۹ نتیجه برای کردی
بهرام دلفان، رقیه جبرئیلی، مهناز مردانی، اکبر کردی، حسن نیکنام،
دوره ۵، شماره ۱ - ( ۱۰-۱۳۸۲ )
چکیده
مقدمه : عوارض ناشی از کمبود ید گریبان گیر میلیونها نفر در سراسر جهان است . نمک ید دار و ید محلول در روغن برای جبران این کمبود مناسب است؛ بطوریکه یک دوز از ید محلول در روغن می تواند کمبود ید را برای ۵-۳ سال تصحیح نماید. هدف از انجام این مطالعه بررسی عوارض پوستی آمپول لیپیدول در شهر خرم آباد بود.
مواد و روشها : در این مطالعه به بررسی عوارض پوستی ناشی از تزریق ید به میزان ۱-۵/۰ میلی لیتر از ید محلول در روغن Lipiodol در ۱۱۶ بیمار که با عوارض پوستی به درمانگاه تخصصی پوست شهر خرم آباد طی نیمه اول سال ۷۶ مراجعه کرده بودند, مورد بررسی قرار گرفت. ابزار گردآوری اطلاعات پرسشنامه بود.
یافته ها : از ۱۱۶ نفر مراجعه کننده ۱۱۵ نفر زن و ۱ نفر مرد بودند . حدود ۷۸% عوارض پوستی در عرض یکماه پس از تزریق روی داده بود. از نظر سنی نیز بیشتر عوارض در گروه سنی ۳۳-۲۴ سال (۹۶/۴۳%) قرار داشتند . ۸/۲۵% دارای سابقه حساسیت به انواع داروها و غذاها بودند. اکثر ضایعات ۳/۹۱% محدود به ناحیه تزریق بوده (بازو یا باسن) و در بقیه موارد هم (۷/۸%) به صورت ژنرالیزه بوده است . ضایعات عمدتا“ با خارش در ناحیه تزریق شروع شده؛ سپس یکسری راشهای اریتماتو با ادم موضعی نیز به آن اضافه شده بود. در تعدادی از موارد, ادم و اریتم کل اندام را گرفتار کرده بود.
نتیجه گیری : بنا به اطلاعات موجود می توان استنباط کرد که مکانیزم احتمال بروز ضایعات پوستی افزایش واکنش حساسیتی تاخیری می باشد (Delayed Hypersensivity) . بنابراین با توجه به بروز بسیار کم عوارض پوستی ناشی از تزریق Lipiodol , هنوز هم این روش ید رسانی در مناطق هیپراندمیک گواتر می تواند مفید باشد؛البته مشروط به اینکه برای افراد پر خطر تمهیدات ویژه در نظر گرفته شود.
سید سعید شاهرخی، علی فرهادی، کامبیز کردی ،
دوره ۵، شماره ۳ - ( ۱۰-۱۳۸۲ )
چکیده
مقدمه: پروستاتیت مزمن بیماری مزاحم, آزار دهنده و شایعی است که بسیاری به آن مبتلا هستند. درمان این بیماری مشکل است و اغلب به خاطر عودهای مکرر آن مشکلات پیچیده ای برای بیمار و پزشک معالج بدنبال دارد.
مواد و روشها: در این مطالعه مداخله ای از بیمارانی که مبتلا به پروستاتیت مزمن بودند و به درمان های داروئی رایج پاسخ رضایت بخشی نمی دادند، بیست نفر به طور تصادفی انتخاب و کاندید عمل TUI شدند. قبل از عمل اطلاعاتی در خصوص مشخصات فرد وعلائم بیماری آنها در فرم مخصوص ثبت می شد پس از توضیح کامل نحوه عمل جراحی و عوارض احتمالی عمل جراحی و کسب رضایت, بیمار تحت عمل جراحی TUI قرار می گرفت. حداقل شش هفته بعد از عمل و در پیگیری های بعدی از بیمار علائم بیماری قبل از عمل (مطابق فرم قبل از عمل) ثبت و مقایسه می شد.
معیار بررسی تغییرات علائم بارز پروستاتیت مزمن شامل: شب شاشی, تکرر ادرار, سوزش ادرار, کالیبر و جریان غیر طبیعی ادرار, در انتهای ادرار قطره قطره آمدن ادرار, درد در حین مقاربت, برگشت انزال بداخل مثانه (ازعوارض احتمالی عمل), اختلال در تمایل جنسی بود. اطلاعات بدست آمده با استفاده از آزمون Wilcoxon مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.
