یافته

مقدمه: خوردگی می‌تواند باعث آسیب‌های اقتصادی، کاهش عمر مفید تأسیسات آبرسانی و بیماری در مصرف کنندگان گردد. لذا هدف از این تحقیق، بررسی پتانسیل خورندگی و رسوب گذاری منابع آب شرب شهرستان نورآباد لرستان می‌باشد.
مواد و روش ها: این مطالعه از نوع توصیفی مقطعی بوده که طی فصول پاییز و زمستان از ۷‌حلقه چاه و ۲‌مخزن تأمین آب شرب شهرستان نورآباد نمونه برداری صورت گرفت. بدین منظور پارامترهای pHs،pH ، درجه حرارت، سختی کلسیم، قلیاییت کل و TDS اندازه‌گیری و بر اساس مقدار آن‌ها، چهار اندیس خوردگی شامل لانژلیه، رایزنر، تهاجمی و پوکوریوس تعیین شدند.
یافته ها:  نتایج این بررسی نشان داد که شاخص لانژلیه، رایزنر، پوکوریوس و تهاجمی در فصول مورد بررسی به ترتیب در محدوده ۰/۰۷+ تا ۰/۶۱+، ۷/۴۴ تا ۸/۰۶، ۶/۹ تا ۷/۲۵ و ۱۱/۳۸ تا ۱۱/۹ می‌باشد. بر اساس شاخص‌های رایزنر، پوکوریوس و تهاجمی تمامی منابع تأمین آب شرب شهرستان نورآباد خورنده بوده به‌طوری‌که بر اساس شاخص لانژلیه همه منابع تأمین آب شرب شهرستان نورآباد از نوع رسوب‌گذار بود.
بحث و نتیجه گیری: بررسی شاخص‌های مربوطه نشان می‌دهد که آب آشامیدنی شهر نورآباد خورنده بوده و لذا بایستی کیفیت آب موجود در شبکه توزیع به‌طور مستمر مورد پایش قرار گرفته و اقدامات لازم در زمینه کنترل خوردگی اعمال نمود. بهترین راهکارهای قابل اجرا در مورد سیستم آبرسانی شهر نورآباد برای کاهش خورندگی آب، کنترل مداوم pH و مکانیسم کلرزنی و همچنین استفاده از لوله‌ها و تأسیسات مقاوم به خورندگی می‌باشند.