یافته

---

مقدمه: تحریک کننده های گاماآمینوبوتیریک اسید (GABA) در کاهش علائم ترک بنزودیازپین ها، خواب آورها و الکل و کاهش مصرف اختیاری کوکائین مؤثر بوده اند. والپروات سدیم دارویی GABAergic است که در کنترل دردهای نوروپاتیک و همچنین در کنترل علائم ترک بنزودیازپین ها و الکل مؤثر بوده است. مطالعه حاضر به منظور بررسی اثر این دارو در کنترل علائم ترک وابستگی به تریاک و تأثیر آن در کاهش مدت زمان بازگیری از متادون انجام شد. مواد و روش ها: تعداد ۶۰ بیمار مراجعه کننده که مصرف کننده تریاک و دارای معیارهای راهنمای تشخیصی و آمار اختلالات روانی، بازنگری چهارم DSMI-V از نظر وابستگی به تریاک بودند با رعایت معیارهای شمول و حذف به طور تصادفی به دو گروه تقسیم شده و بصورت دوسوکور تحت درمان با سدیم والپروات یا پلاسبو علاوه بر داروهای مشترک (‌متادون وکلونیدین) قرار گرفتند. شدت علائم ترک در روزهای ۲،۵،۹،۱۲،۱۹،۲۶ با مقیاس Modified Short Opioid Withdrawal Scale مورد ارزیابی و نتایج دو گروه از طریق T-Test با هم مقایسه گردید.یافته ها: میانگین نمره علائم فیزیکی سندرم ترک در دو گروه در روزهای مختلف تفاوت معنی داری نداشت؛ اما در کنترل علائم روانی، سدیم والپروات نسبت به پلاسبو تأثیر قابل ملاحظه ای داشت. نتیجه گیری: سدیم والپروات ممکن است به عنوان داروی کمکی در کنترل علائم روانی سندرم ترک اعتیاد تأثیر مثبتی داشته باشد. مطالعات بزرگ تر و طولانی تربرای تأیید یافته های فوق و بررسی میزان تأثیر داروی سدیم والپروات در جلوگیری از عود وابستگی به تریاک پیشنهاد می شود.

---

مقدمه: مواد مخدر باعث تغییر در کارکرد ارگانهای جنسی می شود و معروفترین و قدیمی ترین این مواد تریاک می باشد. اثر این ماده بر اسپرماتوژنز مردان معتاد در منطقه ای بررسی شد که اصلی ترین ماده مورد سو ء مصرف می باشد. مواد و روشها: در این مطالعه مورد- شا هدی مایع سمن ۲۲۴ نفر که ۱۱۲ معتاد به تریاک و۱۱۲ نفر سالم بودند بررسی و یافته ها جمع آوری گردید، سپس توسط آزمونهای آماری مجذور کای و تی تست تجزیه و تحلیل و دو گروه مقایسه شدند. سطح معناداری اختلاف بین دو گروه ۰۵/۰p< در نظر گرفته شد. یافته ها: نتایج حاکی از تفاوت آماری معنی دار بین دو گروه از نظر تعداد، شکل، تحرک، ویسکوزیته و زمان سیال شدن سمن بود. بحث و نتیجه گیری: نتایج بررسی نشان میدهد که اعتیاد به تریاک تأثیر پا تولوژیک زیادی بر اسپرماتوژنز دارد و می تواند منجر به ناباروری و کم باروری افراد گردد که احتمالاً به دلیل کاهش سطح تستوسترون در اثر مصرف تریاک و بالطبع کاهش فعالیت بیضه ها و ارگانهای جنسی وابسته می باشد.

---

مقدمه: مصرف ترکیبات اپیوئیدی در ایران از شیوع بالایی برخوردار است. آخرین رویکرد های پژوهشی در مورد سوء مصرف مواد نیز متوجه نقش مهم پروتئینها در شناخت ودرمانهای نوین این پدیده است. نظر به تاثیر استفاده طولانی مدت از ترکیبات اپیوئیدی بر عملکردکبد و ترکیب پروتئین های سرم انسان، این مطالعه با هدف بررسی طرح الکتروفورتیک پروتئینهای پلاسما در افراد وابسته به ترکیبات اپیوئیدی (تریاک وهروئین) طراحی واجراء گردید.

