دوره ۲۰، شماره ۱ - ( ۱-۱۳۹۷ )
جلد ۲۰ شماره ۱ صفحات ۴۰-۳۲ |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Ghasem Azizi A, Jamshidi L, Mirzaee M. Study Phenotype and genotype bla (IMP) and bla(VIM) metallo-β-lactamases genes and pattern antibiotic resistance Pseudomonas aeruginosa isolates from clinical samples Beheshti Hospital in the city of Qom. yafte 2018; 20 (1) :32-40
URL: http://yafte.lums.ac.ir/article-1-2456-fa.html
URL: http://yafte.lums.ac.ir/article-1-2456-fa.html
قاسم عزیزی آرش، جمشیدی لیلا، میرزایی محسن. بررسی فنوتیپ و ژنوتیپ دو ژنVIM-I و IMP-Iمتالوبتالاکتاماز و الگوی مقاومت آنتی‌بیوتیکی در سودوموناس آئروژینوزا جدا شده از نمونه‌های بالینی بیمارستان شهید بهشتی شهرستان قم. مجله علمی پژوهشی یافته. ۱۳۹۷; ۲۰ (۱) :۳۲-۴۰
، گروه زیست‌شناسی، دانشکده علوم پایه، دانشگاه آزاد اسلامی واحد بروجرد، بروجرد، ایران
چکیده: (۲۳۲۰۴ مشاهده)
مقدمه: سودوموناس آئروژینوزا یک باسیل گرم منفی، اکسیداز مثبت، کاتالاز مثبت، غیرتخمیری، متحرک، هوازی اجباری و فاقد توانایی تخمیر کربوهیدرات است. این باکتری یک پاتوژن فرصت طلب در بیماران دچار اختلال سیستم دفاعی و یکی از مرسوم ترین عوامل عفونت های بیمارستانی به شمار می‌آید. از آنجا که در برابر طیف وسیعی از آنتی‌بیوتیک‌ها ازجمله پنی سیلین‌ها، سفالوسپورین‌های وسیع الطیف و کارباپنم‌ها (به استثنای مونوباکتام) مقاوم‌اند، یکی از مشکلات عمده بالینی به شمار می‌روند. VIM و IMP ازجمله ژنهای پلاسمیدی متالوبتالاکتاماز هستند. هدف از این مطالعه بررسی فنوتیپ و ژنوتیپ ژنهای متالوبتالاکتاماز VIM-I و IMP-I در جدایه‌های بالینی سودوموناس آئروژینوزا مقاوم به آنتی بیوتیک ایمیپنم از خانواده کارباپنم می‌باشد.
مواد و روش ها: در این مطالعه، به واسطه کشت در محیط‌های عمومی و افتراقی و انجام تست‌های استاندارد بیوشیمیایی جداسازی صورت گرفت و برای تایید قطعی و بررسی ژنهای متالوبتالاکتاماز از PCR بهره گرفته شد. برای بررسی مقاومت آنتی بیوتیکی نمونه‌ها و بررسی فنوتیپی ژنهای متالوبتالاکتاماز از دیسک دیفیوژن استفاده شد.
یافته ها: گروه مورد مطالعه، ایزوله‌های سودوموناس آئروژینوزا گردآوری شده از بیمارستان شهید بهشتی شهرستان قم بود. از 100 سویه سودوموناس آئروژینوزا مورد مطالعه که جنس و گونه آنها بیشتر به واسطه تست های بیوشیمیایی تأیید شده بود، 48 نمونه مولد متالوبتالاکتاماز بود که از این تعداد، 19 نمونه (58/39%) دارای باندهایی با 587 جفت‌باز مربوط به ژن IMP، 6 نمونه (5/12%) دارای باندهایی با 261 جفت‌باز مربوط به ژن VIM و 3 نمونه (25/6%) حاوی هر دو ژن بودند. همچنین 36 نمونه (74%) نسبت به جنتامایسین، 30 نمونه (62%) نسبت به سیپروفلوکساسین ، 29 نمونه (61%) نسبت به سفتازیدیم، 27 نمونه (58%) نسبت به سفتیزوکسیم و 19 نمونه (39%) نسبت به ایمیپنم مقاوم بودند.