یافته ها: این بررسی نشان داد بیماری که تحت درمان با TUI قرار گرفتند به میزان قابل توجهی نسبت به قبل از عمل بهبودی پیدا کردند. علائم بارز پروستاتیت شامل شب شاشی تکرر ادرار و.. به طور معنی داری (P<۰/۰۵) نسبت به قبل از عمل کاهش پیدا کرده بود. میزان رضایت بیماران کاملا“ مشهود بود و نیاز بدرمان داروئی به میزان قابل توجهی کاهش پیدا کرد.
نتیجه گیری : توصیه می شود انجام TUI به عنوان یک آلترناتیو درمانی مناسب برای مبتلایان به پروستاتیت مزمن مقاوم بدرمان مدریکال مورد توجه قرار گیرد .
سید کمال صولتی دهکردی، قربانعلی رحیمیان، احمد عابدی، ناصر باقری،
دوره ۸، شماره ۲ - ( ۱۰-۱۳۸۵ )
چکیده
مقدمه: سندرم روده تحریک پذیر (IBS) اختلال شایعی است که باعث درد شکم، نفخ و اختلال در دفع مدفوع شده و می تواند همراه با ناتوانی های مهم و صرف هزینه های بالا باشد. مسائل روانی این سندرم بالا بوده و چیزی حدود ۲۰ تا۶۰% موارد با اختلالات روانی همراه، مرتبط است. اختلالات اضطرابی، اختلالات افسردگی و اختلالات شبه جسمی با فراوانی بیشتری توام با این سندرم گزارش شده اند.
مواد و روش ها: روش مطالعه بصورت مقطعی ـ مقایسه ای و تعداد نمونه ها ۷۶ نفر از بیماران با ناراحتی و مشکلات گوارش بود که طی مدت ۶ ماه توسط متخصصان داخلی و گوارش تشخیص IBS برای آنها مطرح شده و با گروه کنترل مورد مقایسه قرار گرفتند. ابزار پژوهش شامل یک آزمون روانشناختی سلامت عمومی(GHQ-۲۸)، یک چک لیست ملاکهای تشخیصی سندرم روده تحریک پذیر(Rome-II) و یک چک لیست ویژگیهای دموگرافیک بهمراه مصاحبه بالینی بود.
نتیجه گیری: سندرم روده تحریک پذیر که یکی از شایعترین اختلالات عملکردی دستگاه گوارشی است، ارتباط زیادی با عوامل روانشناختی دارد. این پژوهش نشان میدهد که افسردگی، اضطراب و علائم جسمانی در این بیماران بیشتر است و توجه به مسائل روانشناختی و درمانهای غیر دارویی این بیماران با توجه به سبب شناسی روانی این سندرم توأم با درمانهای دارویی می تواند هم در کاهش علائم و هم در پائین آوردن هزینه های درمان این بیماری بسیار موثر واقع شود.
یافته ها: نتایج پژوهش نشان داد میزان شیوع IBS در زنان، افراد متاهل، افراد جوانتر و افرادی که محل سکونت آنها در شهر بود، بیشتر است که این اختلاف از نظر آماری معنی دار است (۰۵/۰>p). اما این اختلاف در مورد میزان تحصیلات معنی دار نبود. همچنین اختلاف معنی داری بین گروه کنترل و IBS در میزان بروز افسردگی، اضطراب و علائم جسمانی بدست آمد، اما در مورد مقیاس کارکرد اجتماعی اختلاف معنی داری بدست نیامد،
فاطمه بهرامی، سید کمال صولتی دهکردی، علی فرهادی،
دوره ۱۱، شماره ۳ - ( یافته ۱۳۸۸ )
چکیده
درمان های روان شناختی اختلال دو قطبی به مقدار زیادی مورد غفلت قرار گرفته است. هدف از این پژوهش تعیین اثربخشی آموزش فراشناختی پردازش هیجانی همراه با درمان دارویی در مقایسه با درمان استاندارد در افزایش مهارت های عاطفی، شناختی و اجتماعی(MEPT) بیماران مبتلا به اختلال دو قطبی است. مواد و روش ها: پژوهش از نوع نیمه تجربی با گروه کنترل بوده و نمونه شامل ۳۲ زن (۴۰-۱۶) که بر اساس ملاکهای تشخیصی DSM-IV-R تشخیص اختلال دو قطبی نوع اول گرفتند ، بود. که به طور