مواد و روش‌ها: جمعیت مورد بررسی در این مطالعه مورد-شاهدی، شامل تعداد ۴۲ نفر وابسته به تریاک، ۳۵ نفر وابسته به هروئین و ۳۵ داوطلب غیر وابسته به ترکیبات اپیوئیدی بودند که از نظر سن و جنس تطابق داشتند. مصرف ترکیبات اپیوئیدی در گروه های مورد، توسط تستهای تشخیص آزمایشگاهی ترکیبات اپیوئیدی در نمونه ادرار با استفاده از تست ایمنوکروماتوگرافی سریع و سپس تستهای تکمیلی کروماتوگرافی ستونی جامد- مایع و کروماتوگرافی نازک لایه تائید گردید. پس از خونگیری و تهیه سرم، الکتروفورز ناحیه ای انجام شد. داده ها با نرم افزار SPSS ۱۱,۵ آنالیز و به صورت Mean±SEM ارائه گردید.

یافته‌ها: مقایسه میانگین مقدار آلبومین، - α ۱ گلوبولین، ۲ α – گلوبولین و بتاگلوبولین در بین سه گروه، تفاوت معنی داری را نشان نداد. اما مقدار گاماگلوبولین در گروه وابسته به تریاک (۶۱/۳ ± ۳۸/۱۷) و گروه وابسته به هروئین (۴/۴ ± ۴۸/۱۷) بطور معنی داری (۰۱/۰ p< ) بیش از گروه کنترل (۸/۱ ± ۳/۱۳ گرم در لیتر) بود. مقایسه مقادیر مذکور بین دو گروه وابسته به تریاک و وابسته به هروئین تفاوت معنی داری نشان نداد.

بحث و نتیجه‌گیری: افزایش غلظت گاماگلوبولین ها میتواند در نتیجه تحریک سیستم ایمنی پس از اتصال ترکیبات اپیوئیدی و ناخالصیهای همراه با آنها به آلبومین یا به علت تحریک محور هیپوفیز-هیپوتالاموس باشد. هرچند که مصرف مداوم اپیوئیدها نیز تواماٌ بر سیستم ایمنی سلولی و هومورال تاثیر گذار است، معهذا افزایش معنی دار باند گاما میتواند ناشی از مصرف ترکیبات اپیوئیدی توام با رفتارهای پر خطر، ابتلا به بیماریهای عفونی و ناخالصی مواد افیونی باشد.

---

مقدمه: حضور آنتی‌بیوتیک‌ها در منابع آبی، نشانگر ناکارآمدی فرآیندهای متداول تصفیه در حذف آ‌ن‌ها می‌باشد. هدف از این مطالعه بررسی اثربخشی روش اکسیداسیون پیشرفته UV/H۲O۲ در حذف سفتریاکسون از محیط آبی در مقیاس آزمایشگاهی است. مواد و روش‌ها: این تحقیق یک مطالعه تجربی است که در مقیاس آزمایشگاهی و در راکتوری با حجم ۵۸۰۰ میلی لیتر انجام شده است. محلول آبی حاوی آنتی‌بیوتیک سفتریاکسون با غلظت‌های ۹، ۱۸ و ۲۷ میلی‌گرم در لیتر ساخته شد. اثر غلظت اولیه آنتی‌بیوتیک، pH، زمان ماند، ولتاژهای مختلف لامپUV و غلظت H۲O۲ بر راندمان حذف این آلاینده از محیط آبی مورد مطالعه قرار گرفت. برای اندازه گیری غلظت سفتریاکسون از HPLC استفاده شد. بحث و نتیجه‌گیری: روش اکسیداسیون پیشرفته با استفاده از UV/H۲O۲ در شرایط مناسب محیطی قادر به حذف مؤثر آنتی بیوتیک سفتریاکسون از محیط‌های آبی می‌باشد. یافته‌ها: نتایج حاصل از این مطالعه نشان داده است که روش UV/H۲O۲قادر به حذف ۷۵% سفتریاکسون از محلول آبی حاوی ۹ میلی‌گرم در لیتر، با زمان ماند ۳ ساعت می‌باشد. میزان حذف سفتریاکسون متأثر از پارامترهای pH، غلظت اولیه سفتریاکسون، غلظت H۲O۲ و شدت تابش اشعه UV می‌باشد. به طوری‌که در pHهای اسیدی (pH برابر ۳) و غلظت پایین سفتریاکسون (۹ میلی گرم بر لیتر)، غلظت H۲O۲ برابر ۱۵ میلی گرم در لیتر و شدت تابش بالا (۳۶ وات) راندمان بالاتری در حذف آنتی بیوتیک حاصل شده است.

