۶ نتیجه برای آذری
محمد نبیونی، هما محسنی کوچصفهانی، سکینه آذری، بهرام دلفان،
دوره ۱۹، شماره ۲ - ( ۷-۱۳۹۶ )
چکیده
| مقدمه: سرطان دستگاه گوارش شایع‌ترین نوع در ایران با فراوانی ۳۸ درصد است. خطر ابتلا به این سرطان تحت تأثیر دو عامل محیطی و فاکتورهای ژنتیکی می‌باشد. کورکومین از جمله فیتوکمیکال‌هایی است که در استراتژی chemoprevention در راستای بلوکه کردن، کند کردن و یا برگشت پروسه سرطان‌زایی نقش دارد. مطالعات نشان داده که کورکومین می‌تواند مانع بروز سرطان راست‌روده شده و یا آن را به تأخیر بیندازد. در این پژوهش اثر کورکومین بروی تکثیر سلول‌های سرطانی HT_۲۹ بررسی شد. |
| مواد و روش ها: در این پژوهش تجربی رده سلولی HT_۲۹ در محیط DMEM کشت داده شد. اثر غلظت‌های مختلف کورکومین بر روی رشد سلول‌های سرطانی HT_۲۹ با روش MTT بررسی گردید، نوع مرگ سلولی القاء شده توسط رنگ‌آمیزی DAPI سنجش شد. تمامی تجربیات سه بار تکرار شدند و جهت تحلیل داده‌ها از نرم افزار Instate ۳ و آزمون آماری one-way ANOVA استفاده گردید. |
| یافته ها: بقاء سلولی در غلظت μM ۵۰ کورکومین پس از طی ۲۴ ساعت تیمار، ۵۳ درصد محاسبه شد (IC۵۰). بعد از طی ۷۲ ساعت تیمار، واکوئله شدن و کاهش شدید سلول‌های زنده در محیط کشت مشاهده شد. همچنین، میزان سلول‌های آپوپتوز شده توسط رنگ‌آمیزی DAPI تعیین شد. |
| بحث و نتیجه گیری: با توجه به مسیرهای مولکولی دخالت کننده در تکثیر سلولی و توانایی کورکومین در القای پروتئین‌های پروآپوپتوتیک و مهار پروتئین‌های آنتی‌آپوپتوتیک و مسیرهای بقا همچون NF-KB و AKT، می‌توان آن را به‌عنوان یک عامل ضد سرطان معرفی نمود. |
میثم بهزادی فر، سعید شهابی، احد بختیاری، صمد آذری، سید جعفر احسان زاده، مسعود بهزادی فر،
دوره ۲۴، شماره ۳ - ( ۱۰-۱۴۰۱ )
چکیده
| مقدمه: مراقبت های اولیه سلامت ( Primary health care (PHC) ) می تواند بهترین روش تامین و ارائه مراقبت های بهداشتی برای همه افراد بوده و کارآمدترین و موثرترین راه برای دستیابی و ارتقاء سطح سلامت در هر جامعه ای باشد. عدم توجه به PHC و خدمات بهداشتی بی کیفیت می تواند سبب از افزایش بیماری های مختلف و مرگ و میر در هر جامعه ای شده و باعث خسارت های اقتصادی زیادی برای هر کشوری گردد. به صورت جدی PHC در ایران بعد از انقلاب مورد توجه جدی قرار گرفت. شبکه مراقبت های بهداشتی در سراسر کشور ایجاد گردید. با توسعه PHC در جمهوری اسلامی ایران، علل مرگ و میر کمتر شده و فوت ناشی از بیماری های واگیردار و مشکلات بارداری و زایمان در ایران کاهش یافته است. با وجود دستاوردهای گسترده ناشی از وجود PHC در ایران، اما در سال های اخیر توجه کافی به بازسازی و تقدیت آن نشده است. نبود منابع مالی کافی، عدم اجرای پزشک خانواده در شهرها و اشکالات اجرایی در پزشک خانواده، کمبود نیروی انسانی، عدم توجه به آموزش دانشجویان در بخش بهداشت و نداشتن علاقه آنها به یادگیری فعالیت های این حوزه، مشکلات ساختاری و اداری برخی چالش های موجود می باشد. سیاست گذاران در ایران برای ارتقاء شاخص های سلامت، کاهش ورودی بیماران به بیمارستان ها، و استفاده مناسب تر منابع محدود مالی نیازمند سرمایه گذاری بیشتر در PHC هستند و با توجه به زیرساخت های خوبی که در این بخش وجود دارد، به نظر می رسد توجه بیشتر به تقویت این شبکه می تواند نقش مهمی در کاهش هزینه های خانوارها داشته و جایگاه پزشک خانواده و کارکردهای آن نیز به درستی در جامعه اجرا گردد. |