تصادفی از بین مراجعان بیمارستان ها و کلینیک های روانپزشکی شهر اصفهان انتخاب شده اند. یکی از گروهها تنها دارو دریافت کرد و به عنوان گروه کنترل در نظر گرفته شد و گروه دیگر آموزش فراشناختی پردازش هیجانی توام با دارو دریافت کرد. ابزارهای مورد استفاده در این پژوهش، مصاحبه نیمه ساختاری براساس معیارهای DSM-IV-R و پرسشنامه مانیا ( Bech و همکاران، ۱۹۷۹) و مقیاس ۱۷ آیتمی افسردگی (Hamilton ، ۱۹۸۰) برای استفاده مانیا و افسردگی استفاده شده است. برای اندازه گیری برخی مهارتهای عاطفی از برخی زیرمقیاس های هوش هیجانی Cooper) و همکاران، ۱۹۹۹) و درمورد مهارت های شناختی از پرسشنامه و نگرش های بدکنشی ( Power و همکاران، ۱۹۹۴) ، خودکنترلی( Rosenbaum ، ۱۹۸۰) و بینش ( David و همکاران، ۱۹۹۲) استفاده شد. برای اندازه گیری عملکرد اجتماعی از پرسشنامه عملکرد اجتماعی ( Hurry و همکاران، ۱۹۸۳)، استفاده گردید. برای کنترل اثرمتغیر وضعیت اقتصادی ، اجتماعی، فرهنگی آزمودنی ها بر متغیر مستقل از پرسشنامه محقق ساخته استفاده شد. یافته ها: شیوه (MEPT) برافزایش تمام زیرمقیاس های نمره کل مهارت های عاطفی موثر بوده (۰۵/۰ P<) و در مورد مهارت های شناختی این شیوه درکاهش افکار ناکارآمد (۰۰۰/۰= P) و افزایش بینش (۰۵/۰ P<) و خودکنترلی (۰۰۰/۰= P) موثر بوده است. در مورد مهارت های اجتماعی این شیوه در افزایش مهارت های اجتماعی اثربخش بوده است(۰۲/۰ = P). بحث و نتیجه گیری: استفاده از شیوه آموزشی فراشناختی پردازش هیجانی به انضمام شیوه درمان دارویی اثربخشی درمان را افزایش می دهد. بنابراین لازم است که درمانگران در این زمینه آموزش ببینند.
بی‍ژن مقیمی دهکردی، عبدالرضا رجائی فرد، سید حمیدرضا طباطبایی، بهرام ضیغمی، آزاده صفائی، سید ضیاءالدین تابعی،
دوره ۱۱، شماره ۳ - ( یافته ۱۳۸۸ )
چکیده
در ایران، سرطان ها به عنوان دومین علت مرگ و میر و بطور خاص سرطان های معده و مری به عنوان یکی از کشنده ترین بیماریهای سرطانی مطرح می باشند. مطالعه حاضر با هدف بررسی و مقایسه میزان های بقاء در مبتلایان به سرطان های معده و مری صورت پذیرفت. مواد و روش ها: پس از استخراج اطلاعات کلیه بیماران مبتلا به سرطان های معده و مری ثبت شده در مرکز ثبت تومور استان فارس، پیگیری وضعیت بقاء ایشان به صورت تلفنی انجام شد. آنالیز اطلاعات با استفاده از دو روش آماری کاپلان- میر و جدول عمر صورت پذیرفت. یافته ها: در مجموع ۴۴۲ بیمار مبتلا به سرطان معده و ۱۶۱ مورد مبتلا به سرطان مری مورد بررسی قرار گرفتند. میزان های بقاء کلی ۱ و ۵ ساله در مبتلایان به سرطان معده و مری در روش کاپلان میر به ترتیب ۵۴ و ۱۶ درصد و ۵۳ و۹ درصد بدست آمد. همچنین این میزان ها توسط روش جدول عمر ۵۷ و ۱۶ درصد در سرطان معده و ۵۸ و۱۰ درصد حاصل شد. که در هر دو روش اختلاف معنی داری میان میزان های بقا در دو سرطان مشاهده نشد. بحث و نتیجه گیری: نتایج نشان داد که علیرغم برخی گزارشات، بین میزان های بقا در دو سرطان اختلاف آماری معنی داری وجود ندارد و تنها تعداد کمی از بیماران ۵ سال پس از تشخیص بیماریشان زنده می مانند. لذا لزوم انجام اقداماتی در زمینه بالا بردن طول عمر و کیفیت زندگی این بیماران ضروری بنظر می رسد.