---

مقدمه:  اﻣـﺮوزه ﻣﺼﺮف ﻣﻮاد ﻣﺨﺪر یﮑﯽ از ﺑﺰرگﺗﺮیﻦ ﻣﻌﻀﻼت ﺑﺴﯿﺎری از ﮐﺸﻮرﻫﺎی ﺟﻬﺎن اﺳﺖ. ﺑﻪ ﻋﻠﺖ ﺑﺮﺧﯽ ﺑﺎورﻫﺎی ﻏﻠﻂ در ﺟﺎﻣﻌﻪ، ﻣﺘﺄﺳﻔﺎﻧﻪ ﺗﻮﺻﯿﻪ ﺑﻪ ﻣﺼﺮف مواد مخدر در ﻣﻮرد ﮐﻨﺘﺮل و ﭘﯿﺸﮕﯿﺮی ﺑﯿﻤﺎریﻫﺎی ﻗﻠﺒﯽ و ﻋﻮاﻣﻞ ﺧﻄﺮ آن وﺟﻮد دارد. این بررسی مروری، با توجه به تحقیقات انجام شده مبنی بر ارتباط بین اعتیاد و بیماری های قلب و به منظور آشنایی با اعتیاد و بیماری های مرتبط قلبی و درمان انجام شده است.

مواد و روش ­ها: در این مطالعه مروری برای جستجوی مقالات، از پایگاه های اطلاعاتی Iranmedex, SID, Pubmed, ISI و Scopus طی سال های  ۱۹۸۰تا ۲۰۱۷ با تأکید بر مقالات ۱۰ سال اخیر استفاده شد. کلید واژه های مورد استفاده در این بررسی مروری استناد به ۲۰ مقاله، اعتیاد، ﭘﺮاﮐﺴﯿﺪاﺳﯿﻮن لیپیدی، ﭼﺮﺑﯽ و ﻗﻨﺪ ﺧﻮن، آترواسکلروز، سایز انفارکت، آریتمی ها در افراد انجام شده است.

یافته­ ها: اطلاعات موجود با تأکید بر مقالات ۱۰ سال اخیر با استناد به ۲۰ مقاله، اطلاعات موجود رابطه مهمی بین اعتیاد و ﭘﺮاﮐﺴﯿﺪاﺳﯿﻮن لیپیدی، ﭼﺮﺑﯽ و ﻗﻨﺪﺧﻮن، آترواسکلروز، سایز انفارکت قلبی، اریتمی ها و بیماریهای قلب در افراد ﻣﻌﺘﺎد ﺑﻪ ﺗﺮیﺎک و شاخص ﻣﺎﻟﻮن دی آﻟﺪﺋﯿﺪ را نشان میدهد. در مطالعات مختلف اثرهای متفاوتی مشاهده شده است. این تفاوت می تواند به علت اثر بیهوشی، دوز دارو، محل اثر در مغز، تغییرات تنفسی و ویژگی گیرنده ها باشد.

بحث و نتیجه ­گیری: اعتیاد به مواد مخدر با اثرات متفاوتی بر چربی خون، قندخون، فشارخون، آترواسکلروز، سایز سکته قلبی و آریتمی ها، با بیماری های قلبی همراه است.