه فرونتال می شود
یافته‌ها: تفاوت میانگین دامنه حرکتی مفصل مچ با کفش راکر در مقایسه با کفش معمولی در صفحه ساژیتال کاهش( ۰۰۵/۰p= )و در صفحه فرونتال افزایش یافت( ۰۲۸/۰p= ). این تفاوت ها از نظر آماری معنیدار شد ولی در صفحه عرضی اختلاف میانگین( ۲۰۳/۰p= )معنیدار نشد. دامنه حرکتی مفصل میانی پا نیز در صفحه ساژیتال کاهش( ۰۴۷/۰p= )و در صفحه فرونتال( ۰۱۳/۰p= )افزایش یافت . این اختلاف از نظر آماری معنیدار شد. در صفحه عرضی نیز با کفش راکر کاهش دامنه حرکتی از نظر آماری معنیدار شد( ۰۱۵/۰p= ).
مواد و روشها: مطالعه حاضر از نوع نیمه تجربی و نمونه گیری غیر احتمالی در دسترس بود . نمونه آماری ۱۵ دانشجوی دختر در گروه سنی ۱۸ تا ۲۴ سال ، با شاخص توده بدنی طبیعی و الگوی راه رفتن طبیعی بودند. ابزار مورد استفاده دستگاه تحلیل حرکت وایکان ۴۷۰، با ۶ دوربین مادون قرمز با فرکانس ۶۰ هرتز بود. دامنه حرکتی مفاصل ضمن راه رفتن با استفاده از هر دو نوع کفش محاسبه شد و نتایج حاصل با استفاده از آزمون غیرپارامتری ویلکاکسون تحلیل شد.
معصومه ویسکرمی، یوسف فلاح، مینا کریمی، احمد تمجیدی پور، نگار مومنی، مهین عادلی،
دوره ۱۶، شماره ۳ - ( ۱۰-۱۳۹۳ )
چکیده
مقدمه: راکرها یکی از رایج ترین اصلاحات خارجی کفش های طبی می باشند و در درمان مشکلات مچ پا به کار می روند. هدف از انجام این مطالعه مشخص کردن میزان دقیق تغییرات گشتاورهای وارد بر مفصل مچ و پارامترهای فضایی و زمانی راه رفتن هنگام استفاده از این راکر می باشد. بحث و نتیجه‌گیری: بر اساس یافته های موجود بزرگترین مزیت این کفش بدون تغییر ماندن سرعت حرکت و کاهش گشتاورهای وارد بر مفصل مچ پا در صفحه ساژیتال و در نتیجه کاهش بار وارد بر مفصل و تاندون آشیل می باشد، ولی افزایش گشتاورها در صفحه فرونتال سبب افزایش مقداری بی ثباتی در مفصل می شود. یافته‌ها: تفاوت میانگین گشتاورهای وارد بر مفصل مچ با کفش راکر در مقایسه با کفش معمولی در صفحه ساژیتال کاهش (۰۰۲/۰=P) و در صفحه فرونتال افزایش(۰۰۷/۰=P) یافت و این تفاوت ها از نظر آماری معنادار شد ولی تفاوت میانگین پارامترهای فضایی و زمانی راه رفتن از نظر آماری معنادار نشد. مواد و روشها: مطالعه حاضر از نوع نیمه تجربی با نمونه گیری غیر احتمالی در دسترس بود و نمونه آماری ۲۰ دانشجوی دختر، با الگوی راه رفتن طبیعی بودند. ابزار مورد استفاده دستگاه آنالیز حرکت وایکان ۴۷۰ و صفحه نیرو کیستلر بود. برای هر فرد پارامترهای فضایی و زمانی و گشتاورهای وارد بر مفصل مچ پا ضمن راه رفتن با استفاده از هر دو نوع کفش محاسبه شد و نتایج حاصل با استفاده از آزمون t زوجی تحلیل شد.
پروین ویسکرمی، مهدی روزبهانی،
دوره ۲۰، شماره ۲ - ( ۳-۱۳۹۷ )
چکیده
| مقدمه: هدف از انجام این مطالعه بررسی اثربخشی توانبخشی شنوایی کودکان کم شنوا بر میزان استرس، اضطراب، افسردگی و امید به زندگی والدین آنهاست. |
| مواد و روش ها: این پژوهش از نوع مطالعه علی ـ مقایسه‌ای بود. جامعه مورد مطالعه تمامی والدین کودکان کم شنوا در شهرهای خرم‌آباد و نورآباد استان لرستان در سال ۱۳۹۶ بود. بر این اساس ۶۰ پدر و مادر دارای فرزند کم شنوا به شیوه نمونه گیری غیرتصادفی در دسترس انتخاب شدند. فرزندان ۳۰ نفر از پدر و مادران (۱۵ پدر و ۱۵ مادر) خدمات توانبخش شنوایی را دریافت و فرزندان ۳۰ نفر از پدر و مادران (۱۵ پدر و ۱۵ مادر) خدمات توانبخش شنوایی را دریافت نکرده بودند. برای اندازه گیری متغیرهای پژوهش از پرسشنامه‌ی استرس، افسردگی و اضطراب –داس ۲۱ (۱۹۸۷، لایبوند) و پرسشنامه امیدواری (۱۹۹۸، میلر و پاورز) استفاده شده است. داده‌ها توسط آزمون آماری تحلیل واریانس چند متغیری تحلیل شدند. |
| یافته ها: نتایج پژوهش نشان داد که میزان استرس، اضطراب، افسردگی وامید به زندگی در والدینی که کودک کم شنوای آنها به موقع تحت تربیت شنوایی واقع شده‌اند نسبت به والدینی که کودک آنها تحت تربیت شنوایی قرار نگرفته‌اند، بهبود داشته است، اما این میزان از نظر آماری معنیدار مشاهده نشد. |
بحث و نتیجه گیری: با توجه به یافته‌های پژوهش، به نظر می‌رسد، عواملی چون طبقه اجتماعی، کیفیت زندگی، وضعیت تحصیلی و شغلی پایین والدین دارای فرزندان کم شنوا در مناطق جغرافیایی مورد مطالعه عامل مؤثرتری در اضطراب، افسردگی، استرس و امید به زندگی نسبت به دریافت خدمات توانبخشی شنوایی فرزندان می‌باشد.