کمال صولتی دهکردی، مسعود نیک فرجام،
دوره ۱۵، شماره ۳ - ( ۶-۱۳۹۲ )
چکیده
مقدمه: افسردگی یکی از شایعترین اختلالات روانی عصر ماست. هدف از پژوهش حاضر تأثیر آموزش روانی خانواده در کنار درمان استاندارد پزشکی در سیر بهبودی و پیشگیری از عود علائم بیماران افسرده اساسی بود.
بحث و نتیجه‌گیری: با درمان استاندارد پزشکی توأم با آموزش روانی خانواده در بیماران با اختلال افسردگی اساسی در مقایسه با درمان استاندارد پزشکی می‌تواند اثر بخشی بیشتری در بهبود و پیشگیری از عود علائم افسردگی داشته باشد.
یافته‌ها: یافته‌های پژوهش ما نشان داد اختلاف معنی داری بین گروه تجربی و گروه کنترل در مرحله پس از مداخلات (۰۰۱/۰=p) و مرحله پیگیری (۰۰۸/۰=p) بدست آمد.
مواد و روشها: نوع مطالعه کار آزمایی بالینی بود. با استفاده از روش نمونه گیری در دسترس تعداد ۶۰ نفر بیمار مبتلا به اختلال افسردگی اساسی به صورت تصادفی انتخاب و به دو گروه مساوی تقسیم شدند. دو گروه تحت درمان استاندارد پزشکی بوده، که خانواده یکی از این گروهها ۸ جلسه تحت آموزش روانی خانواده قرار گرفتند. ابزار مورد استفاده آزمون افسردگی بک (ІІBDI -) بود که در سه مرحله پیش از مداخله، پس از مداخله و ۶ ماه پس از آخرین مداخلات (پیگیری) روی بیماران اجرا گردید. داده‌های پژوهشی از طریق تحلیل کوواریانس (آنکوا) مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.
حمید رضا غیجی، حسن کردی، احمد فرخی، عباس بهرام،
دوره ۱۵، شماره ۵ - ( ۱۲-۱۳۹۲ )
چکیده
مقدمه: مهارت های دستکاری جزو یکی از زیر شاخه های مهارت های بنیادی است که در بسیاری از اعمال روزمره و فعالیت های ورزشی مورد استفاده قرار می گیرند. هدف این مطالعه مقایسه اثر بازی های بومی محلی با بازی های معمول بر رشد مهارت های دستکاری پسران کم توان ذهنی آموزش پذیر ۸ تا ۱۰ ساله شهر گرگان بود. بحث و نتیجه‌گیری: می توان گفت، بازی های بومی محلی منتخب می توانند برنامه مناسب برای رشد مهارت های دستکاری کودکان باشند. یافته‌ها: دو گروه به شکل معنی داری در مهارت های دستکاری پیشرفت داشتند اما پیشرفت گروه بازی های بومی محلی به شکل معنی داری بیشتر از گروه بازی های معمول در تمام مهارت های دستکاری اندازه گیری شده (پرتاب کردن، دریافت کردن، ضربه با پا، ضربه به توپ از پهلو، دریبل ثابت و غلتاندن توپ) بود (۰۵/۰>P). مواد و روشها: اطلاعات فردی از طریق پرسشنامه محقق ساخته و هوش کودکان با آزمون وکسلر بررسی شد و در مرحله پیش آزمون، مهارت دستکاری افراد از طریق نسخه دوم آزمون مهارت حرکتی درشت اولریخ سنجش شد. سپس افراد به شکل تصادفی در دو گروه؛ بازی های بومی محلی (۱۵ نفر) و بازی های معمولی (۱۵ نفر) توزیع شدند. بعد از ۸ هفته تمرین (سه جلسه در هفته و هر جلسه ۴۵ دقیقه) از هر دو گروه پس آزمون مهارت های دستکاری به عمل آمد. تحلیل داده ها با استفاده از آزمون تی مستقل، تی وابسته و تحلیل واریانس با اندازه گیری مکرر در سطح معنی داری (۰۵/۰ =α) انجام گرفت.
