۴ نتیجه برای میرنصوری
رحیم میرنصوری، گیتا مختاری، مجید عبادی فرا، زهرا مختاری،
دوره ۱۵، شماره ۵ - ( ۱۲-۱۳۹۲ )
چکیده
مقدمه: بیماری های قلبی- عروقی شایعترین علت مرگ و ناتوانی انسان محسوب می شود. یک سوم علت مرگ و میر در ایران، بیماری های کرونری قلب می باشد. از این رو، در بررسی حاضر اثرات برنامه توانبخشی قلبی بر ظرفیت ورزشی و عوامل خطرزای کرونری بیماران جراحی شده بای پس کرونری (CABG) ۴۵ تا ۶۵ سال ارزیابی گردید. بحث و نتیجه‌گیری: برنامه توانبخشی قلب مطالعه حاضر اثر معناداری بر ظرفیت ورزشی و پروفایل برخی عوامل خطرزای کرونری بیماران جراحی شده بای پس کرونری ۴۵ تا ۶۵ سال را نشان داد و می تواند به عنوان یک برنامه مناسب برای این بیماران در نظر گرفته شود. یافته‌ها: تجزیه و تحلیل آماری با آزمون t مستقل نشان داد که در انتهای برنامه تفاوت معناداری بین درصد تغییرات VO۲max، BMI، WHR، SBP، DBP، TC، LDL، LHR دو گروه وجود دارد (۰۵/۰P<)، اما بین درصد تغییرات FBS، HDL، BFP دو گروه تفاوت معناداری وجود نداشت. مواد و روش‌ها: با انتخاب تصادفی ۳۶ بیمار جراحی شده به روش CABG بیمارستان شهید بهشتی همدان، ۱۸ آزمودنی با میانگین سنی ۲۶/۶±۵۷/۵۴ سال و میانگین وزن ۸۳/۱۰±۱۴/۷۲ کیلوگرم برای گروه آزمون( مشارکت در برنامه توانبخشی) و ۱۸ آزمودنی با میانگین سن ۷۵/۴±۶۴/۵۷ سال و میانگین وزن ۱۲±۵/۷۶ کیلوگرم برای گروه شاهد (عدم شرکت در هرگونه برنامه توانبخشی) بر اساس معیارهای ورود و خروج در بررسی حاضر شرکت کردند. برنامه توانبخشی قلبی یک برنامه ۸ هفته‌ای شامل گرم کردن، ورزش های هوازی و سرد کردن بود. متغیرها شامل اندازه های آنتروپومتریک، ظرفیت ورزشی (VO۲max) و عوامل خطرزای کرونری از جمله شاخص توده بدنی (BMI)، نسبت دور کمر به دور باسن (WHR)، فشار خون سیستولیک (SBP)، فشار خون دیاستولیک (DBP)، قند خون ناشتا (FBS)، کلسترول تام (TC)، تری گلیسرید (TG)، لیپو پروتئین کم چگال (LDL)، لیپو پروتئین پر چگال (HDL)، نسبت LDL بر HDL (LHR)، درصد چربی بدن (BFP) در اولین و آخرین هفته برنامه در هر دو گروه تعیین شدند.
اعظم درویشی، مسعود چگنی، ، حسن تیموری، رحیم میرنصوری، فاطمه حافظی،
دوره ۱۸، شماره ۴ - ( ۱۲-۱۳۹۵ )
چکیده
|
مقدمه: فعالیت ورزشی نقش مهمی در ارتقای عملکرد قلب و عروق دارد. هدف تحقیق حاضر تعیین تأثیر ۱۰ هفته تمرین هوازی و ۶ هفته بی تمرینی بر فشارخون استراحت دانشجویان دختر سالم غیر ورزشکار بود.
|
|
مواد و روش ها: در این تحقیق نیمه تجربی ۲۷ دانشجوی دختر غیر ورزشکار با میانگین سنی ۷/۱ ± ۳۰/۲۲ به‌صورت داوطلبانه انتخاب شدند و در برنامه تمرینی ۱۰ هفته‌ای، هفته‌ای ۳ جلسه با شدت ۵۵ تا ۸۰ درصد ضربان قلب بیشینه شرکت کردند. پس از ۱۰ هفته تمرین هوازی، افراد مورد مطالعه ۶ هفته در بی تمرینی به سر بردند. قبل از شروع دوره تمرین هوازی، پس از دوره تمرین و همچنین پس از دوره بی تمرینی فشارخون استراحت افراد مورد مطالعه، به‌وسیله فشارسنج جیوه‌ای مدل ریشتر اندازه‌گیری شد.
|
|
یافته ها: نتایج نشان داد که بین فشارخون سیستول استراحت افراد مورد مطالعه در پیش آزمون و پس آزمون ۱ و همچنین در پس آزمون ۱ و پس آزمون ۲ اختلاف معنی‌داری وجود دارد، ولی در فشارخون دیاستول استراحت افراد مورد مطالعه در این آزمون‌ها اختلاف معنی‌داری وجود ندارد.