بحث و نتیجه گیری: در این مطالعه 48 نمونه (48%) از سویه های سودوموناس آئروژینوزا مولد MBL بودند. از این 48 جدایه، 6 نمونه (5/12%) دارای ژن VIM، 19 نمونه (58/39%) دارای ژن IMP و 3 نمونه (25/6%) دارای هر دو ژن بودند. در مقایسه ژن IMP به تنهایی از آزمون فیشر رابطه معناداری یافت شد (05/0P≤). در حالی که در فنوتیپ و ژن VIM به تنهایی از آزمون فیشر، رابطه معناداری وجود نداشت. درنتیجه نوع عفونت و منطقه و نوع آنتی‌بیوتیک‌های استفاده شده در بخش، می‌تواند در بیان ژنهای متالوبتالاکتاماز تاثیرگذار باشد.
مواد و روش ها: در این مطالعه، به واسطه کشت در محیط‌های عمومی و افتراقی و انجام تست‌های استاندارد بیوشیمیایی جداسازی صورت گرفت و برای تایید قطعی و بررسی ژنهای متالوبتالاکتاماز از PCR بهره گرفته شد. برای بررسی مقاومت آنتی بیوتیکی نمونه‌ها و بررسی فنوتیپی ژنهای متالوبتالاکتاماز از دیسک دیفیوژن استفاده شد.
یافته ها: گروه مورد مطالعه، ایزوله‌های سودوموناس آئروژینوزا گردآوری شده از بیمارستان شهید بهشتی شهرستان قم بود. از 100 سویه سودوموناس آئروژینوزا مورد مطالعه که جنس و گونه آنها بیشتر به واسطه تست های بیوشیمیایی تأیید شده بود، 48 نمونه مولد متالوبتالاکتاماز بود که از این تعداد، 19 نمونه (58/39%) دارای باندهایی با 587 جفت‌باز مربوط به ژن IMP، 6 نمونه (5/12%) دارای باندهایی با 261 جفت‌باز مربوط به ژن VIM و 3 نمونه (25/6%) حاوی هر دو ژن بودند. همچنین 36 نمونه (74%) نسبت به جنتامایسین، 30 نمونه (62%) نسبت به سیپروفلوکساسین ، 29 نمونه (61%) نسبت به سفتازیدیم، 27 نمونه (58%) نسبت به سفتیزوکسیم و 19 نمونه (39%) نسبت به ایمیپنم مقاوم بودند.
بحث و نتیجه گیری: در این مطالعه 48 نمونه (48%) از سویه های سودوموناس آئروژینوزا مولد MBL بودند. از این 48 جدایه، 6 نمونه (5/12%) دارای ژن VIM، 19 نمونه (58/39%) دارای ژن IMP و 3 نمونه (25/6%) دارای هر دو ژن بودند. در مقایسه ژن IMP به تنهایی از آزمون فیشر رابطه معناداری یافت شد (05/0P≤). در حالی که در فنوتیپ و ژن VIM به تنهایی از آزمون فیشر، رابطه معناداری وجود نداشت. درنتیجه نوع عفونت و منطقه و نوع آنتی‌بیوتیک‌های استفاده شده در بخش، می‌تواند در بیان ژنهای متالوبتالاکتاماز تاثیرگذار باشد.
نوع مطالعه: پژوهشي |
موضوع مقاله:
میکروب شناسی
دریافت: 1396/2/27 | پذیرش: 1397/1/29 | انتشار: 1397/1/29
دریافت: 1396/2/27 | پذیرش: 1397/1/29 | انتشار: 1397/1/29
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
