یافته

---

مقدمه: بر اساس استاندارد آب آشامیدنی نباید خورنده باشد، آبهای خورنده مواد اولیه لوله ها، اتصالات و شیر آلات شبکه های توزیع شهری و خانگی را در خود حل کرده و مشکلات عدیده بهداشتی، زیباشناسی و اقتصادی را در سیستم های آبی به وجود می آورند و در صورت لزوم خورندگی باید با هدف سالم سازی آب آشامیدنی و حفظ و ارتقاء سلامت و بهداشت شهروندان کنترل گردد. بنا براین تعیین پتانسیل خوردگی آب آشامیدنی با روشهای قابل اعتماد و قابل اجرا ضروری است .

مواد و روش‌ها: این تحقیق با هدف تعیین پتانسیل خورندگی یا رسوب گذاری آب آشامیدنی شبکه های توزیع شهر
خرم آباد با استفاده از اندیس های خوردگی انجام گرفت. در این تحقیق، مقدار اندیس های لانژلیه، رایزنر، خوردگی و پوکوریوس با تعیین پارامترهای درجه حرارت، سختی کلسیم، قلیائیت، کل جامدات محلول و pH در ۵۰ نقطه در شبکه توزیع در دو مرحله ودر فصول تابستان و پاییز محاسبه گردید .

یافته‌ها: نتایج روش اندیس های خورندگی، شامل اندیس های لانژلیه (۱۵۷/۰-)، رایزنر (۸۶/۷)، خوردگی (۶۲۶/۱۱) و پوکوریوس (۶۵/۷) آب شهر را در شرایط متمایل به خورندگی نشان می دهد .

بحث و نتیجه‌گیری: آزمون های آماری ضریب همبستگی و پیرسون و اسپرمن و t زوج بجز در چند مورد محدود، ارتباط معنی داری بین پارامترهای کیفی با اندیس های خوردگی را نشان می دهد. نتایج روش های خوردگی، اندیس لانژلیه، اندیس رایزنر، اندیس خورندگی و پوکوریوس آب آشامیدنی شهر را در شرایط متمایل به خورندگی نشان می دهد .

---

مقدمه: مطالعه در زمینه تأثیر پروتکل‌های مختلف تمرین مقاومتی بر بطن چپ پسران نوجوان محدودیت دارد. هدف از مطالعه حاضر، تعیین تأثیر تمرین مقاومتی با شدت کم در مقابل تمرین مقاومتی با شدت زیاد بر ساختار و عملکرد بطن چپ پسران نوجوان سالم بوسیله اکوکاردیوگرافی بود. مواد و روش‌ها: بیست و چهار آزمودنی داوطلب ۱۵ تا ۱۸ ساله به طور تصادفی در سه گروه هشت نفره تمرین مقاومتی با شدت کم (۴۰% تا ۶۰% قدرت بیشینه)، تمرین مقاومتی با شدت زیاد (۷۰% تا ۹۰% قدرت بیشینه) و گروه کنترل قرار گرفتند. پروتکل تمرین به مدت هشت هفته سه جلسه‌ای اجرا شد. متغیرها با استفاده از اکوکاردیوگرافی یک و دو بعدی در وضعیت استراحت و فرمول‌های مخصوص اندازه‌گیری شدند. بحث و نتیجه‌گیری: تمرین مقاومتی با شدت کم نسبت به تمرین مقاومتی با شدت زیاد در پسران نوجوانان سالم منجر به برخی تغییرات در ساختار و عملکرد بطن چپ شد، احتمالاً این تغییرات با افزایش بارحجمی و بار فشاری مرتبط می‌باشند. یافته‌ها: در پس‌آزمون نسبت به پیش‌آزمون، در گروه تمرین مقاومتی با شدت کم مقادیر میانگین‌های ضخامت دیوارۀ خلفی بطن چپ در پایان سیستول (۰۲۸/۰ = P) و ضربان قلب استراحت (۰۱۷/۰ = P) به ترتیب افزایش و کاهش معنی‌داری نشان داد. در پس‌آزمون، مقادیر میانگین‌های ضخامت دیوارۀ خلفی بطن چپ در پایان سیستول و شاخص توده بطن چپ در گروه تمرین مقاومتی با شدت کم نسبت به گروه‌ تمرین مقاومتی با شدت زیاد (به ترتیب، ۰۰۷/۰ = P و ۰۰۵/۰ = P) و گروه کنترل (به ترتیب، ۰۰۵/۰ = P و ۰۱۵/۰ = P) و مقدار میانگین توده بطن چپ در گروه تمرین مقاومتی با شدت کم نسبت به گروه تمرین مقاومتی با شدت زیاد (۰۰۷/۰ = P) افزایش معنی‌داری نشان داد.

