یافته

مقدمه : با توجه به اینکه مواد آنتی اکسیدان موجود در سرم یا پلاسما متعدد بوده و همچنین میانکنش های بین هر آنتی اکسیدان و شناساگر مربوطه متفاوت می باشد، لذا روشهای مختلفی برای تعیین پتانسیل آنتی اکسیدانی تام، بوجود آمده است. در این تحقیق، دو روش TRAP و FRAP جهت اندازه گیری پتانسیل آنتی اکسیدانی تام سرم موش، مورد ارزیابی و مقایسه قرار گرفت.

مواد و روش‌ها: جهت تهیه نمونه خون، تعداد 10 موش صحرایی (جنس نر، نژاد ویستار) با میانگین وزنی 5 ± 190 گرم و سن 8 هفته به طور تصادفی انتخاب گردیدند. برای اندازه گیری پتانسیل آنتی اکسیدانی تام سرم موش از روش TRAP ، میزان کاهش جذب ماده فلورسانت R -فیکواریترین در حضور رادیکال AAPH و سرم خون بوسیله اسپکتروفلوریمتر اندازه گیری شد. در روش FRAP ، افزایش جذب کمپلکس -TPTZ کلریدآهن ( III ) توسط آنتی اکسیدان موجود در سرم در طول موج 593 نانومتر بوسیله اسپکتروفتومتر اندازه گیری گردید. نتایج بدست آمده از هر دو روش با استفاده از استاندارد Trolox به واحد m mol Trolox equivalent/L تبدیل گردید.

یافته‌ها: نتایج این بررسی نشان داد که زمان نمونه گیری تاثیری بر میزان پتانسیل آنتی اکسیدانی تام سرم موش ها ندارد. همچنین مقایسه نتایج بدست آمده از دو روش TRAP و FRAP نشان داد که مقدار پتانسیل آنتی اکسیدانی تام بدست آمده از روش TRAP تقریبا 3 مرتبه از روش FRAP بالاتر است. بیشترین درصد پتانسیل آنتی اکسیدانی تام سرم بدست آمده از روش TRAP مربوط به آلبومین (33/30%) و در روش FRAP مربوط به آنتی اکسیدان اسید اوریک (13/57%) بود. علاوه بر این، میزان سهم آنتی اکسیدان β-کاروتن در روش TRAP برابر با 22/7% درحالیکه در روش FRAP برابر با صفر درصد بود.