میثم بهزادی فر، حانیه حسنوندی، سعید شهابی، احد بختیاری، صمد آذری، سید جعفر احسان زاده، مسعود بهزادی فر،
دوره ۲۴، شماره ۴ - ( ۱۲-۱۴۰۱ )
چکیده
| مقدمه: زایمان فیزیولوژیک همان زایمان طبیعی است که بدون دخالت های دارویی و پزشکی انجام می شود. زایمان فیزیولوژیک اغلب با زایمان خود به خود، عدم وجود مداخلات پزشکی، آزادی حرکت و مشارکت فعال مادر در روند زایمان مشخص می شود. در برخی کشورها زایمان فیزیولوژیک یک هنجار است و به طور فعال توسط سیستم مراقبت های بهداشتی ترویج می شود. سزارین در ایران طی چند دهه گذشته رو به افزایش بوده است، به طوری که آخرین داده ها نشان می دهد که حدود ۵۰ درصد از کل زایمان ها در کشور از طریق سزارین انجام می شود. زایمان فیزیولوژیک باید به عنوان یک گزینه انتخابی در نظر گرفته شود، و زنان باید از اطلاعات و حمایت لازم برای تصمیم‌گیری آگاهانه در مورد تجربیات تولد خود برخوردار شوند. کاهش عوارض ناشی از سزارین برای سلامت مادر حائز اهمیت است و لذا ارائه آموزش به ارائه دهندگان مراقبت های بهداشتی و تعامل با زنان باردار برای تغییر باورهای آنها و ایجاد انگیزه برای انجام زایمان طبیعی بسیار مهم است. همچنین سیاست‌های حمایتی و حمایت دولت از زایمان فیزیولوژیک و انجام برنامه های آموزشی می تواند در توسعه این سیاست ارزشمند باشد. |
امیرپاشا طبائیان، میثم بهزادی فر، عزیز رضاپور، صمد آذری، مسعود بهزادی فر،
دوره ۲۵، شماره ۱ - ( ۳-۱۴۰۲ )
چکیده
مقدمه: کبدچرب غیرالکلی در افراد جوان و نوجوان ممکن است به عوارض جدی و تاثیرات منفی بر سلامت جسمانی و روانی آنها منجر شود. هدف این مطالعه مروری بررسی میزان شیوع کبدچرب غیرالکلی در افراد ۶ تا ۱۸ ساله بود.
مواد و روش ها: این مطالعه به روش مرور سیستماتیک و متآنالیز انجام شد. پایگاههای بین المللی Pubmed ، Scopus ، Emabase و Web of Sciences و پایگاههای ایرانی MagIran و SID از ژانویه ۲۰۰۰ تا ژانویه ۲۰۲۳ جستجو گردید. برای ارزیابی کیفیت مطالعات انتخاب شده از چک لیست Newcastle-Ottawa Scale (NOS) استفاده گردید. برای تخمین شیوع کلی از مدل تصادفی و معیار DerSimonian و Laird و با فاصله اطمینان ۹۵% استفاده شد. برای ارزیابی هتروژنیتی مطالعات از آزمون Q-Cochrane و شاخص I۲ و برای اطمینان از ثبات نتایج از تحلیل حساسیت استفاده گردید. از نرم افزار Stata نسخه ۱۲ برای تحلیل داده استفاده شد.
یافته ها: پس از جستجوی منابع الکترونیکی و بر اساس معیارها ۹ مطالعه برای تحلیل نهایی انتخاب شد. بر اساس امتیاز کسب شده، ۷ مطالعه دارای کیفیت خوب و ۲ مطالعه دارای متوسط متوسط بودند. بر اساس مدل تصادفی، شیوع کلی کبدچربی غیرالکلی در افراد ۶ تا ۱۸ ساله ایرانی ۳۵% با فاصله اطمینان ۹۵% (۴۶% - ۲۴% ) مشاهده شد.