---

مقدمه: سلامت دختران نوجوان به دلایل متعدد فرهنگی و اجتماعی، ویژگی های بلوغ دختران و شرایط جسمی و روانی این دوران و از همه مهم تر نقش اساسی دختران در زمینه باروری و تأثیر آن بر زندگی خانواده ها در مقایسه با پسران از اهمیت بیشتری برخوردار است. پژوهش حاضر با هدف تعیین میزان رفتارهای ارتقا، دهنده سلامت دانش آموزان دختر شهر پلدختر صورت گرفت. مواد و روش‌ها: این مطالعه یک مطالعه مقطعی توصیفی- تحلیلی است. نمونه گیری از بین دانش آموزان به روش چند مرحله ای انجام گرفت. بدین صورت که هر کدام از مناطق به عنوان طبقه در نظر گرفته شد و مدارس دخترانه درون طبقات به عنوان خوشه انتخاب شدند. سپس به روش خوشه ای چند مرحله ای مدارس انتخاب و نمونه های مورد نظر به طور تصادفی انتخاب شدند. پرسشنامه مورد استفاده در پژوهش حاضر شامل پرسشنامه اطلاعات دموگرافیک و پرسشنامه استاندارد سنجش رفتارهای ارتقاء دهنده سلامت (HPLPII) بود. جهت تحلیل داده ها از آزمون t مستقل و آنالیز واریانس استفاده شده است. یافته‌ها: ۴۲۱ پرسشنامه تکمیل گردید. میانگین نمره کلی رفتارهای ارتقاء دهنده سلامت ۶/۶۴ درصد کل نمره ممکن بود. میانگین سازه های مسئولیت پذیری سلامت، تغذیه، فعالیت فیزیکی و مدیریت استرس در دانش آموزان به ترتیب ۷/۶۸، ۹/۶۶، ۲/۵۸ و ۸/۵۶ درصد کل نمره ممکن بود. متغیرهای تحصیلات پدر و مادر، شغل مادر، بعد خانوار، نوع سرگرمی و نمایه توده بدنی با رفتارهای ارتقاء دهنده سلامت ارتباط معنی داری داشتند (۰۰۱/۰>p). بحث و نتیجه‌گیری: نتایج این پژوهش نشان داد که رفتارهای بهداشتی دانش آموزان دختر شهر پلدختر در حد متوسطی می باشد. دو سازه مدیریت استرس و فعالیت جسمانی نسبت به دو سازه دیگر وضعیت نامطلوب تری داشتند؛ لذا ضرورت توجه و مداخلات بیشتر را مبرهن می سازد.

---

مقدمه: قرار گرفتن طولانی مدت در معرض اضطراب و افسردگی، میوکاردیوم را در معرض نارسایی قرار می‌دهد. پیام‌های نروهورمونی ناشی از افسردگی از راه گیرنده‌های بتا ۱ آدرنرژیک به قلب می‌رسند. هدف از انجام این مطالعه بررسی و مقایسه اثر ۴ هفته تمرینات استقامتی با داروی فلوکستین بر روی گیرنده‌های بتا ۱ آدرنرژیک قلبی در موش‌های نژاد ویستار رت می‌باشد.