|
|
بحث و نتیجه گیری: ۱۰ هفته تمرین هوازی و ۶ هفته بی تمرینی پس از آن میتواند بر فشارخون استراحت مؤثر باشد.
|
عزیز زینوند لرستانی، رحیم میرنصوری، مسعود رحمتی،
دوره ۲۰، شماره ۲ - ( ۳-۱۳۹۷ )
چکیده
| مقدمه: بیماری کبد چرب می تواند درکنار هپاتیتهای ویروسی منجر به افزایش آسیب کبدی و تسریع پیشرفت بیماری به سمت فیبروز شدن بافت کبد و تخریب آن گردد. تمرین هوازی میتواند موجب کاهش سطح آنزیمهای کبدی (ALP , ALT , AST) شده تا درمان این بیماری با انجام ورزش هوازی مقدور باشد. مطالعه حاضر به منظور تعیین اثرات تمرین هوازی بر بیماری کبد چرب غیر الکلی انجام شد. |
| مواد و روش ها: مطالعه ی حاضر، کارآزمایی بالینی تصادفی بوده که بر روی ۲۴ نفر کودک چاق دارای کبد چرب غیر الکلی با دامنه سنی ۷ تا ۱۱ سال انجام شد. افراد مورد مطالعه به صورت تصادفی به دو گروه کنترل و تجربی تقسیم شدند. تمرین هوازی به مدت هشت هفته اجرا شد. قبل و بعد از دوره تمرینی، سطوح آنزیم های کبدی اندازه گیری و سونوگرافی کبد انجام گرفت. برای تفسیر داده ها از آزمون تی مستقل استفاده گردید. |
| یافته ها: ۸ هفته تمرین هوازی سطح آنزیم های ALT (۰۰۷/۰P = ) ، AST (۰۲۴/۰P = ) و ALP (۰۴۸/۰P = ) را در گروه تجربی نسبت به گروه کنترل به طور معناداری کاهش داد. |
| بحث و نتیجه گیری: ورزش هوازی به عنوان یک راه غیر دارویی برای درمان بیماری کبد چرب غیر الکلی در کودکان چاق توصیه می شود. |
امین قنبریانی گندم بانی، محمد فتحی، رحیم میرنصوری، الهام گودرزی،
دوره ۲۶، شماره ۲ - ( ۴-۱۴۰۳ )
چکیده
مقدمه: فعالیت بدنی با اثرات ضدالتهابی و آنتی‌اکسیدان میتواند نقش مهمی در سلامتی این افراد داشته باشد؛ بنابراین هدف تحقیق حاضر بررسی تأثیر تمرین مقاومتی و مصرف کورکومین بر شاخص‌های التهابی و استرس اکسیداتیو در مردان چاق بود.
مواد و روش ها: مطالعه حاضر یک مطالعه نیمه‌تجربی است. جامعه مورد مطالعه مردان چاق در دامنه سنی ۳۸ تا ۴۳ سال است. حجم نمونه مورد مطالعه ۴۰ نفر برآورد شد که افراد به‌صورت تصادفی بلوکی با استفاده از جدول اعداد تصادفی در ۴ گروه ۱۰ نفره طبقه‌بندی شدند. برنامه تمرینی به مدت ۸ هفته و هر هفته ۳ جلسه اجرا شد. مکمل کورکومین به میزان ۸۰ میلی‌گرم مصرف شد. نمونه‌گیری خونی قبل و بعد از آخرین جلسه از آزمودنی‌ها به عمل آمد. جهت آنالیز داده‌ها از آزمون آنالیز واریانس یک‌طرفه، آزمون t زوجی و آزمون تعقیبی توکی در سطح معنی‌داری ۰۵/۰ استفاده شد.
یافته ها: میزان آنزیم کاتالاز در گروه‌های تمرین مقاومتی (۰۱۲/۰=P)، مکمل کورکومین (۰۳۲/۰=P) و گروه تمرین مقاومتی به همراه مصرف کورکومین (۰۰۱/۰> P) با افزایش معنی‌دار همراه بود؛ ولی در گروه کنترل معنی‌دار نبود (۹۹۱/۰=P). همچنین میزان مالون‌دی‌آلدئید، اینترلوکین ۶، پروتئین واکنشگر C و فاکتور نکروزدهنده تومور-آلفا در گروه‌های تجربی نیز با کاهش معنی‌دار همراه شد (۰۵/۰> P) که این تغییرات در گروه کنترل معنی‌دار نبود (۰۵/۰<P).
بحث و نتیجه گیری: با توجه به نتایج به دست آمده می‌توان گفت احتمالاً مصرف کورکومین به دلیل اثرات آنتی‌اکسیدانی قوی که دارد و ترکیب آن با تمرین مقاومتی میتواند در جهت سرکوب التهاب ناشی از چاقی مؤثر واقع شود. |