|
حسنعلی ویسکرمی، سجاد خدایی، فیروزه غضنفری،
دوره ۲۱، شماره ۴ - ( ۱۱-۱۳۹۸ )
چکیده
| مقدمه: این پژوهش با هدف مقایسه اثربخشی گروه‌درمانی فراشناختی و درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر تحریف های شناختی و نشانگان اضطراب اجتماعی دانشجویان انجام شد. |
| مواد و روش ها: روش پژوهش حاضر نیمه آزمایشی است که با طرح پیش آزمون- پس آزمون و پیگیری ۲ ماهه اجرا شده است. نمونه آماری این پژوهش شامل ۶۰ نفر از دانشجویان مبتلا به اضطراب اجتماعی داوطلب شرکت در مداخله بودند، که به روش نمونه گیری تصادفی از بین ۱۵۰۰ نفر دانشجویان بر اساس نمرات اضطراب اجتماعی و مصاحبه بالینی ساختار یافته انتخاب و به صورت تصادفی در سه گروه؛ درمان فراشناختی، درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد و گروه گواه گمارده شدند. آزمودنی های گروه آزمایشی درمان فراشناختی و درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد را به صورت گروهی در ۱۰ جلسه دریافت کردند. هر سه گروه در مرحله پیش‌آزمون- پس‌آزمون و پیگیری به پرسشنامۀ اضطراب اجتماعی واتسون و فرند (۱۹۶۹) و تحریف های شناختی حمام چی و همکاران (۲۰۰۴) پاسخ دادند. داده های جمع‌آوری‌شده با استفاده از از روش تحلیل کوواریانس با اندازه گیری مکرر تجزیه و تحلیل شدند. |
| یافته ها: نتایج نشان داد که گروه‌درمانی فراشناختی و درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر تحریف های شناختی و نشانگان اضطراب اجتماعی دانشجویان اثربخش هستند (۰۰۱/۰≥P). همچنین نتایج در مرحله پیگیری حفظ شدند. |
| بحث و نتیجه گیری: با توجه به نتایج به‌دست‌آمده میتوان از این مداخله ها در کنار درمان دارویی و دیگر درمان‌های مبتنی بر شواهد برای افراد مبتلا به اختلال اضطراب اجتماعی به‌عنوان روش های درمانی مفید و مکمل استفاده نمود. |
پروین ویسکرمی، مهدی روزبهانی، سارا ساعدی، عزت اله قدم پور،
دوره ۲۳، شماره ۴ - ( ۶-۱۴۰۰ )
چکیده
| مقدمه: بروز اختلالات تکاملی و رفتاری، شایعترین مشکل در طب کودکان است. رشد مهارتهای حرکتی، زبانی و اجتماعی یکی از موضوعات مهم در رشد مهارتهای بنیادی در سال‌های اولیه زندگی است که در صورت عدم ارزیابی مناسب می‌تواند باعث شیوع اختلالات تکاملی شود. استفاده از ابزارهای استاندارد و دارای روایی و پایایی مناسب از مهمترین مواردی است که باعث دستاوردهای علمی می‌شود. لذا پژوهش حاضر با هدف ارزیابی رشد حرکتی درشت، حرکتی ظریف، زبان و مهارتهای فردی اجتماعی کودکان ۶ تا ۱۸ ماهه خرم آباد بر اساس مقیاس دنور۲ انجام شد. |
| مواد و روش ها: جامعه مورد مطالعه این پژوهش کلیه کودکان ۶ تا ۱۸ ماهه شهرستان خرم آباد بودند که از این جامعه تعداد ۱۲۰ کودک (۵۵ دختر و ۶۵ پسر) در این مطالعه تحلیلی شرکت داشتند و بوسیله آزمون DDST-ll - مقیاس غربالگری رشدی دنور۲- (فرانکنبرگ و دودوس، ۱۹۹۰) مورد ارزیابی رشد حرکتی درشت، حرکتی ظریف، زبان و مهارتهای فردی–اجتماعی قرار گرفتند. نمونه گیری به روش در دسترس انجام شد. |
| یافته ها: بین امتیازات رشد حرکتی درشت و ظریف کودکان خرم آباد و کودکان دنور تفاوت چندانی مشاهده نشد. با این وجود کودکان خرم آباد نسبت به کودکان دنور در رشد مهارتهای فردی -اجتماعی رشد یافته‌تر بودند ولی در رشد زبان، تأخیر رشدی داشتند. |
| بحث و نتیجه گیری: آزمون DDST ll طیف وسیعی از جنبه‌های رشدی را از بدو تولد تا ۶ سالگی پوشش می‌دهد، لذا استفاده از آن در مراکز بهداشتی، آموزشی و مشاوره توصیه می‌شود. |