مواد و روش ­ها: روش پژوهش حاضر تجربی می‌باشد که در آن ۳۲ سر موش نر نژاد ویستار رت به ‌طور تصادفی به چهار گروه مساوی تقسیم شدند، به هر کدام از رت‌های گروه‌های تمرین و مصرف داروی فلوکستین، ۸/۰ میلی‌گرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن LPS درون صفاقی تزریق شد. گروه تمرین پروتکل ۴ هفته‌ای دویدن روی تریدمیل را به مدت ۴۵ دقیقه در روز انجام دادند. به گروه فلوکستین روزانه ۵/۰ میلی‌گرم فلوکستین خورانده شد.

یافته­ ها: میانگین تراکم گیرنده‌های بتا ۱ آدرنرژیک قلبی در گروه تمرین نسبت به گروه افسرده به‌طور معناداری کمتر است (۰۵/۰P<). میانگین تراکم گیرنده‌های بتا ۱ آدرنرژیک قلبی در گروه تمرین نسبت به گروه فلوکستین معنادار نمی‌باشد.

بحث و نتیجه­ گیری: تمرین می‌تواند از طریق کاهش علائم رفتاری افسردگی اثرات مفید را ایجاد کند و با مهار افزایش تراکم گیرنده‌های بتا ۱ آدرنرژیک قلبی، موجب کاهش تحریک سمپاتیکی قلب می‌شود.

---

مقدمه: اثرات ضد التهابی و ضد آپوپتوتیک فعالیت بدنی مشخص شده است و اثربخشی آن وابسته به شدت، مدت و نوع می‌باشد. چون چاقی به عنوان التهاب خفیف مزمن در نظر گرفته می‌شود، منطقی است آسیب‌های دژنراتیو بافتی به ویژه در کبد به عنوان مرکز متابولیسم رخ دهد. هدف مطالعه حاضر، بررسی اثر دو نوع تمرین هوازی (استقامتی و تناوبی شدید) بر نشانگران آپوپتوز هپاتوسیتی در رت‌های تغذیه شده با غذای پرچرب بود.

مواد و روش­ها: در یک کارآزمایی تجربی، ۲۸ سر رت نر نژاد ویستار به صورت تصادفی در چهار گروه کنترل نرمال، کنترل- غذای پرچرب، غذای پرچرب-تمرین استقامتی، غذای پرچرب-تمرین شدید تناوبی قرار گرفتند. در مرحله اول به مدت ۱۳ هفته آزمودنی‌ها غذای پرچرب دریافت نمودند. پس از آن به مدت ۱۲ هفته، هفته‌ای ۵ جلسه به تمرین پرداختند. در پایان دوره، پس از بیهوشی بافت کبد جهت سنجش بیان ژن‌های مسیر آپوپتوز برداشته شد.

یافته ­ها: تمرین با شدت بالا موجب افزایش معنی‌دار بیان ژن BAX شد (۰۱/۰P=)، در حالی که اثر معنی‌داری بر بیان ژن Bcl-۲ نداشت (۰۶/۰P=). تمرین شدید تناوبی در مقایسه با تمرین استقامتی با شدت متوسط موجب افزایش در نسبت ۲ BAX/Bcl- شد. الگوی تغییرات Caspase-۹ نیز مشابه تغییرات نسبت BAX/Bcl-۲ بود.

بحث و نتیجه ­گیری: نتایج نشان داد، اثر فعالیت بدنی بر مسیر آپوپتوز هپاتوسیتی وابسته به نوع و شدت آن می‌باشد. لذا توصیه می‌گردد از تمرینات استقامتی با شدت متوسط برای حفاظت کبد از آسیب‌های ناشی از تغذیه با غذای پرچرب استفاده شود.

---

مقدمه: هدف پژوهش حاضر بررسی تاثیر چهار هفته تمرین ورزشی اختیاری و اجباری در دوران نوجوانی بر رفتار شبه اضطراب و تاثیر آن بر میزان بیان ژن عوامل التهابی در مخچه است.

