الهام اصغری رودسری، رامین مهرداد، میر سعید عطارچی اشرف، امید امینیان،
دوره ۶، شماره ۱ - ( ۳-۱۳۸۳ )
چکیده
مقدمه: با افزایش تعداد وسایل نقلیه جاده‌ای، به کارگیری رانندگانی که از مهارتهای حسی و حرکتی بیشتری دارند برای حصول ایمنی ترافیکی اجتناب ناپذیر است. بینایی یکی از حواسی است که به طور مطلق برای رانندگی ایمن لازم است و تقریباً ۹۵% از ورودی های حسی مغز که برای رانندگی لازم است متعلق به حس بینایی است. به همین منظور در کشورهای مختلف استانداردهایی مقرر شده تا در هنگام صدور و تمدید گواهینامه،سلامت بینایی رانندگان با این استانداردها مطابقت داده شود. هدف از انجام این مطالعه بررسی وضعیت دید رانندگان اتوبوس های بین شهری تهران و مقایسه آن با استانداردهای چهار کشور ایران، انگلستان، فرانسه و فنلاند بود.
مواد و روشها: ابتدا تعداد۳۱۲ نفر از رانندگان شاغل در پایانه های جنوب، شرق، غرب و بیهقی تهران با روش نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب شدند. سپس پرسش نامه ای شامل مشخصات فردی و اطلاعات شغلی رانندگان با روش مصاحبه حضوری برای هر یک از شرکت کنندگان تکمیل گردید. سپس معاینه حدت و میدان بینایی با استفاده از چارت اسنلن و آزمون رویارویی (Confrontation) انجام شد و اطلاعات به دست آمده با نرم افزار SPSS و آزمون های آماری مربوط تحلیل گردید.
نتیجه گیری: بر اساس یافته های به دست آمده لازم است که با یک بررسی اصولی و علمی استانداردهای قابل قبولی را برای صدور انواع گواهی نامه تدوین کرد.
یافته ها: متوسط سن افراد مطالعه شده ۷۸/۴۲ سال و متوسط مدت زمان اشتغال به کار رانندگی آنها ۱۵/۱۸ سال بود.به طور متوسط ۱۹/۲۳ ماه (حدود ۲ سال) از آخرین معاینه چشمی آنها گذشته بود که بیشترین علت آن معاینه به هنگام تعویض دفترچه مدت کار و بازرسی سرعت بود.
۲۸/۵۱% افراد بهترین حدت بینایی در حد ۱۰/۱۰ و ۷۱/۴۸% افراد بهترین میدان دید در حد ۱۸۰ درجه نصف‌النهار افقی داشتند. در مقایسه دید افراد مورد مطالعه با استانداردهای بینایی رانندگی در ایران ۶/۱۱% واجد صلاحیت رانندگی نبودند.
هم چنین ۷/۷% با قوانین انگلستان، ۷/۴۹% با قوانین فرانسه و ۱/۱۷% با قوانین فنلاند واجد استانداردهای بینایی رانندگی نبودند. میانگین سن افراد واجد صلاحیت بینایی برای رانندگی۲۴/۴۲ سال و میانگین سن افراد فاقد صلاحیت بینایی برای رانندگی ۸۸/۴۶ سال بود که با استفاده از آزمون آماری T این اختلاف با ۰۰۹/۰=P از نظر آماری معنی‌دار بود.
با استفاده از آزمون آماری Kruskal-Wallis مشخص شد که میزان حدت بینایی در گروه سنی بالای ۵۰ سال کمتر از
گروه های سنی ۲۰ تا ۵۰ سال و زیر ۲۰ سال است و این اختلاف با ۰۰۱/۰ P< از نظر آماری معنی دار بود، اختلاف میدان بینایی بین گروه های سنی معنی‌دار نبود.
