Ebrahimzadeh F, Behzadifar M, Bakhtiari A, Azari S, Darvishi Teli B, Martini M et al . Financial Support for Infertility Treatment in Iran as a Strategy for Health Equity and Population Policy Goals: A Policy Brief. yafte 2025; 27 (3) :80-97
URL:
http://yafte.lums.ac.ir/article-1-3864-fa.html
ابراهیم زاده فرزاد، بهزادی فر میثم، بختیاری احد، آذری صمد، درویشی تلی بنفشه، مارتینی ماریانو و همکاران.. حمایت مالی از درمان ناباروری در ایران به عنوان راهکاری برای عدالت سلامت و تحقق اهداف جمعیتی: یک خلاصه سیاستی. مجله علمی پژوهشی یافته. 1404; 27 (3) :80-97
URL: http://yafte.lums.ac.ir/article-1-3864-fa.html
دانشگاه علوم پزشکی لرستان
چکیده: (203 مشاهده)
ناباروری یکی از چالشهای جدی سلامت عمومی در ایران است که حدود ۲۰ تا ۲۵ درصد از زوجهای ایرانی را تحت تأثیر قرار میدهد. هزینههای بالای درمانهای ناباروری، مانند لقاح آزمایشگاهی ، که بین ۲۳۰۰ تا ۲۹۰۰ دلار برای هر چرخه است، مانعی بزرگ برای بسیاری از خانوادههای کمدرآمد و ساکنان مناطق روستایی ایجاد کرده است. این وضعیت نه تنها به نابرابری در دسترسی به خدمات درمانی منجر شده، بلکه اهداف جمعیتی ایران را نیز با چالش مواجه کرده است. در پاسخ به این مسئله، این مطالعه سیاستی به بررسی راهکارهای حمایت مالی از درمان ناباروری در ایران پرداخته و سه گزینه سیاستی را ارزیابی میکند1) اجرای برنامه یارانهای درمان، ۲) گسترش پوشش بیمهای برای خدمات کمکباروری، و ۳) مشارکتهای عمومی-خصوصی (Pبرای کاهش هزینههای درمانی. نتایج این تحلیل نشان میدهد که گسترش پوشش بیمهای به عنوان راهحل اصلی، پایدارترین و جامعترین گزینه برای کاهش موانع مالی در درمان ناباروری است. این راهکار، همراه با یارانههای هدفمند برای زوجهای کمدرآمد، میتواند هزینههای درمان را به میزان قابلتوجهی کاهش داده و عدالت در سلامت را بهبود بخشد. شواهد بینالمللی از کشورهایی مانند فرانسه و بلژیک نشان میدهد که گنجاندن درمانهای کمکباروری در بیمههای سلامت، نرخ استفاده از این خدمات را تا ۴۰ درصد افزایش داده است. از نظر اقتصادی، توزیع هزینهها بین بیمهشدگان، فشار مستقیم بر بودجه دولت را کاهش میدهد و امکان دستیابی به پوشش همگانی سلامت را تقویت میکند. اجرای این سیاست در ایران نیازمند اصلاح قوانین بیمه، تخصیص منابع مالی مناسب، و افزایش ظرفیت مراکز درمان ناباروری، بهویژه در مناطق کمبرخوردار است. برای این منظور، پیشنهاد میشود که ابتدا این طرح بهصورت آزمایشی در شهرهای بزرگ اجرا شده و پس از ارزیابی، در سطح ملی گسترش یابد. همچنین، باید نظارت دقیقی بر کیفیت خدمات و شفافیت فرآیندهای بیمهای و یارانهای اعمال شود. این سیاست نهتنها دسترسی عادلانه به درمانهای ناباروری را تضمین میکند، بلکه به افزایش نرخ زاد و ولد و تحقق اهداف جمعیتی ایران نیز کمک خواهد کرد. سرمایهگذاری در حمایت مالی از زوجهای نابارور، علاوه بر تأثیرات مثبت اجتماعی و روانی، در بلندمدت از طریق کاهش هزینههای ناشی از پیامدهای ناباروری و بهبود مشارکت اقتصادی خانوارها، بازدهی بالایی برای کشور خواهد داشت.
نوع مطالعه:
مروری یا خلاصه سیاستی |
موضوع مقاله:
روانشناسی دریافت: 1404/7/16 | پذیرش: 1404/8/6 | انتشار: 1404/8/10