مواد و روش ­ها: به منظور انجام آزمایش، ۴۰ سر رت نر به صورت تصادفی ‏به ۵ گروه کنترل(C)، جدا شده از مادر (MS)، جدا شده از مادر و ورزش اختیاری (MS+RW)، جدا شده از مادر و ورزش اجباری (MS+TM) و جدا شده از مادر و داروی فلوکسیتین (MS+flx) تقسیم شدند. به استثنای گروه کنترل رت های سایر گروه ها از روز ۲ پس از تولد تا روز ۱۴ پس از تولد به مدت ۱۸۰ دقیقه از ‏مادرشان جدا شدند. سپس آزمودنی ها به صورت ۴ تایی تا روز ۲۸ در قفس‎‎ نگهداری شدند‏. گروه های تمرین و دارو از روز ۲۸ با اختیاری (چرخ گردان) تمرین اجباری (تردمیل) و دارو (فلوکسیتین) تیمار شدند. در روز ۶۰ رفتارهای شبه اضطرابی  به وسیله آزمون رفتاری  EPMارزیابی شد. میزان بیان ژن عوامل التهابی در بافت مخچه نیز اندازه­ گیری شد.

یافته ­ها: نتایج ما نشان داد ورزش اختیاری توانست بطور معنی داری و بهتر ار ورزش اجباری رفتارهای شبه اضطراب ناشی از استرس جداسازی از مادر را خنثی نموده و بیان ژن عوامل التهابی در مخچه را کاهش دهد.

بحث و نتیجه­ گیری:  نتایج پژوهش حاضر نشان داد ورزش اختیاری می تواند به عنوان روش درمانی غیردارویی برای اختلالات ذهنی  و روانی همچون اضطراب مفید باشد.

---

مقدمه: امروزه نوروفیدبک به عنوان روشی نوین در بهبود علائم بیش ­فعالی و صرع مورد استفاد قرار می­ گیرد. میزان کارآمدی این روش نوین درمانی در اختلالات گوناگون مورد بررسی قرار گرفته است. هدف این پژوهش مقایسه اثربخشی این درمان در مبتلایان به بیش فعالی و صرع است.

مواد و روش ­ها: این پژوهش نیمه ­­آزمایشی با پیش ­آزمون و پس ­آزمون با گروه کنترل بود. جامعه این پژوهش را تمام کودکان مبتلا به ADHD و صرع در شهر کرج تشکیل دادند. نمونه این پژوهش شامل ۶۰ کودک (۱۵ نفر مبتلا به ADHD، ۱۵ نفر مبتلا به صرع و ۳۰ نفر گروه کنترل) به روش نمونه­ گیری تصادفی انتخاب شدند. در پیش ­آزمون سیاهه رتبه ­بندی رفتاری کارکردهای اجرایی (گویا، ایسکویت، گوی و کنورتی، ۲۰۰۰) برای کودکان تکمیل شد. این ابزار دیدگاه معلم را درباره رفتارهای دانش ­آموز در حوزه کارکردهای اجرایی منعکس می ­کند. در واقع ین ابزار، ابزاری برای غربالگری مشکلات کارکردهای اجرایی فراهم می­ کند. کارکردهای اجرایی قابل سنجش در این سیاهه شامل بازداری، انعطاف­پذیری، کنترل هیجانی، آغازگری، حافظه کاری، برنامه­ریزی/ سازماندهی، ساماندهی مواد و نظارت است. جهت اجرای پژوهش، برنامه بتا/ تتا برای همه آزمودنی­ها استفاده شد. هدف افزایش امواج تتا و کاهش امواج بتا بود. پس از پایان ۱۰ جلسه (۵ هفته و هر هفته دو جلسه) اجرای نوروفیدبک، مجدد سیاهه اجرا شد. برای تجزیه و تحلیل داده­ ها از آمار توصیفی (میانگین و انحراف استاندارد) و برای استنباط داده­ ها از روش کوواریانس تک متغیری استفاده شد. نسخه ۱۸ نرم افزار اماری spss جهت تحلیل داده ­ها استفاده شد.