غلامرضا شهسواری، خاطره عنبری، نستوه دهکردی، معصومه جلالوند،
دوره ۱۶، شماره ۱ - ( ۳-۱۳۹۳ )
چکیده
مقدمه: در بسیاری از بیماران با درد حاد قفسه سینه، تشخیص صحیح سکته حاد قلبی وابسته به نشانگرهای قلبی نظیر ایزوآنزیم کراتین کیناز قلبی(CK-MB) و تروپونین I قلبی (cTnI)است چرا که الکتروکاردیوگرام در اغلب موارد غیرتشخیصی است. اندازه گیری نشانگرهای قلبی برای تعیین صدمه کوچک عضله قلب مقدم هستند و صحت تشخیصی بیشتری دارند. هدف از این مطالعه ارزیابی روش سنجش روتین CK-MB و cTnI در قیاس با روش تست سریع در بیماران مشکوک به سکته حاد قلبی می باشد. بحث و نتیجه‌گیری: نتایج حاضر نشان داد که تست سریع cTnI جهت تشخیص سکته حاد قلبی بسیار اختصاصی بوده ولی حساسیت پایینی دارد در حالیکه تست سریع CK-MB جهت تشخیص سکته حاد قلبی در بیماران با درد حاد قفسه سینه هم حساسیت و هم اختصاصیت پایینی دارد. یافته‌ها: نتایج سنجش الایزا cTnI بیماران ۵۲ مثبت و ۹۰ منفی در قیاس با سنجش تست سریع cTnIکیتGolden ۲۷ مثبت و ۱۱۰ منفی، در حالیکه در قیاس با سنجش تست سریع cTnIکیت Acon بیماران ۳۰ مثبت و ۱۱۲ منفی می باشد)۰۰۱/۰(P≤ نتایج سنجش فتومتری CK-MB بیماران ۳۹ مثبت و ۱۰۳ منفی در قیاس با سنجش تست سریع CK-MB کیتGolden ۶۰ مثبت و ۷۷ منفی، در حالیکه در قیاس با سنجش تست سریع CK-MB کیت Acon بیماران ۷۸ مثبت و ۶۴ منفی می باشد) ۰۳۵/۰P≤) حساسیت نسبی و ویژگی نسبی در قیاس با روش های روتین برای تست سریع cTnIکیتGolden بترتیب ۵۰% و ۸/۹۸%، برای تست سریع cTnI بترتیب کیت Acon۹/۵۱% و ۶/۹۶، برای تست سریع CK-MB کیتGolden بترتیب ۲/۶۹% و ۱/۶۳% و برای تست سریع CK-MB کیت Acon بترتیب ۲/۶۹% و ۴/۵۰% می باشد. مواد و روشها: افراد شرکت کننده در این مطالعه ۱۴۲ بیمار با درد حاد قفسه سینه با شروع درد کمتر از ۱۲ ساعت بستری شده در بخش اورژانس بودند. نمونه خون وریدی جهت سنجش تست های سریع CK-MB و cTnI با کیت های Acon و Golden و اندازه گیری cTnI با الایزا و CK-MB با فتومتری گرفته شد.
راحله سلطانی، محمدرضا کردی، عباسعلی گائینی، رضا نوری،
دوره ۲۱، شماره ۱ - ( ۲-۱۳۹۸ )
چکیده
| مقدمه: سرطان سینه یکی از مهم ترین عوامل خطر و شایع ترین سرطان در زنان است که آنژیوژنز را تحت تاثیر قرار می دهد. تمرینات ورزشی می توانند فرایند آنژیوژنز در بافت تومور را کاهش دهند. هدف از تحقیق حاضر، بررسی تاثیر ۸ هفته تمرین هوازی بربیان ژن HIF-۱α، miR-۲۱ و VEGF در موش های ماده بالب / سی مبتلا به سرطان پستان بود. |
| مواد و روش ها: ۱۶ سر موش ماده بالب سی (سن: سه تا پنج هفته و وزن: ۱/۰± ۱/۱۷ گرم) انتخاب و به شکل تصادفی به دو گروه تمرین هوازی و کنترل تقسیم شدند. تمرین هوازی شامل هشت هفته و پنج جلسه در هفته دویدن با شدت ۲۰-۱۴ متر بر دقیقه بود. بیان ژن HIF-۱α، miR-۲۱ و VEGF روش RT&PCR بررسی شدند. برای تجزیه و تحلیل داده ها از تحلیل واریانس مکرر، آزمون تعقیبی بانفرونی و تی مستقل استفاده شد و سطح معنی داری ۰۵/۰> Pدر نظر گرفته شد. |
| یافته ها: نتایج نشان داد، تمرین هوازی موجب اختلاف معنادار در رشد حجم تومور و افزایش معنادار بیان ژن HIF-۱α شد. همچنین تمرین هوازی باعث کاهش معنادار بیان ژن miR-۲۱ شد درحالیکه تغییرات بیان ژن VEGF معنادار نبود. |
| بحث و نتیجه گیری: به نظر می رسد، تمرین هوازی از طریق کاهش بیان ژن miR-۲۱ و VEGF موجب کاهش حجم تومور و بهبود سرطان شده است. |