بحث و نتیجه گیری: یافته های مطالعه ما نشان داد که شیوع کبدچرب غیرالکلی در ایران در بین افراد ۶ تا ۱۸ ساله بالاست. سیاست گذاران و برنامه ریزان در نظام سلامت ایران باید برنامه های آموزشی را جهت پیشگیری و تشخیص این بیماری را اجرا نمایند. |
میثم بهزادی فر، سعید شهابی، احد بختیاری، صمد آذری، مسعود بهزادی فر،
دوره ۲۵، شماره ۴ - ( ۱۲-۱۴۰۲ )
چکیده
| مقدمه: جمعیت هر کشور نقش بسیار مهمی در توسعه و پیشرفت اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی و سیاسی دارد. از سوی دیگر، جمعیت جوان، میزان نیروی کار و پویایی اقتصادی آن کشور را افزایش می‌دهد. تغییر سبک زندگی و یک‌سری سیاست‌های جمعیتی، اقتصادی و سیاسی طی سالهای گذشته باعث شده است که ایران در معرض خطر پیری جمعیت و هشدارهای جمعیتی از سوی پژوهشگران اجتماعی قرار گیرد. وضعیت به گونه‌ای است که کارشناسان حوزه جمعیت متفق‌القول معتقدند اگر روند افزایش موالید و رشد جمعیت کشورمان به همین شکل جلو برود، طی ۳۰ سال آینده با یک ابربحران جمعیتی کمبود نیروی کار به دلیل سالخوردگی جمعیت در کشور مواجه خواهیم شد. این مقاله به بررسی چالشها و راهکارهای سیاستی در حوزه جمعیت ایران با نگاهی به آینده‌ای پرجمعیت می‌پردازد. با توجه به هرم سنی بین سالهای ۱۹۹۰ تا ۲۰۰۰ ، جمعیت ایران رشد مناسبی داشته است و نیروی فعال موثری در اختیار کشور بوده است. بر اساس مدلهای آماری، جمعیت ایران در سال ۲۰۳۰ و ۲۰۵۰، به سمت سالمندی و پیری خواهد رفت. افزایش باروری و رشد جمعیت موضوع پیچیده‌ای است که نیاز به تدابیر گسترده و مداخلات سیاستی و بستههای حمایتی- اقتصادی ویژه ای دارد. ترویج آگاهی جمعی، حمایت مالی از خانواده‌ها، پشتیبانی از تأمین اجتماعی، ترویج تعادل میان زن و مرد، تسهیلات مسکن، تسهیل شرایط ازدواج جوانان، ایجاد بسته های تشویقی برای زنان سنین باروری، تحقیقات و برنامه‌ریزی جمعیت، توسعه مناطق روستایی و همکاری با نهادهای مردم‌ی می تواند به عنوان سیاست های مناسبی برای افزایش فرزندآوری در ایران مد نظر قرار گیرد. موضوع جمعیت را نباید حزبی و سیاسی کرد که عده‌ای در مقابل و برخی در طرفداری آن باشند، همه باید در کنار هم برای کمک به حل این خلاء بزرگ همکاری کنند. با توجه به نگرانی ها و هشدارهای جدی رهبر معظم انقلاب نسبت به پیری جمعیت و ترویج جوانی جمعیت توسط همه مسئولین و نهادهای اجرایی ابراز داشتند، سیاست های فرزندآوری و افزایش جمعیت در دستور کار قرار دارند، اما باید همه سازمان ها، ارگان ها و افرادی که می توانند به تحقق این سیاست ها کمک کنند مشارکت جدی و فعالی داشته باشند. |
سیاوش بیرانوند، میثم بهزادی فر، فرزانه شایگان، صمد آذری، ماریانو مارتینی، مسعود بهزادی فر،
دوره ۲۶، شماره ۱ - ( ۲-۱۴۰۳ )
چکیده
| مقدمه: توجه به حمایت و درمان زوجین نابارور در راستای سیاست فرزندآوری در ایران اهمیت بسیاری دارد. درمان ناباروری به معنای پیدا کردن و رفع مشکلات سلامتی زوجین است که باعث ناتوانی آنها در باروری شده است. حمایت از زوجین نابارور نه تنها به بهبود شانس باروری آنها کمک می‌کند، بلکه به ارتقاء کلیه جنبه‌های سلامتی و روانی آنها نیز کمک می‌کند. مواجهه با ناباروری می‌تواند برای زوجین بسیار دشوار باشد و به آنها احساس تنهایی، اضطراب و افسردگی را القا کند. حمایت اجتماعی و روانی، از طریق ارائه خدمات مشاوره و پشتیبانی روانی، می‌تواند به زوجین کمک کند تا با این چالشها بهتر مقابله کنند و از انزوا و افسردگی جلوگیری شود. توجه به نیازها و مشکلات زوجین نابارور می‌تواند به مسئولان و سازمآن‌های مرتبط کمک کند تا سیاست‌ها و برنامه‌های فرهنگی و بهداشتی را با توجه به این چالش تنظیم کنند و بهبودهای موردنیاز را در این زمینه اعمال کنند. ایجاد فرهنگی که به زوجین نابارور احترام بگذارد و آنها را ازنظر اجتماعی تبعیض نکند، اهمیت بسیاری دارد. این فرهنگ می‌تواند با ارائه اطلاعات صحیح و کمک به شکل‌گیری افکار عمومی سازگارتر و مهربانانه‌تر با مسائل ناباروری، به کاهش استرس و فشارهای اجتماعی کمک کند. با این وجود، توجه به حمایت و درمان زوجین نابارور فقط یک جنبه از سیاست فرزندآوری نیست. بلکه باید در چارچوب یک برنامه جامع برای تقویت سلامت جمعیت، حمایت از زوجینی که دارای مشکلات ناباروری هستند، نیز یکی از اولویت‌های مهم باشد. |