یافته ­ها: یافته­ های پژوهش نشان داد نمرات کارکردهای اجرایی در پیش­ آزمون و پس ­آزمون گروه­ های مورد مطالعه تفاوت معنادار دارد (P<۰,۰۰۱). همچنین ضریب تأثیر درمان نوروفیدبک بر بهبود کارکردهای اجرایی در گروه ADHD در مقایسه با گروه مبتلا به صرع و گروه کنترل بالاتر است (P<۰,۰۰۱).

بحث و نتیجه­ گیری: برمبنای یافته ­های به دست آمده، تأثیر نوروفیدبک در مبتلایان به ADHD و صرع موثر و متفاوت است. بنابراین، استفاده از نوروفیدبک در بهبود کارکردهای اجرایی مبتلایان به ADHD کارآمدتر است. این نتایج می­تواند در حوزه درمان بیش­ فعالی با استفاده از روش ­های نوین موثر باشد.

---

مقدمه: ریباند ترامپولین ورزش‌های جذاب و نوین سال های اخیر می­باشد، بنابراین هدف از انجام این پژوهش بررسی تأثیر ۶ هفته تمرینات ریباند ترامپولین بر شاخص­های قلبی عروقی، ‏شاخص توده بدنی ‏و نیمرخ لیپیدی زنان چاق و دارای اضافه‌وزن است. مواد و روش ­ها: جامعه آماری پژوهش تجربی حاضر ۲۰ نفر از زنان چاق و دارای اضافه‌وزن شهر زاهدان ‏(‏kg/m۲‎‏۵/۲۷≤‏BMI‏) ‏بودند، که در ۲ گروه تمرین (۱۰ نفر) و کنترل (۱۰ نفر) تقسیم­ و شرکت ­کنندگان گروه تمرین ۶ هفته ۴ جلسه‌ای و هر جلسه ۵/۱ ساعت با استفاده از تشک ترامپولین تمرین کردند. شاخص­های فیزیولوژیکی، توده بدنی و لیپیدی در دو مرحله پیش‌آزمون و پس‌آزمون اندازه­ گیری ­شد. برای آنالیز داده ­ها از روش­ آماری t وابسته و مستقل و آزمون آنکوا با کمک نرم‌افزار spss-۲۱ استفاده شد و سطح معنی ­داری نیز ۰۵/۰≤ P در نظر گرفته ­شد. یافته­ها: نتایج کاهش معنی ­داری را در مقادیر LDL (از ۵۲/۱ ± ۹۰/۹۲ به ۸۱/۳ ± ۱۰/۷۳)، کلسترول (از ۹۶/۱ ± ۱۰/۱۸۲ به ۳۲/۶ ± ۳۰/۱۶۶)، تری ­گلیسرید (از ۳۳/۱ ± ۳۰/۱۰۸ به۳۵/۵ ± ۳۰/۹۵) و شاخص توده­ بدنی (از ۰۷/۱ ± ۴۴/۲۹ به ۰۲/۱ ± ۳۸/۲۷) و افزایش معنی ­داری در مقادیر HDL (از ۷۵/۲ ± ۶۰/۵۹ به ۰۹/۳ ± ۰۰/۷۷) و حداکثر اکسیژن مصرفی‏ (از ۳۱/۱ ± ۵۰/۴۵ به ۳۱/۱ ± ۸۰/۵۷) را در پس‌آزمون گروه تمرینی نسبت به مقادیر پیش‌آزمون خود نشان داد (۰۵/۰> P). همچنین این تغییرات در گروه تجربی نسبت به مقادیر پس‌آزمون گروه کنترل نیز وجود داشت (۰۵/۰> P). بحث و نتیجه ­گیری: ۶ هفته تمرین ریباند ترامپولین بر کنترل نیمرخ لیپیدی، شاخص­ های قلبی عروقی و شاخص توده ­بدنی زنان چاق دارای اضافه‌وزن تاثیرات سودمندی داشت؛ احتمالاً بتوان این پروتکل تمرینی را برای بهبود این شاخص‌ها در گروه‌های هم‌جنس مبتلا به چاقی و اضافه‌وزن بویژه جهت تنوع تمرین، پیشنهاد کرد.